Now (Jelena)

6

"Tanrım Selena Özür Dilerim." Gözlerimi yeniden pencereye çevirdim. Ona anlamsız bir bakış attım. Oturduğum koltuğun çökmesiyle yanımda oturduğunu anladım. Gözlerimi yağan kara sabitledim. Kış her zaman favorim olmuştur. "Selena lütfen. Lütfen bir şey söyle." Gözlerimi o çok sevdiğim bal rengi gözlere diktim. En sonunda derin bir nefes alıp konuşmaya başladım,"bakın Bay Bieber. Beni sizin özel hayatınız zerre ilgilendirmiyor. Gerçekten. Umursamadım. Ya da kırılmadım. Yüzlerce kez özür dilemenize gerek yok. Siz benim sadece patronum, ben ise sizin sadece kişisel asistanınızım. Bundan başka bir şey yok. Fazlasında olamaz zaten. O yüzden size darılmadım. Şimdi içiniz rahatladıysa işinize gidin." Bir kahkaha atıp elimi tuttu. Elimi nazikçe dudaklarının arasına götürdü. Küçük bir öpücük bıraktı. Gözleri hala gözlerime bakıyordu. Justin," ne yani beni kibarca kovuyor musun?" Gülümsedim. Başımı onaylar anlamda salladım. Bana baktı. Elleri ile çenemi sabitledi. "Bak Selena. Seninle aramızda olan şeylerin sadece patron-Çalışkan ilişkisi olmadığını biliyoruz. Ben seni bir çalışanım olarak görmüyorum." Gözlerini kaçırdı. Ve çenemi bırakıp, yanaklarımı avuçları arasına aldı. Elleriyle yüzümde daireler çizmeye başladı. Nefesi yüzüme çarpıyordu. Gözlerimi kapattım. Ve yüzüme gelen nefesine odaklandım. Üzerimde böyle bir etki bırakması haksızlıktı. "Selena ne zaman bir derdim olsa, canım sıkılsa, her zaman senin yanına gittim. Benimle hep konuştun. Bana hep iyi geldin. Ben kimseye yapmadığım şeylerin hepsini sana yaptım. Kimseye güvenmezken, sana he güvendim. Senin hep yanımda olmanı istedim. Beni hep iyi şeylere doğru ittin. Sen gerçekten iyi birisisin. Bunu anlamak için seni tanımaya gerek yok. Gülümsemeni görmek yeter. Sen benim yanımda bulunan bir meleksin. Seni her zaman sol yanımda taşayacağım. Seni tanıdığım için çok şanslıyım. Ve en kısa zamanda kırdığım kalbini telafi edeceğim İnan bana. Bu hayatımda yüzlerce kez yanlış yaptım. Belki onlarca kez güvenmenin bedelini ödedim. Ama sana karşı hiç bir zaman yanlış yaptığımı hissetmedim. Sen benim yanlış olmadığından emin olduğum tek doğrusun." Ben daha ne dediğini anlamazken, kapının çarpıp gitmesiyle olduğum yerde durdum. Ve kendi kendime ona söyleyemediklerimi fısıldadım,"ya ben sana aşıksam? Ya doğru tamamen doğru değilse? Ya sadece benimle konuşmaktan fazlasını yapıyorsan? O zaman ne yapardın ? " aklımda dönen soruları en sonunda söylenilmiştim. Emin olduğun tek bir şey vardı. Onu severek hata yapmıştım. O benim için bir yanlıştı. Ondan vazgeçmem için milyonlarca sebep var. Sorumun cevabını bir fısıltı halinde dışarı vurdum. Ama kalp istediğini ister...