ၿမိဳင္နန္းကခြာလို႕ အိမ္ကိုျပန္ေရာက္ၾကၿပီးတဲ့ညေနပိုင္းမွာပဲ...
'' နားလည္မႈယူထားတဲ့စာသင္ခ်ိန္ေတြအတြက္ အစားထိုးျပန္ျဖည့္ေပးရမယ့္ေက်ာင္းတက္ခ်ိန္ေတြရယ္... လစ္လပ္သြားတဲ့ စာေတြကိုပါ သူငယ္ခ်င္းရဲ႕အကူအညီနဲ႕ျပန္ေလ့လာသင္ယူရမွာမို႕ ဦးေလးရဲ႕အိမ္မွာ ခဏတျဖဳတ္ ျပန္ေနခ်င္ပါတယ္ '' လို႕
ဆႏၵကိုထုတ္ေဖာ္ေတာင္းဆိုလိုက္မိတဲ့အခါ...
အစအထမမွာေတာ့ အံ့အားသင့္မယံုမၾကည္ႏိုင္ ( နားၾကားပဲလြဲသလား နားလည္မႈပဲလြဲသလားလို႕ ) ေယာင္တိေယာင္နျဖစ္ေနေသးတဲ့ကိုႀကီးဟာ...
ကၽြန္ေတာ့္ဆိုလိုရင္းကိုအတိအက်နားလည္သေဘာေပါက္သြားႏိုင္ခ်ိန္မွာေတာ့...
ေဘးမွာထိုင္ေနတဲ့ သူ႕အေဖနဲ႕အေမပါလန္႕ယူရတဲ့အထိ ... ထိုင္ေနတဲ့ခံုပါေနာက္ျပန္လဲက်ေအာင္ ဝုန္းကနဲခုန္ထ... တရႈးရွားရွားေဒါသေတြေပါက္ကြဲဆူေဝၿပီး...
'' ေက်ာင္းတက္တာ ဟိုအိမ္ကျပန္တက္မွတဲ့လား ... ဒီအိမ္ကတက္လို႕ေကာ မရဘူးလား ဒီကေနဆိုမွ ကားအသင့္...ေမာင္းပို႕မယ့္လူအသင့္... ကားေပၚၿငိမ္ၿငိမ္ေလးထိုင္လိုက္သြားတဲ့အခ်ိန္မွာ စာၾကည့္လို႕ေတာင္မက တေရးပါအိပ္လို႕ရေသးတယ္...ဟိုအိမ္မွာျပန္ေနရင္ မင္းေက်ာင္းတစ္ဖက္ ေကာ္ဖီဆိုင္အလုပ္ေတြကူေနရတာတစ္ဖက္နဲ႕ စာၾကည့္ခ်ိန္မေျပာနဲ႕ယားလို႕ကုတ္ခ်ိန္ေတာင္ရမွာမို႕လို႕လား ''
ဝူးဝါးဝူးဝါးေအာ္ဟစ္ဆူပူေသာင္းက်န္းေနေသးေပမယ့္...
'' ဟိုဘက္အိမ္ကေနတက္မယ္ဆိုရင္လည္း ဒီကကားတစ္စင္းနဲ႕ လူနဲ႕ပို႕ေပးထားလို႕ရတာပဲ... မင္းေျပာတဲ့ပံုက ဒီဘက္အိမ္မွာေနမွကားေပးမယ္ဆိုတဲ့ပံုစံႀကီး ... သူ႕ဦးေလးဆိုင္မွာလည္း ဝန္ထမ္းထပ္ငွားေပးထားတာၾကာလွေပါ့ Chanyeol သြားေနမယ္ဆိုလည္း ဆိုင္အလုပ္ေတြမကူရေအာင္လုပ္ေပးလို႕ရပါတယ္ ''
သူ႕ကန္႕ကြက္အဆိုမွန္သမ်ွကို ေလေအးေလးနဲ႕ဖ်က္ထုတ္ပစ္လိုက္တဲ့ အစ္ကိုေတာ္ Yixing ကိုျပန္ကလည္းမေျပာသာ ေက်ကလည္းလံုးလံုးလ်ားလ်ားမေက်နပ္...
'' ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေလ ဒီအိမ္ကေနေက်ာင္းတက္ေတာ့ေကာ ဘယ္သူကသူ႕ကိုဘာေတြစိတ္မအား လူမနားရေအာင္လုပ္ေနတာမို႕လို႕လဲ ... ေဘးမွာလည္းခိုင္းခ်င္တာခိုင္းရေအာင္ လူအျပည့္နဲ႕ ဟိုဘက္မွာသြားေနမွစိတ္ေအးလက္ေအးစာၾကည့္ႏိုင္မယ္ဆိုတာ အဓိပၸာယ္ကိုမရွိဘူး...ဒီမွာပဲေနေတာ့ဘာျဖစ္လဲ ''
