Θεματοφύλακες Λόγω Τεχνών

Ας Γράψουμε Μια Ιστορία

Με βάση την παραπάνω φωτογραφία ας γράψουμε όλοι μαζί μια ιστορία !Ζητήσαμε από την ταλαντούχα συγγραφέα του Wattpad lonelytw να κάνει την αρχή και την ευχαριστούμε θερμά για την συμμετοχή της.  

"Τρέχει. Τρέχει στο δάσος. Μαζί της. Η αναπνοή της δραματικά ελαττώνεται. Το αίμα έχει τη δική του εξωτερική ροή από το πόδι έως το έδαφος.

"Φτάνουμε. Προσπάθησε λίγο ακόμα." Δίνει κουράγιο η Νεράιδα, στην τραυματισμένη λύκαινα, τη Νυμέρια, η οποία όλο και πιο πολύ κουτσαίνει.

Τα βήματα του εχθρού πλησιάζουν.

"Φτάσαμε... Μπες μέσα." Ανοίγει η νεαρή κοπέλα την ξύλινη πόρτα και μπαίνει μέσα στο μικρό χώρο μαζί με τη φίλη της και κλειδώνει χάρη στο μεταλλικό σύρτι.

Τοποθετεί την λευκή με σχέδια κάπα της στο γυαλιστερό έδαφος και ξαπλώνει από επάνω τη Νυμέρια.

"Όλα θα πάνε καλά. Μια γρατζουνιά είναι μόνο." Λέει η Νεράιδα και σκίζει αρκετό από το ύφασμα του φορέματός της, τυλίγοντας την πληγή γύρω από το πόδι της Νυμέρια.

Η Νυμέρια, με την λυκίσια ήρεμη χροιά της, βγάζει αδύναμους ήχους πόνου και κλαίει. Η σφαίρα του όπλου, διαπερνά πάνω στην επιφάνεια του δέρματός της προκαλώντας έτσι τη μεγάλη αιμορραγία.

"Ηρέμησε." Της ψιθυρίζει στο αφτί και τη χαϊδεύει.

"Θα ξανάρθω." Συνεχίζει να μιλά αποφασιστικά αφού καταλαβαίνει πως ο εχθρός των λύκων είναι ακριβώς απέξω. Η λύκαινα ανασηκώνει το κεφάλι της εύφοβη, μήπως η καλύτερη της φίλη τραυματιστεί.

"Μείνε εδώ. Πρέπει να σταματήσει η αιμορραγία και μην κάνεις πολλές κινήσεις." Τη φιλάει, ξεκλειδώνει και βγαίνει έξω ν' αντιμετωπίσει τον κυνηγό, ο οποίος παραμονεύει έξω από το σπιτάκι.

"Σκότωσε με. Τι περιμένεις;" Λέει η Νεράιδα γενναία γνωρίζοντας πως ο κυνηγός δεν θα το έκανε.

"Θέλω τη λύκαινα. Τέτοιο τρίχωμα δεν πρέπει να πάει χαμένο. Έρχεται σκληρός χειμώνας." Της απαντάει πονηρά ο κυνηγός των λύκων.

"Οι μοναχικοί λύκοι μπορούν να επιβιώσουν." Του λέει πίσω η Νεράιδα.

"Δεν μπορούν." Χαμογελάει εκείνος και την πυροβόλα αιφνιδίως και εσκεμμένα. Τη χτύπησε στο μοιραίο της, όπως είχε χτυπήσει στο παρελθόν την ίδια τη Νυμέρια.

Η Νεράιδα, με όση δύναμη της απομένει, εμφανίζει τους κοφτερούς κυνόδοντες της, τα γαλάζια φωτεινά μάτια της και όλη την άλλη υπερφυσική πλευρά της και τρέχει αθόρυβα προς το μέρος που πλησιάζει εκείνος. Με πολύ δύναμη, χώνει τα κοφτερά νύχια της στον λαιμό του και δαγκώνει με τους κυνόδοντες της, την ωμοπλάτη του. Εκείνος έχει πέσει στο έδαφος.

"Μην ξανατολμήσεις να την πληγώσεις. Έχουμε ανεχτεί πολλά από εσένα." Κλωτσάει βίαια τα πλευρά του.

"Συγγνώμη..." Απολογείται με έναν ψεύτικο τόνο και η Νεράιδα, κάνοντας ένα ουρλιαχτό λύκου, εμφανίζεται μια αγέλη μοναχικών λύκων και τρέχουν προς το μέρος του κυνηγού.

"Το βραδινό σας." Λέει ηγετικά προς τους λύκους και ...."

Εσείς μπορείτε να συνεχίσετε βάζοντας το δικό σας κείμενο λίγων σειρών σε σχόλιο εδώ.

Οι επόμενοι συγγραφείς που θέλουν να λάβουν μέρος θα προσθέτουν το σχόλιο τους πάντα σε απάντηση του τελευταίου έτσι ώστε να ενημερωθούν όλοι όσοι έχουν γράψει ( στις ειδοποιήσεις τους ) για το πως προχωρά η πλοκή της ιστορίας .