ေက်ာနဲ႕ထိစပ္ရာျမက္ခင္းက ကတၱီပါသားေမႊးလိုႏူးညံ့တဲ့အထိအေတြ႕...ျမက္ခင္းရဲ႕အနားသတ္မွာဝန္းရံထားတဲ့ အဝါေရာင္ေရႊဒဂၤါးပန္းပြင့္ေတြ...ကၽြန္ေတာ့္မ်က္ႏွာမူရာမွာအမိုးကုပ္စက္ဝိုင္းဆီခပ္ကိုင္းကိုင္းတိုးဝင္သြားတဲ့ ျပာလဲ့လြင္ခ်ိဳေသာေကာင္းကင္...
အေရွ႕ကေနအေနာက္ကို ကူးလူးပ်ံသန္းတဲ့ ငွက္မည္းတစ္ေကာင္ကအေတာင္ကိုျဖန္႕လို႕...ေသးသြယ္တဲ့ခႏၶာကိုယ္ေလးနဲ႕ေလအဟုန္ကိုအံတုၿပီး တစိုက္မက္မက္ခရီးႏွင္ေနတာကို အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ၾကာထိကၽြန္ေတာ္ေငးေနမိတယ္
တစ္ဧကခြဲေလာက္က်ယ္တဲ့ဒီၿခံထဲမွာ ေကာင္းကင္ကိုအဆံုးမဲ့ေငးၾကည့္ေနခြင့္ရတဲ့ ဒီျမင္ခင္းျပင္ရွိေနတာကို ကၽြန္ေတာ္သေဘာအက်ဆံုးပါပဲ...
လက္နဲ႕ထိစပ္ရာကိုအသာအယာဆြဲယူလိုက္ေတာ့ ဝတ္မႈန္ဝါဝါေတြနဲ႕ဖြဲ႕စည္းတဲ့ ျမက္ပန္းပြင့္ရိုးတံရွည္ကေလးကၽြန္ေတာ့္လက္ထဲကိုပါလာတယ္...
လက္သည္းခြံသာသာ သူ႕မ်က္ႏွာကေလးနဲ႕ လန္းစြင့္လွပလို႕...ရနံ႕မသင္းၾကဴမွန္းသိေပမယ့္ က်ြန္ေတာ္သူ႕ကိုတယုတယနမ္းရိႈက္လိုက္မိတယ္...
'' Chan...''
ခပ္ေဝးေဝးဆီကေနေလတိုးသံေတြနဲ႕အတူ ကၽြန္ေတာ့္ဆီေဆာင္ယူလာတဲ့အသံတစ္ခု...
က်ြန္ေတာ့္နားကေနာက္ထပ္ ျမက္ပန္းဝါပြင့္မွာေယာင္လည္လည္နဲ႕လာနားတဲ့ လိပ္ျပာေလးတစ္ေကာင္...အေတာင္ပံမွာ အဝါေရာင္အနားတြန္႕ေလးေတြပါတဲ့ လိပ္ျပာျဖဴေလးက ပန္းဝါပြင့္ကို သူ႕ႏွာေမာင္းတံေလးနဲ႕တို႕ထိစူးစမ္းေနတယ္
'' Park Chanyeol...''
ဒီျမက္ခင္းျပင္ရွိေနတာကို သေဘာအက်ဆံုးလူကကၽြန္ေတာ္ဆိုရင္သေဘာမက်ဆံုးလူက ကိုႀကီးပဲျဖစ္လိမ့္မယ္...
'' လူမွာပါးစပ္ပါတာ စားဖို႕နဲ႕ေသာက္ဖို႕ တစ္ခုထဲအတြက္မဟုတ္ဘူး ... ေခၚေနတာၾကားရင္ထူးဖို႕လည္းပါတယ္ နားလည္လား ''
ျမက္ခင္းျပင္ေပၚ လက္ေမာင္းေခါင္းခုလို႕ ပက္လက္လွန္ဇိမ္ယူေနရာက အနားကိုေရာက္လာတဲ့သူ႕ကို ကၽြန္ေတာ္မ်က္လႊာဖြင့္ၾကည့္မိတယ္။အခုမွရံုးကျပန္ေရာက္လာပံုရတဲ့ သူက ခဲျပာေရာင္ရင့္ရင့္ လည္စီးကိုခပ္ဆတ္ဆတ္ဆြဲေျဖေလ်ာ့ရင္း မႈန္တင္းေနတဲ့မ်က္ႏွာထားနဲ႕...
