Okyanus Mavisi

Başlangıç

Son kez baktı arkasına, belki de bir daha hiç dönmeyecekti. Kim bilebilirdi ki? 

Tek bir ''elveda''ya sığdırdı koskoca 20 yılı ve yıllardır içinde yaşadığı şehirden uzaklaşmaya başladı. O kadar kötü bir yer miydi Ankara onun için. Sanırım öyleydi, belki de içinden başka bir şey söylemek gelmemişti. 

Her şeyi geride bırakıp yolculuğa başlamıştı. O çok sevdiği müziklerden birini açmış yoluna büyük bir heyecanla devam ediyordu. O gizemli kızı bulacağına o kadar emindi ki karşılaştıklarında ne diyeceğini düşünüyordu. Onu görür görmez sarılabilirdi ama bu biraz uygunsuz olabilirdi ne de olsa tanımıyorlardı birbirlerini. Belki de bu defa Aras ona çarpardı.Aras'ı hatırlamasına yardımcı olurdu bu. Daha yolu uzun olduğu için bunları düşünmek için bol bol vakti vardı.

Bir süre ilerledikten sonra bir şeyler almak için bir petrol istasyonunda durdu. Tam arabasından indiği sırada gözlerine inanamadı. Onu bulmak için tüm hayatını geride bıraktığı kız karşında duruyordu. Kalp atışları çok hızlanmış nefes nefese kalmıştı bir anda. Tüm vücudu farklı hormonlar salgılıyordu ama gözlerini bir an olsun ondan ayıramıyordu. Bu sırada gizemli kız yoluculuk yaptığı otobüse doğru yürümeye başlamıştı. Görmemişti Aras'ı. Görse bile tanır mıydı bilinmez.

 Gitmesine izin veremezdi artık. Hemen peşinden koştu ve ''hey sen'' diye seslendi arkasından.

Sanırım duymamıştı ki yoluna devam ediyordu. Bu defa daha yüksek sesle ''hatırladın mı beni'' diye seslendi ona.

Bir an duraksadı ve arkasını döndü gizemli kız. Aras'ı gördü ve hafif bir şaşkınlık ile ''sen'' kelimesi çıktı ağzından.

Nefes nefese kalan Aras cevap veremedi ona. Bu durumu fark eden gizemli kız gel hadi oturalım şuraya dedi.  Aras kendine gelir gelmez gizemli kız sorusunu sordu.

Burada ne işin var?

Aras bir an olsun gözlerini o okyanus mavisi gözlerden ayırmadan ''seni arıyordum'' dedi.

Bu cevap karşısında şaşıran gizemli kız Neden?Ne oldu? Zaten özür dilemiştim,bir daha mı istiyorsun dedi. Çok saçma mı konuşmuştu sanki? Bir insan küçük bir özür için onca yol gelir miydi? Susmuş ve Aras'ın vereceği cevabı bekleme başlamıştı.

''Gözlerin'' dedi ve ekledi ''daha önce hiç bu kadar mavi gözler görmemiştim''

Ne yani gözlerim mavi olduğu için mi buradasın? dedi kız.

Senin için buradayım cevabını verdi Aras ve bir süre gözlerini birbirlerinden ayırmadılar.

Biraz utanmıştı sanki kız, yanakları kızarmış ve hafif bir gülümsemeyle ''merhaba ben Afra'' dedi,

Uzattığı eli sımsıkı tutarak, ''merhaba ben de Aras'' cevabını verdi.

Daha önce hiç bu kadar mutlu olmamıştı Aras. Okyanus mavisi gözlerine bakıp daha da mutlu oluyordu Afra'nın. ''Buldum onu'' diye haykırdı içinden. Artık her şey şimdi  başlıyordu onlar için.