မီးေငြ႕အခိုးတလူလူၾကားကျမင္ရတဲ့ ညေကာင္းကင္ . . သစ္ပင္ေတြရဲ႕ထိပ္ဖ်ားက ၾကယ္တခ်ိဳ႕က ညနက္လာတာနဲ႕အမ်ွအေရာင္ပိုေတာက္ပလာသလို . .
ၾကယ္ေတြပိုစံုလာခဲ့တာပဲ . . ၾကယ္ၾကည့္တဲ့ ကမ္းပါးကေန ေစာေစာျပန္လာခဲ့မိတာကို က်ြန္ေတာ္အခုမွေနာင္တရခ်င္လာတယ္ . .
က်ြတ္ . . အဲ့ဒါ ဘယ္သူ႕ေၾကာင့္လဲ . .
ျပန္႕က်ဲက်ေနတဲ့ မီးစာေတြကိုတုတ္ေခ်ာင္းေလးနဲ႕စုေပးေနရင္း အေညွာင့္ထြက္လာတဲ့အလိုမက်စိတ္နဲ႕ ျပာပံုကိုက်ြန္ေတာ္ တုတ္နဲ႕စြမိတယ္ . . မီးပံုအလယ္က မီးညြန္႕ကေလးက တယိမ္းယိမ္းတႏြဲ႕ႏြဲ႕ . . သစ္ရြက္စိမ္းတစ္ခ်ိဳ႕မီးဟပ္တဲ့အသံကတေဖ်ာက္ေဖ်ာက္ . . .
ခပ္သင္းသင္းေမႊးပ်ံ႕လာတဲ့ မီးက်ြမ္းနံ႕ေၾကာင့္ ျပာပံုအလယ္ကို တုတ္ဖ်ားနဲ႕ယက္ထုတ္လိုက္ေတာ့ အေပၚခြံက်ြမ္းေနတဲ့ ကန္စြန္းဥ တစ္ခ်ိဳ႕ထြက္လာတယ္ . .
အက်ီ ၤလက္ဖ်ားကိုဆြဲခ် ကန္စြန္းဥပူပူကိုအုပ္ျပီး ထက္ပိုင္းခ်ိဳးခ်လိုက္တယ္ ထင္းကနဲဝင္းပလာတဲ႔ေရႊဝါေရာင္ကန္စြန္းဥအတြင္းသားနဲ႕ တလူလူထေနတဲ့အပူေငြ႕ . .
မ်က္လႊာပင့္မၾကည့္မိေစရပဲ ေဘးမွာထိုင္ေနတဲ့သူ႕ဆီ ကန္စြန္းဥထက္ပိုင္းကို ကမ္းေပးတဲ့အခိုက္ ထိေတြ႕မိတဲ့လက္ဖ်ားေတြက ေရခဲလိုစိမ့္ေအးေနတယ္. . ဂ်ာကင္တစ္ထည္ကလြဲအကာအကြယ္ကင္းမဲ့ေနတဲ့သူ႔ကိုသတိမူမိျပန္ေတာ့. .က်င့္သားရေနတဲ့ဂရုစိုက္လိုစိတ္က ေပါင္ေပၚက ျခံဳေစာင္ပါးစီလက္ရြယ္မိေစေပမယ့္ . .
ဟာ . . မသိဘူးကြာ ေအးပါေစ . .
''အား . . ပူလိုက္တာ . . ''
လ်ာဖ်ားက်က္သြားေစတဲ့ အပူေၾကာင့္ က်ြန္ေတာ္မ်က္ရည္ပါလည္သြားတယ္ျဖန္ေျဖမရတဲ့အတြင္းစိတ္ပဋိပကၡနဲ႔အေငြ႕မေသေသးတဲ့ကန္စြန္းဥကိုအျငိဳးထားခဲမိေတာ့ . .
စိတ္ေပါက္ေပါက္နဲ႕ကန္စြန္းဥပိုင္းကိုလႊင့္ပစ္မိတဲ့က်ြန္ေတာ့္ကို သူ ေတြေတြေဝေဝေငးေနတယ္ . .
ဒီလိုပဲ . . . စိတ္အေျခမက်ရင္ ဘယ္ဟာကမွ . .
'' က်ြန္ေတာ္ အိပ္ေတာ့မယ္ . . ''
