Until You're Next to Me

Chapter 4: Between Holding On and Letting Go

It isn't easy being strong, especially when its the only choice you really have...

*******

SCARLETTE'S POV

Ilang oras na'kong naghihintay, pero wala paring Xander na tumatawag. Two hours pa... Pag hindi parin siya tumawag, ako na yung tatawag sa kanya.

Eight-o'clock PM...

Nine o'clock PM...

Ten o'clock PM...

Sige na tatawagan ko na sya...

*Phone ringing*

Siguro mga seven seconds pa bago niya sinagot yung phone. "Hello?" sabi ng boses sa kabilang linya. Boses ng babae! Siguro yun yung girlfriend ni Xander.

"Hi! Can I talk to Alex?"

"Ah kausap niya kasi yung mom ko eh. We're planning an event kasi." Nagtaka ako sa sinabi nung girl kaya hindi ko naiwasang magtanong. "Ah.. Ano'ng event?"

"We're planning our engagement party." Nagulat ako sa sinabi niya.

"Engagement party?" tanong ko ulit.

"Yup! By the way I'm Ysabelle, girlfriend ni Alex." Hindi ako nakaimik. Bumalik yung dati kong feelings nung nagbreak kami ni Alex.

"Hello? Still there?"

 "Yeah... Pakisabi nalang kay Alex na tumawag ako. By the way I'm Scarlette. Thanks!" Pinindot ko na yung end button ng phone ko. Ilang minutes din akong natulala hanggang sa na-feel ko na tumutulo na yung luha ko. Nakapag decide na'ko, and it's for the better. Ako na mismo yung puputol sa kung ano mang connection meron kami ni Alex ngayon. Before pa ako masaktan ng husto.

Ilang oras na'kong nakahiga pero hindi parin ako makatulog. Iniisip ko parin yung mga nangyari. Kanina lang masaya akong kasama si Alex. And now malalaman ko pa malapit na yung engeagement ni Alex. Tumatawag si Alex after I hung up the phone, gusto ko sanang sagutin ulit kaya lang hindi ko na kayang magsalita kasi iyak na ako nang iyak. Wala na akong magawa. I should let go of him.

******

 YSABELLE'S POV

I met him in the moment when I was down and out, he's always there for me through good times and bad. He is really my angel. It seems that everything fall right back into their places simula nung nakilala ko siya.

I decided to go home that night after kong magpakalunod sa alak, but sa sobrang kalasingan hindi ko na kinayang maglakad. I lost consciousness beside a car. Nagising nalang ako nasa loob na'ko ng kotse going somewhere else with a man I barely even know.

I started to scream and hitting him with my shoulder bag kasi kala ko kidnapper siya. "Will you please shut up!  For your information miss, hindi kita kinidnap! Dapat nga magpasalamat ka sa'kin eh!!"

"At ba't naman ako magpapasalamat sa'yo!"

"Naabutan kita kanina nakahandusay sa tapat ng kotse ko wala kang malay kaya nag decide ako na dalhin ka sa hospital."  Hindi ako nakapagsalita sa sinabi niya nahiya naman kasi ako. Nag thank you nalang ako and nagpakilala.

"I'm Ysabelle Montes. Sorry kung nag histerical ako agad. Hindi ko lang maalala yung mga ginagawa ko." Instead na sa hospital niya ako ihatid, sa bahay na namin kami dumiretso. On our way to our house, na-kwento ko sa kanya yung tungkol sa buhay ko.