Onsterfelijke waarheid - Fred Weasley

15

Cassandra herkende het handschrift van hun toverdranken leraar en maakte de brief voorzichtig open, hoor ogen werden groot toen ze de titel boven aan het perkament zag staan "Het elixer van verlichting"
Fred kon zijn nieuwsgierigheid niet bedwingen, hij keek over haar schouders mee en begon te grijnzen. 'ik kan het niet geloven' bracht Cassandra voorzichtig uit, na bijna 300 jaar had ze eindelijk de oplossing voor haar problemen in haar handen en ze wist geen woord uit te brengen, 'Wat is er Cassandra?' vroeg Molly bezorgd.

'Er is een doorbraak in haar onderzoek' antwoordde George toen hij door had dat zowel Cassandra als Fred niet in staat waren om te antwoorden, 'oh dat is erg fijn voor haar' glimlachte Molly niet wetend van hoeveel belang dit was voor haar zoon en zijn vriendin.
'Sorry, ik was even uit het veld geslagen' zei Cassandra die weer bij zinnen kwam, 'Geen probleem meisje, volgens mij is dit allemaal erg belangrijk voor je' antwoordde Arthur vriendelijk en Cassandra knikte
'Hoelang ben je er al mee bezig?' vroeg Ginny nieuwsgierig 'Al een paar honderd jaar' reageerde Cassandra zonder na te denken, maar gelukkig nam niemand het antwoord serieus en kletsten ze gezellig verder.

De rest van de vakantie werd zoals beloofd geen tijd besteed aan het onderzoek, het kostte Cassandra wel wat moeite maar ze had het aan de jongens beloofd en genoot van ieder moment met de geweldige familie.
'Cassandra, ik wil dat je weet dat je hier altijd welkom bent en om eerlijk te zijn vind ik het geen fijn idee dat je er in je eentje op uit gaat deze zomer' zei Molly de ochtend van vertrek, 'Ik zal het onthouden Molly, heel erg bedankt voor de gastvrijheid'
'Ik kan je nergens toe dwingen, maar denk er alsjeblieft over na'

'Wat wilde mam vanmorgen?' vroeg George toen ze in een leeg compartiment gingen zitten, 'Ze vertelde dat ik deze zomer welkom was bij jullie thuis en dat ze het niks vond dat ik er alleen op uit ging' maar verder kon ze niks meer zeggen aangezien ze door Angelina en de andere mee werd gesleurd 'Jullie hebben haar twee weken gehad' riep Katie.
'Dus vertel, hoe was het?' drong Alicia aan, Cassandra vertelde over wat ze allemaal had gedaan in de vakantie en liet vol trots het zilveren armbandje zien dat ze van Fred had gekregen.

'Maar heb je het vol gehouden om niks aan je studies te doen?' vroeg Katie plagend, 'Ik had geen keuze, ik geen boeken bij me' lachte Cassandra en de andere schudden hun hoofd, 'Dus hoelang duurt het voordat je weer in de bieb zit?' 'Ik geef mezelf tot morgenmiddag' antwoordde Cassandra.
De rest van de treinrit vloog voorbij, toen ze uitstapten voegden de jongens zich al snel bij hun en met z'n alle vertrokken ze zich richting het kasteel.

'Die twee zijn echt smoorverliefd' fluisterde George tegen Angelina, Angelina keek naar het stelletje dat hand in hand voor hun liep en glimlachte 'Ik ben blij voor ze'
De twee waren nog hechter geworden na de brief van Snape, waarschijnlijk omdat ze nu wisten dat er een oplossing was en niks hun geluk nog in de weg kon staan, of dat dachten ze tenminste.
Cassandra had nog niet goed naar het recept  van de toverdrank gekeken, toen ze samen met Fred in de bibliotheek zat zonk de moed haar in de schoenen.
Cassandra voelde de tranen al branden, Fred keek haar geschrokken aan 'Wat is er schat?' en ze wees naar het recept 'Het maakt toch niet veel uit dat het een half jaar moet rijpen? Ik snap dat je het zo snel mogelijk wilt oplossen, maar wat zijn nou zes maanden in vergelijking met 300 jaar' zei hij voorzichtig maar Cassandra schudde haar hoofd 'Dat is niet het probleem' snikte ze