Knocked Up ★ [ÇEVİRİ]

44- Ökse Otunun Altında

Knocked Up

Yazar: jjokkomi

Çeviri: Minnie Hyung

BÖLÜM 41

25 Aralık Pazartesi, 17. Hafta 2. Gün

Kyungsoo yatağında uzanırken huzurla iç çekti, Jongin'in parmakları hâlâ nemli olan saçlarında geziniyordu. Adı geçen oğlana ait bej renkli bir uzun kollunun içindeydi çünkü kendisininkiler artık dar geliyordu. Her nasılsa Jongin'inkiler ona bol geliyordu ve nişanlısı gibi kokmalarını sevmediğini söylerse bu yalan olurdu. Kıyafetini tamamlamak için bol bir pantolon ve Noel temalı çoraplarda karar kıldı.

Babasının nişanlandıklarını öğrenmesinin ilk şokunun ardından sıcak bir duş almışlardı, köpükler dâhildi zira Jongin sadece bedeni büyümüş bir çocuktu. Müstakbel kocasının nasıl olup da suratına sabun köpükleri fırlatmaktan küvette üstündeyken kendisiyle edepsizce konuşmaya geçebildiği konusunda hâlâ kafası karışıktı. Yere su sıçratmışlar ancak kendisi giyinirken Jongin etrafı temizlemişti.

Şimdiyse halasının gelmesini beklerken yatağında temiz nevresimlerin üzerinde uzanıyorlardı. Görünüşe bakılırsa Noel trafiğine takıldığından hediyeleri açmaları saat ondan erken olmayacaktı.

Nedense Jongin beklerlerken boynunun her bir santimini dudaklarıyla işaretlemeyi görev edinmişti. Elleri kalçasındayken dudakları onu sersemce gülümseterek kulağının arkasını emikliyordu ancak devam ederse dördüncü turu yapmak isteyeceği fakat tekrar duş almak istemediği için sızlanıyordu.

"Jongin-ah, dur." Genç olanın yüzüne bakmak için dönerek güldü. Ve Jongin'in onu doğrudan öpmesini bekliyor olmalıydı zira kabul edilmiş evlilik teklifinin sarhoşluğuyla, Jongin sevgisini fazlasıyla gösteriyordu. Onu öpüyor, burnunu veya boynunu okşuyor, hiç bırakmayacakmış gibi ona sarılıyordu.

Birleşen dudakları tanıdık bir desendi, Kyungsoo gönülsüzce geri çekilmeden evvel dilleri hafifçe birbirine dokunmuştu. Tüm günü bu şekilde, sadece öpüşüp koklaşarak geçirmekten başka bir şeyi sevemezdi ama yapamazlardı.

Nereden başlayacağını bilmediği birçok farklı mevzuyu konuşmaları gerekiyordu. Geçen yaklaşık iki ayda o kadar çok şey olmuştu ki bu bunaltıcıydı.

Sadece iki ay önce tuvalette dikiliyor, ilk gebelik testinin sonucuna bakarken keçileri kaçırmamaya çalışıyordu. On dört tane daha yapmış ve ne olduğunu bile anlamadan Jongdae ve Yixing ile kliniğe gidip gerçekten de hamile olduğunu öğrenmişti.

Ve Jongin'e söylemek hiç kolay olmamıştı, özellikle de Jongin ona tek başına olduğunu söylediğinde. Cehennem azabıydı, o üç hafta onun için tam bir işkence olmuştu. Ya ağlıyor ya da kusuyor, bazense tek bir ebeveyn tarafından büyütülecek bir bebeği doğurmaya karar vermekle doğru şeyi mi yaptığını bilmediğinden ödevlerine boş boş bakıyordu. Babasının nerede olduğunu ve onu neden istemediğini merak edecek bir bebek. Bu yeni baştan kendi hayatı olacaktı ve sık sık buna değip değmeyeceğini merak ediyordu.

Ancak daha sonra kendi hatalarının bedelini bebeğinin ödemesine izin veremeyeceğini fark etmişti. Sabahın neredeyse beşinde ultrason fotoğrafına bakarken doğru olanı yaptığını biliyordu. Bebeğinin kalp atışının sesini hatırlamış ve kızının yahut oğlunun ileride ona baba diyeceği düşüncesi onu mutlu etmişti.

Bu yüzden o haftalarda planlarını yeniden düzenlemişti. Bebeği, babasının yardımıyla tek başına büyütecekti. Liseyi bitirecek, üniversiteye gidecek ve babası onun kendisiyle çalışmaya hazır olduğunu düşündüğünde onunla çalışacaktı, ufak ve kolay bir meseleydi zira evladını o kadar uzun süre yalnız bırakmak istemiyordu.