Past

20

Momo ile Sana çoktan aşağıya inmişken ben merdivenlerin başında durup Nayeon'u aradım.
Sesi garipti.

"N-Ne var ?"
"Nayeon-ah, b-beni Sana çağırdığı için... Ben birazdan gelirim."

"Gerek yok..."

Duraksadım, devam etti.

"Evde ilk tek kalışım değil. Alışkınım, orada kal."
"Nayeon, trip mi atıyorsun ?"
"Trip falan attığım yok, orada kal. Görüşürüz."

Telefonu yüzüme kapatınca şaşırmış bir şekilde telefonu cebime koydum.
Ne olduğunu anlamamıştım.

"Jungyeon-ah !"

Sana'nın sesini duyunca merdivenlerden inmeye başladım. Sağdaki mutfağa doğru yöneldim.

"Ne dedi ?"

Momo'ya dönüp anlamadığıma dair ses çıkardım.

"Nayeon diyorum, ne dedi ?"
"Gelme dedi."

Sana Momo ile bakışıp bana döndü.

"Sevgilisiyle buluşacaktır belki."

"N-Ne sevgilisi ? B-Ben buradayım işte..."

Momo karşılık verdi.

"Sen sevgilisi misin ? Buradan oyuncağı gibi gözüküyorsun da...
Bak, siz sadece birbirinize yalanlar söylüyorsunuz. Onun da sevgilisi var, senin de..."

" Benim sevgilim Nayeon."

Sana arkasını dönüp kısık sesle konuştu.

"Hayır, Mina..."

Bir süre sessizlik olunca Momo konuştu.

"Evinde kalmak senin için daha iyi olmaz mı zaten ? Orası Nayeon'un evi..."

Sessizce durdum. Sana elindeki tabağı masaya koyup yanıma oturdu.

"Ne yaparsan yap, biz senin yanındayız Jungyeon-sshi. "

Gülümseyerek karşılık verdim.

Momo çoktan yemeğe başlamıştı bile.

...

Kapı çalınca Sana bağırdı.

"Kapıya bakın !"

Kapıya doğru yürüdüm. Kapıyı açınca akşam olduğunu gördüm. Zaman hızlı geçiyordu.

Karşımda Mina vardı.

"Neler oluyor burada ?"
Gülerek konuştu ve içeri girdi.

Çantasını yere bırakıp bana sarılınca bende karşılık verdim. Ayrılınca konuştu.

"Ne o ? Evine gelmişsin. Yoksa bir şey mi oldu ?"

"Sana çağırdı, bende geldim."

"Ben çağırsam gelmezsin."

Sana yanımıza geldi ve kolunu omzuma atıp konuştu.

"Beni kendinle bir tutma. Ben onun için özelim."

Yere bakıp gülümsedim.

Mina ciddi bir ses tonu ile konuşunca ona baktım.

"Hoşuna mı gitti ?"

Bu kız kendini ne zannediyor ?

"Evet hoşuma gitti Mina..."

Şaşkınca gözlerime kenetlendi.

Sana ona alaycı bir şekilde gülümseyip konuştu.

"Ben senden de, Nayeon'dan da önemliyim. Yani onun için."

Sana yanımızdan ayrılınca ben de salona yürüdüm.

Salona girince Momo konuştu.

"Sen daha demin Mina'ya cevap mı verdin Jung ? Demek bad boy olmaya kara verdin... İşte benim adamım !"

Sırtıma atladı ve konuştu.

"Seni çok özledim bebeğim."

Kafasını omzuma yatırdı. Ve sırtımdan inip arkadan sarıldı.

"Sen ne Nayeon'un oyuncağı, ne de Mina'nın kölesisin. İstediğin kişi ol.
Sonra bir anda sinirlenip gitme..."

İçeri Mina girince kollarını karnımdan çekti ve eski yerine oturdu.
Ben de onun yanına oturup kafamı geriye attım.

Mina yanıma yatıp kafasını bacaklarıma koydu. Sakince konuştu.

"Eskisi gibiyiz, ve bu güzel hissettiriyor."

Momo yanımızdan kalkıp salondan çıkınca bacağımdan kalktı ve yüzlerimizi yakınlaştırdı. Kalbim yine hızlanıyordu.
Hızla öpüp göğsüme yattı ve konuştu.

"Kalbin ne kadar da hızlı atıyor böyle... Benim için mi ?"

Sessiz kalıp ayağa kalktım ve gözlerimle Sana'yı aradım. Onun yanında böyle konuşamaz diye düşündüm.

"Sana ?"

Mina konuşunca arkama döndüm.

"Ne oluyor sana böyle ? "

Tekrar önüme dönünce bağırdı.

"Bana bak ve cevap ver !"

Yanıma geldi, kolumu tuttu ve kendine çevirdi.

Hızla elini tutup sıkarak konuştum.

"Bana emir verme, ve harekeetlerine de dikkat et."

Kapıya doğru yönelince Momo'nun izlediğini gördüm. Eliyle gel işareti yapıyordu. Odaya girince kapıyı kapattı.

"Aferin..."