The Secret Voice [C.O.M.P.L.E.T.E.D.]

CHAPTER 14

CHORDS POV.

pagkalabas na pagkalabas namin nila chards at jin sa kwarto ni renz ay sumakay na agad ako sa kotse ko.

Di ko na hinantay yung dalawang ugok.Napayukom ako ng kamao at tiim bagang.

Ang tanga niya lang.Akala ko hindi na niya sasaktan si heather but mali ako.Hanggat mag kasama sila palaging iiyak si heather.

Ang sarap niyang bugbugin.gusto kong paliparin yung kamao ko sa mukha niya ng matauhan siya.nagpapakatanga siya.ang gago lang...

Naalala ko na naman yung nangyari kanina.Hindi talaga ako napadaan sa cementery noon.Sinundan ko si heather at I'm was surprise na Doon siya pupunta.

Nakita ko mismo na aamin na siya.Iyon na sana ang pagkakataon pero may isang taong humadlang don.Wag lang siyang magpapakita sakin dahil kahit babae siya mapapatay ko siya.wala silang karapatang paiyakin at saktan si heather.

Napahinto ako sa pagmamaneho.Si heather yung tipo ng tao na marunong magpahalaga at hindi marunong gumanti at manlamang.
Mabait siya.

Kapag ngumingiti siya gumagaan rin yung Pakiramdam ko.pero kapag pinipilit niyang maging masaya.mas masakit pala yun na makita siyang nahihirapan.Gusto kong ibsan yung sakit na nararansan niya..startinf from now on akin ka...I will protect for the pain na pwedeng ibigay ni renz.

Nagmaneho na ulit ako at napangisi.Kasali sa banda si heather tingnan natin kung di maghabol at magising renz sa katangahan mo.

-------

HEATHER POV.

KRING KRING--,

Pinunasan ko ang luha ko.kanina pa pala ako umiiyak hayy.pinindot ko ang answer button.

"H-h-e llo?"nanginginig yunf boses ko.

"Anak?"napaluha ulit ako.

"Mama"Gusto ko sanang sabihing kunin na niya ako.na ayoko na dito.nasasaktan lang ako pero may doubt sakin na di ko silang kayang iwan.

"Anak pasensya at di mo ko kasama huh...Happy birthday anak"sob..huhu...

"*sob*mama"naiiyak kong sabi..

"Anak?umiiyak ka ba?"umiling ako na animo makikita ng kausap ko.bakit ang hirap magsalita.

"H-hindi ma...masaya lang ako kase hindi niyo nakalimutan yung birthday ko"sabi ko na biglang nalungkot.

"A-anak sorry....Death anniversary pala ng dad mo"lalong bumuhos yung luha ko.

"O-opo mama"

"Dinalaw mo ba siya?"tanong ni mama.

"O-opo mama...miss ko na po siya"sabi ko.daddy's girl kase ako kaya sobrang hirap mag move on na sa mismong birthday ko siya nawala..

"Sshh...tahan na anak...!malulungkot yung daddy mo niyan kapag umiyak ka pa"napangiti ako ng mapait nalulungkot rin kaya si dad kapag nasasaktan ako?

"Okay po ma"

"Gabi na anak magpahinga kana...mahal na mahal ka ni mama happy birthday ulit anak"

"Mahal din kita mama.."sabi ko inend ko na ang call.Napapikit ako at nanghihinang bumagsak sa kama.

"Dad?I miss you..!! S-sana makita kita sa panaginip ko dad....I love you"nahihirapan akong pumikit pero unti unti naman akong nilamon ng antok.

------

Nagmulat ako ng mata at parang pakirandam ko gumaan ng kaunti yung sakit.napangiti ako..19 na pala ako...napabuntong hininga ako..

Inayos ko na lang yung higaan ko at lumabas ng kwarto.Para akong naestatwa ng makita si renz sa harap ng pinto ko.