Until You're Next to Me

Chapter 15: Happy Ending. New Beginning.

YEAR 1990

SCARLETTE'S POV

Papasok ako sa building na pinagtatrabahuan kong pharmaceutical company. Narealize ko na ang dami na ding nagbago sa buhay ko after 2 years. Yung address ko. Yung mga kasama ko sa bahay. Yung status ko sa buhay. Hindi na ako yung dating Scarlette na pasaway.

Papasok ako sa room ng pinaka boss ng company namin. Napatingin ako sa signage na naka-post sa gilid ng pinto. Alexander Roriguez, President, Rodriguez Pharmaceutical Group

Oo si Alexanderr na yung may hawak ng company ng daddy niya. At oo, sa company nila ako nagtatrabaho. Nakapag move on na din kami sa lahat ng nangyari sa'min. Hindi ko na din boyfriend si Alex.

By the way, let me introduce my new self to you. Ako na nga pla si Scarlette Reyes-Rodriguez, CEO, Rodriguez Pharmacrutical Group

Pinalitan na din ni Alex yung apelyido ko. Nagpakasal kami after 1 year nung nangyaring gulo kay Ysa. Sad to say hindi sila naka survive ng baby niya, at hindi na din namin nakausap si Jethro after that incident. Kumatok ako sa pinto at pumasok sa loob. Hindi ko na hinintay na sumagot pa si Alex kasi excited ako sa ibabalita ko sa kanya. Nakita ko siyang busyng busy na nagbabasa ng mga files. Medyo nakasimangot pa pagkakita sa'kon. Ayaw pa yatang magpasistorbo!

Nilapitan ko siya and give him a peck on his cheek. "Good morning!" bati ko sa'kanya.

"Yes baby? busy pa'ko eh." sabi niya habang binabasa parin yung files niya. Ni hindi man lang ako tiningnan.

"Alam ko. May i-kokonsulta lang sana akong proposal sa'yo eh." Lambing ko sa kanya. Inikot ko yung swivel chair niya saka ako umupo sa lap niya. "Scarlette nasa work tayo." saway niya sa'kin.

"Eh ano naman. Wala namang makakakita nasa loob tayo ng office mo." Nakangiti kong sabi sa kanya.

"Ok fine! Talo naman ako lagi sa'yo eh!" Binaba nalang niya yung files na kanina pa niya binabasa at tumingin sa'kin. Kinindatan ko lang siya. "By the way, ano nga pala 'tong proposal na'to? Saka hindi dapat ikaw yung nagbibigay sa'kin nito ah!" tanong niya sa'kin habang nakatingin sa envelope.

"Just open it Alex don't fret too much." napangiti ako lalo. Excited ako sa kung ano'ng magiging reaction niya.

And there it is! My positive pregnancy test and our little angel's ultrasound.

"You're pregnant?" Tanong niya sa'kin. Nangingiti lang siyang nakatitig sa'kin. From my face down to my tummy.

"Yep. I'm on my 12th week. You're going to be a dad Alex." yumakap ako sa kanya. Binuhat niya ako then hiniga sa desk niya. He kissed me on forehead, down to my cheeks then to my neck, and then to my tummy. "I love you baby..." I heared him whispered clearly. Napatayo kaming pareho when somebody knocked the door. Pumunta si Alex sa pinto saka binuksan yun. It's his dad. Lumapit ako sa'kanya saka nagmano.

"Look at this dad!" Excited na binigay ni Alex yung ultrasound ng baby namin.

"Magkakaapo na ako!!!" Sigaw ng dad ni Alex pagkakita sa ultrasound. Feeling ko rinig hanggang labas ng office ni Alex yung sigaw niya. "Aba dapat magpa party tayo! First apo ko yata yan! Dapat lahat ng amigo ko ma-invite ko!" Excited pa niyang sabi. "That's what I plan dad. Sabay na sa wedding anniversary niyo ni mommy." Sabat naman ni Alex.

Mga slight discomfort lang yung naramdaman ko during my pregnancy kaya na-enjoy ko naman. And with Alex's love and care, naging healthy naman kaming dalawa ng baby namin.

"Ouch!" nagulat ako nung naramdaman kong sumipa yung baby namin habang natutulog kami. "What's wrong Scarlette?" worried na tanong ni Alex. "I'm ok. Nag thumbling lang si baby." Nakangiti kong sagot kay Alex. Yumakap si Alex sa tummy ko. "Baby wag masiyadong malikot mommy is sleeping."

Nothing beats a feeling like this. Thank God Xander did not give up on me.

*****

ALEXANDER'S POV

Ang bilis ng panahon. Parang kailan lang wala ka pa sa buhay ko. Hindi ko nga akalain na darating ka pa eh. Sa dami ba naman naming pinagdaanan namin, parang nawala na yung pag-asa ko na makilala ka. May bagay talaga na kung talagang gusto mong maging sa'yo pinaglalaban mo, just like the person who brought you to me. Parang kailan lang pinapakiramdaman lang kita. Bawat galaw mo inaabangan ko, binibilang ko. Ang saya-saya ko pag nararamdaman ko yung bawat galaw mo. Excited nga ako pag pinapanuod ka namin eh. Lalo na yung mga pictures mo, lahat yun tinago ko.

At ngayon nandito ka na, nahahawakan ko, nayayakap ko, nahahalikan ko.

Happy Birthday baby Alexene Reyes Rodriguez. Welcome to the world. We love you baby.

Nasabi ko lang sa sarili ko habang karga at nakatitig sa baby namin ni Scarlette. Ang likot-likot kahit bagong panganak palang.

"Alex?" Tawag sa'kin ni Scarlette na kakagising lang. Mukhang groggy parin dahil sa delivery.

"O gising ka na pala. You want to eat?" Nakangiti kong tanong kay Scarlette. "Yes later, pwede ko bang makarga si baby?" Inabot ko si baby sa kanya. Hinalikan niya si Alexene pagkakuha sa'kin.

"Thanks Scarlette..." bulong ko sa kanya. "For what?"

"For spending the rest of your life with me." Nginitian niya lang ako saka nilaro si Alexene. 

"I never thought I would fall in love again." bulong ko habang nakatingin lang sa kanila.

"Kanino naman?" kumunot yung noo ni Scarlette.

"First is the time I first saw you, and the second was when you have my child." Lalong napangiti si Scarlette sa sinabi ko, lumapit sya sa'kin and kissed me. Napatingin kami kay Alexene na nakatulog na pero nakangiti din. Kinuha ko yung camera sa bag, these moments should never be missed. With the two most important person in my life, I could not ask for more.

END

*********

A/N

Thanks po sa mga readers and sa mga nag fan

next na po Against Thy Odds