ထူးထူးဆန္းဆန္း သူရွိတဲ့အခ်ိန္ေတြမွာ စာသင္ခန္းဟာ က်ြန္ေတာ့္အတြက္ နတ္ဘံုနန္းနဲ႕သဏၭာန္တူတယ္
လက္ရာေျမာက္ပန္းပုရုပ္ သက္ဝင္ရုန္းႂကြေနသလို သူ႕လႈပ္ရွားဟန္နဲ႕ စာရွင္းေနတဲ့ သူ႔အသံကို နားစြင့္လို႕
သူ႕ႏႈတ္ခမ္း အဖြင့္အပိတ္တစ္ခ်က္တိုင္းကိုေငးရႈရင္း မ်က္မွန္ေနာက္က ဖံုးဖိကြယ္ဝွက္ထားတဲ့ သူ႕မ်က္ေတာင္ညိဳေတြကို အိပ္မက္ေမ်ွာ္မွန္းရင္း . .
တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ ျပံဳးရယ္လိုက္တဲ့ သူ႕သြင္ဟန္က က်ြန္ေတာ့္တစ္ေယာက္ထဲအတြက္ရည္စူးသလို ခံစားေမြ႕ေလ်ာ္ရင္း
'' Chan. . ''
က်ြန္ေတာ့္နံၾကားကိုလာေထာက္တဲ့ေပတံတစ္ေခ်ာင္း . .
'' Yifan Sensai အခုဘာေတြသင္ေနလဲ နင္သိလား ''
ေမးေထာက္ေငးေနရာက က်ြန္ေတာ္ ေခါင္းခါျပလိုက္တယ္ ရိုးရိုးသားသားပဲ . .
'' ဟင့္အင္း . . ''
ရယ္သံနဲ႕ေရာေထြးျပီးထြက္လာတဲ့ ဆဲေရးသံခပ္တိုးတိုး .
မရွက္စတမ္းက်ြန္ေတာ္တိတ္တခိုးရယ္ေမာမိတယ္ ဘာျဖစ္
ေသးလဲ ဘယ္သူ႕ကိုမွ မထိခိုက္သေရြ႕ က်ြန္ေတာ္စိတ္ရွိတိုင္းပြင့္လင္းခြင့္ရွိတာပဲဟာ
_____________________________________
စာသင္ခန္းေတြရဲ႕အလြန္ ေလ်ာက္လမ္းေထာင့္တစ္ေနရာမွာ ရပ္ေနခဲ့တဲ့သူ တသဲသဲေႂကြေနတဲ့ ေဆာင္းဦးရဲ႕ပင္အိုေတြကို ေငးေနတဲ့သူ႕ရဲ႕ေဘးတိုက္သဏၭာန္က ရြက္ေႂကြေတာေနာက္ခံ ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္လို . . .
'' Mikasa သြားႏွင့္ ငါေနာက္ကလိုက္လာမယ္ . . ''
က်ြန္ေတာ့္ကိုေစာင့္ေနတာမ်ားလားလို႕ မေတြးသာေတြးသာေလး . . မာန္တက္ဖို႕
အနားေရာက္လာတဲ့က်ြန္ေတာ့္ကိုလွည့္ၾကည့္တဲ့ မ်က္ဝန္းညိဳ ေတြ . . ရြက္ေႂကြအိုေတြရဲ႕ေနာက္ကြယ္က သူျမင္ေယာင္ေနမယ့္ျမင္ကြင္းကို မွန္းဆၾကည့္ခ်င္မိေပမယ့္ သူနဲ႕ပတ္သတ္ရင္ က်ြန္ေတာ္ညဏ္မမွီတဲ့အရာေတြကမ်ားေနေတာ့လည္း
'' ေက်ာင္းဆင္းရင္ ေစ်းဝင္မလို႕ . . စားခ်င္တာမ်ားရွိလားလို႕ . . ''
