Past

4

Kapı sesi ile uyandım ve hızla ayağa kalktım.Doktor hemen konuşmaya başladı.

"Hastanın pek bir şeyi yok.Yakın zamanda kendine gelecektir.İyi günler."

Cidden çok rahatlamış hissediyorum.Derin bir nefes aldım ve saçlarımı karıştırarak oturdum ve sırıtmaya başladım.Acaba içeriye girsem mi?

Tekrar ayağa kalkıp kapıyı açtım ve ona baktım.Uyuyordu ve gözleri şiş gözüküyordu.Ama yine de çok güzeldi...
Kapıyı yavaşça kapatıp tekrar aynı yere oturup yere bakmaya başladım.

Birden yanıma bir kaç saat önce bana çarpan kız geldi.Ve bana elindeki kahveyi uzattı.

"Aslında daha önce getirecektim ama uyuyordun.Al lütfen."

Ne alaka şimdi? Belki kendi çarptığını anlamıştır...

"Ne bu şimdi?"

Cevap verdi
"Kahve görmüyor musun?H-hem sen seversin..."
"T-teşekkür ederim de..."

Benim kahveyi sevdiğimi nereden biliyor? Belki tahmin etmiştir...

"Ben Nayeon.Senin adın ne?"
"B-ben Jeongyeon."

"Biliyordum, Jungyeon..."

Sıradan bir tanışma için gözlerinin dolması normal mi ? Ya da bana "Jungyeon" demesi...

Ama onun kötü hissetmesini istemiyordum bu yüzden hiçbir şey demeden ona bakmaya başladım.

"Kahve soğuyacak içsene."
"A-ah evet. Tekar teşekkür ederim..."