Καλύτερα μόνη μου!

Κεφαλαιο 25

Προβλέπεται μεγάλη βραδιά η αποψινή....
Ξεκίνησε να οδηγάει καθώς άμα διαστματα μου έριχνε κλέφτες ματιές όπως κι εγω άλλωστε. Στην αρχή επικρατούσε μια πολυ άβολη σιωπή αλλα σύντομα αυτή έσπασε όταν τον ρώτησα
Α- που θα πάμε απόψε;
Ν- Αα δεν μπορω να σου πω είναι έκπληξη
Μου είπα καθώς με κοίταξε με ένα χαμογελώ στο πρόσωπο και με πονηρό τρόπο.
Α- ωωω έλα Νίκο σε Παρακαλω πες μουυυυυ
Του είπα κάνοντας το γνωστό και πολυπετυχημενο μου παπι φεις
Ν- Ω-Ω δεν πρόκειται να σου πω τότε δεν θα είναι έκπληξη. Επίσης ξέρεις ότι όταν κανεις παπι φεις μοιάζεις με γουρουνάκι;
Είπα γελώντας με την εκφραση *μπιτς πλιζ* που είχα πάρει ακούγοντας τα λόγια του. Έκανα πως παρεξηγήθηκα ξαι αυτός γέλασε ακόμα πιο πολυ
Α-μην γελαααασσσς
Του είπα παραπονεμένα αλλα δεν άντεξα και γέλασα κι εγω.
Ν- είσαι πολυ όμορφη σήμερα
Μου είπε σοβαρά καθώς με κοίταξε στα Μαρία. Όμως σχεδόν αμέσως γύρισε στρέφοντας και πάλι την προσοχή του στο δρόμο.
Ν- φτασαμεεε
Μου λέει μετα από ένα τέταρτο περίπου.
Α- που είμαστε;
Ρώτησα καθώς δεν είχα ιδέα που μπορεί να είμασταν.
Ν- σε ενα πολυ αγαπημένο μου μέρος.
Μου ειπε καθώς μπαίναμε σε ενα εστιατόριο.
Α- Ουαου
Αναφώνησα βλέποντας το εσωτερικό του εστιατορίου. Στρογγυλά τραπέζια με άσπρα και κόκκινα καλύμματα απλώνονταν στο χώρο με διαφορα ζευγάρια να κάθονται σε αυτα.
?- Καλησπέρα σας έχετε κανει κάποια κράτηση?
Ν- εμ ναι στο ονομα (δεν εχω ιδέα λέει ενα επίθετο τελος πάντων)
?-περάστε απο εδω ειναι το τραπέζι σας
Μας ειπε ο χαμογελαστός σερβιτόρος καθώς μας οδηγούσε σε ενα απόμακρο τραπέζι στο πίσω μέρος του μαγαζιού. Ειχε πάνω δυο τριαντάφυλλα κόκκινα καθώς και τρια κεριά.
Α- ειναι υπέροχα εδω
Ν- χαιρομαι που σου αρεσει.
Ειπαμε και μου τράβηξε την καρέκλα να κάτσω. Ω μα τι τζέντλεμαν.
Α- έρχεσαι συχνά εδω?
Ν- οχι μονο οταν ειναι να βγάλω έξω ενα σημαντικό πρόσωπο.
Α- δηλαδή με θεωρείς σημαντικό πρόσωπο??
Ειπα με ενα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά.
Ν-φυσικα
Μου ειπε και με κοίταξε στα μάτια για ακομα μια φορα σημερα. Περιττό να πω πως έλιωσα.
Αφου παραγγείλαμε αρχίσαμε να τρώμε ενώ συζητούσαμε για την ζωη μας ο ένας στον άλλον. Η μητερα της Ματίνας (κόρη του) ηταν η κοπέλα του που ειχε μείνει έγκυος καταλαθος (μα τι συμπτωσηηηη) αλλα ηταν τοσο ερωτευμένοι που δεν αποτέλεσε κανενα πρόβλημα στη σχεση τους. Στη γεννά όμως υπήρξε μια επιπλοκή με αποτέλεσμα να μην τα καταφέρει κι ετσι ο νικος βρέθηκε μονος του με ενα νεογέννητο  μωρο. Όμως μια χαρα τα κατάφερε μπορω να πω. Του περιέγραψα κι εγω την κατάσταση με τον Χρήστο και τους γονείς μου κάνοντας τον να νευριάσει λιγάκι.
Ν- δεν μπορω να καταλάβω με ποια λογική σε άφησαν να το περασεις ολο αυτο μονη σου. Ήσουν κι εισαι πολυ νεα και παλι το διαχειριστηκες άψογα. Μεγαλώνεις δυο παιδιά μονη σου. Ολομόναχη.
Α- ε νταξει εχω και την κολλητές μου οι οποίες με βοηθούν παρα πολυ. Δεν ξερω τι θα έκανα χωρίς αυτες. Αλήθεια.
Ν- Τωρα όμως ειμαι εγω διπλα σου.
Μου ειπε κρατώντας μου το χέρι και χαϊδεύοντας το γλυκά. Με Το χάιδεμα του μου ανατρίχιασα ολόκληρη. Ήθελα να του πω πως κι εγω ημουν εκει γι αυτον αλλα ένας κόμπος με δυσκόλευε πολυ.
Α- κ-κι εγω ειμαι διπλα σου νικο
Του ειπα οσο πιο ειλικρινά μπορούσα.
Μου χαμογέλασε και μου ειπε
Ν- μιας που τελειώσαμε με το φαγητο παμε να περπατήσουμε λιγο? Ξερω ενα πολυ όμορφο μονοπάτι
Α- ναι φυσικά πάμε
Είπα και φώναξε τον σερβιτόρο για να πληρώσουμε. Ή μάλλον να πληρώσει καθώς δεν με άφησε να πληρώσω.
Μπήκαμε στο αμάξι του ξαι ξεκινήσαμε για το όμορφο μονοπάτι που ήξερε και σύντομα θα μάθαινα κι εγω.
Δέκα λεπτά αργότερα βρεθήκαμε σε ένα μεγάλο κήπο με ένα φωτισμένο μονοπάτι στου οποίου τα άκρα βρίσκονταν λουλούδια. Πολλά λουλούδια με διαφορετικά χρώματα διαφορετικές οσμές και διαφορετικά είδη. Ήταν μαγικό. Περπατήσαμε για ένα δεκάλεπτο αργά ξαι σταθερά. Κρατούσαμε ο ένας το χέρι του αλλου λες και αν τα αφήναμε ο ένας θα έφευγε μακρυά από το άλλον. Ήταν τόσο ρομαντικά. Η αλήθεια είναι πως μετα από δυο χρόνια ένιωσα ευτυχισμένη. Ένιωθα λίγη αγάπη μέσα μου. Φυσικά δεν αψηφώ την αγάπη των φίλων μου αλλα εχω και την ερωτική αγάπη. Την αγάπη του αντιθέτου (ή και του ίδιου σε κάποιες περιπτώσεις) που όλοι ψάχνουμε κάποια στιγμή στη ζωή μας . Την έχουμε ανάγκη αυτήν την αγάπη. Μας δίνει δύναμη να συνεχίσουμε, κουράγιο να παλέψουμε για το αύριο και τους ανθρώπους που νοιαζόμαστε , χαρές, λύπες, τσακωμούς, νεύρα, αγκαλιές, έρωτα. Αχ αυτή η λέξη. Μια λέξη, τρεις συλλαβές, έξι γράμματα . Ε-ΡΩ-ΤΑΣ. Μια λέξη τόσο σημαντική, τοσο σπουδαία.

Το χέρι του βρέθηκε στην μέση μ βγάζοντας με από τις σκέψεις μου. Με γύρισε προς το μέρος του και με κοίταζε στα μάτια. Με το Αλο χέρι μου χάιδευε στην αρχή τα μαλλιά και στη συνέχεια το μάγουλο. Αχ αυτή η αίσθηση ποσό μου είχε λειψει.
Με μετα τα χείλη του ενώθηκαν με τα δικά μου. Με φιλούσε τόσο γλυκά καθώς με κρατούσε στην αγκαλια του τόσο προσεκτικά λες και ήμουν από πορσελάνη και θα έσπαγα. Έβαλα τα χέρια μου στον σωστό του τραβώντας τον πιο κοντά μου και οδηγώντας τον σε ένα πιο έντονο και βαθύ φίλο. Η γλώσσα του εισέβαλε στο στόμα μου αναζητώντας την δίκη μου. Την βρήκε και μαζί έπαιζαν το δικό τους παιχνίδι. Όπως και η κατάσταση στο στομάχι μου. Ένιωθα ένα περίεργο πρωτόγνωρο συναίσθημα. Ένα γουργουρισμα στο στομάχι αλλα όχι από πείνα. Αλλα από έρωτα.
Μετα απο λιγο απομακρυνθήκαμε για να πάρουμε ανάσα. Με κρατούσε ακόμα στην αγκαλια του ενώ εγω είχα ακουμπήσει το κεφάλι μου στο στέρνο του.
Καθίσαμε σε ένα παγκάκι ακόμα αγκαλιαμενοι. Τόσο ρομαντικά. Μετα από κάποια ωρα που δεν είχα ιδέα ποσό ήταν καθώς ο χρόνος κοντά του πέρναγα τόσο γρήγορα και όμορφα, έβγαλα το κινητό μου να δω αν είχα κανενα μηνυμα ή καμία κλήση. Αφού είδα πως δεν είχα κοίταξα των ωρα και συνειδητοποίησα πως ήταν δυο τα ξημερώματα. Χριστέ μου πως πέρασε ετσι η ωρα;
Α- εμ όχι ότι δεν περνάω ωρα και ότι θέλω να φύγω αλλα είναι δυο μήπως να πηγαίνουμε σιγα σιγα να μην επιβαρύνουμε τους γονείς σου με τα μικρά;
Ν- μπορούν να κοιμηθούν εκεί απόψε καλύτερα να μην τους αναστατώσουμε τόσο αργά που πηγε. Μπορω να σου τα φέρω αύριο πρωί πρωί. Τι λες;
Α- Μα δεν θα του είναι βάρος βρε Νίκο ;
Ν- κανενα. Άντε πάμε τώρα να ξεκουραστείς.
Έβαλε το χέρι του στη μέση του καθώς ξεκινήσαμε για τον γυρισμό του μονοπατιού. Φτάσαμε και μπήκαμε στο αυτοκίνητο του και ξεκινήσαμε για το σπίτι μου.
Το αμάξι του σταμάτησε έξω από το σπίτι μου και κατεβήκαμε και με πήγε μέχρι την είσοδο.
Ν- πέρασα υπέροχα σήμερα. Ελπίζω να το ξανακάνουμε σύντομα.
Α- μ τι θα ελεγες αύριο το βράδυ  να σας κάνω το τραπέζι σε εσένα και την ματινα;
Ν- μμμ πολυ ενδιαφέρον. Θα μιλήσουμε αύριο για την ωρα. Θα σου φέρω τα μικρά κατα τις δώδεκα γιατι δεν νομίζω να εχω ξυπνήσεις νωρίτερα.
Μου είπε και γέλασε. Γέλασα κι εγω. Τότε απότομα σταματάει με κοιτάει βαθιά μέσα στα μάτια και με φιλάει. Αχ αυτό το φιλί. Τα πόδια μου έτρεμαν. Η καρδιά μου σφίχτηκε. Και στο στομάχι μου;  Ένας ζωολογικός κήπος έκανε πάρτυ.
Διακόπτουμε το παθιασμένο αυτό φιλί στην ανάγκη ανάσας.
Ν- θα τα πούμε αύριο μικρή μου.
Α- θα σε περιμένω καληνύχτα
Του λέω μου χαμογελάει και φεύγει.
Αχχχ αυτός ο άνθρωπος. Με κάνει και λιώνω. Με ένα χαζό χαμόγελο μπαίνω στο σπίτι μου και με συνοπτικές διαδικασίες πέφτω για ύπνο εξουθενωμένη αλλα παν από όλα ευτυχισμένη.....

ΠΑΙΔΑΚΙΑΑΑ. Ανέβασα και πάλι. Βγήκαν λοιπόν Ραντεβού Ε; και πέρασαν και πολυ καλά Ε;;
Μάλιστα μάλιστα... Αχ να είχαμε κι εμείς οι σινκλ λειντιζ την ίδια τύχη και να μην πέφταμε σε γουρούνια Αχ.
Τέλος πάντων ελπίζω να σας άρεσε το κεφάλαιο. Μέχρι το επόμενο πολλές πολλές φιλουμπεσσσς😘😘