Now (Jelena)

19

•Selena Marie Gomez•
-Bir Ay Sonra-

   Şansımı tekrar denemek için Bieber şirketinin önünde bindiğim taksicinin durmasını istedim.

Araç asfaltta tiz bir ses ve hafif bir çizgi bırakarak durdu.

Taksiciye cebimden çıkardığım belli bir miktar parayı uzattım.

Adam verdiğim parayı alarak elime bozuk paralar verdim.

Ani bir hareketle kapıyı açtım.

İlk önce sağ bacağımı sonra sol bacağımı atarak arabadan çıktım.

Güvenlik beni zaten tanıdığı için üzerimi taramayı önemsemeden geçmem için yol verdi.

Ve yüzünde tanıdığım o meşhur gülümsemeyi taktı.

Ona minnetle gülümsedim ve şirketten içeri girdim.

Onunla yaklaşık bir buçuk aydır görüşmüyordum.

Sadece o gece görüşmüştük.

Onun dışında da yanıma geleceğini ummuştum. Ama gelmedi.

Onun için sadece tek gecelik bir ilişki olmak istemiyordum.

Benim onu sevdiğim gibi beni sevmesini istiyordum.

Onu hissettiğim gibi beni hissetmesini istiyordum.

Onu gördüğümde heyecanlanmasını  gibi onun da beni gördüğünde heyecanlanmasını istiyordum.

O benim için ilkti... ilk ve son.

Sizce ilkler mi daha önemli? Sonlar mı?

O benim için... "herşey" demekti.

Bir daha asla bir başkasını sevemeyeceğimi biliyordum.

Bazen neye üzüleceğimi bilmiyorum : bir daha asla sevmeyeceğimi bilmeme mi? Yoksa onun beni asla sevmeyeceğini bilmeme mi?

Elbette ki o Hailey'i seviyordu.

Onu bunun için suçlayamazdım. O kusursuzdu.

Onda bir erkeğin sevebileceği bütün özellikler vardı.

Onun gibi olmak isterdim.

Yakında evleneceklerdi.

Ve muhtemelen Hailey benim hiç sahip olamadığım o hayata sahip olacaktı.

Ona sahip olacaktı. Soyadına sahip olacaktı. Sevgisine sahip olacaktı.

Hatta belki de çocuklarına bile sahip olacaktı.

Onu kıskanıyordum.

O güzeldi. Hatta bütün kusurlarıyla bile kusursuzdu.