______________________________________
______________________________________
'' ပ်င္းေနၿပီလား Chanyeol sii ''
စက္မႈႏိုင္ငံရဲ႕ေဘးထြက္အားနည္းခ်က္ျဖစ္တဲ့ ယာဥ္ေၾကာပိတ္ဆို႕မႈနဲ႕မဆံုးႏိုင္တဲ့ကားတန္းႀကီးက တရားမွတ္ေနသလိုတဘီးခ်င္းလိမ့္ေနတာကိုေငးေနရင္း...
ကားေမာင္းေနတဲ့ ျဖဴသြယ္သြယ္ေကာင္ေလးကို ကၽြန္ေတာ္လွည့္ၿပံဳးျပလိုက္ရတယ္...ဘာတဲ့ သူ႕နာမည္က Phil ဆိုလား...
ကၽြန္ေတာ့္အိမ္ဦးနတ္ျဖစ္လာမယ့္ပုဂၢိဳလ္ရဲ႕ေဆြမ်ိဳးနီးစပ္ေတာ္သတဲ့...
'' Fan က စက္ရံုဘက္ပါသြားလို႕ပါ...ဟိုဘက္ကေရာက္လာတဲ့ကုန္ၾကမ္းနမူနာေတြသြားစစ္တယ္...သူတို႕ project အသစ္တစ္ခုစေတာ့မွာေလ ... တန္ဖိုးနည္းအိမ္ယာဆိုလားပဲ...အဲ့ဒါအာရံုေတြမ်ားေနတာေပါ့...မဟုတ္ရင္ သူကိုယ္တိုင္လာပါတယ္ ''
ကၽြန္ေတာ္ရယ္လိုက္မိတယ္...
'' Sorry Phil စိတ္မရွိပါနဲ႕ ေလွာင္တဲ့သေဘာမဟုတ္ပါဘူး... ဒါေပမယ့္ ကိုႀကီးအေၾကာင္းကၽြန္ေတာ္သိပါတယ္...ဒီေန႕အဖို႕ရာ သူ႕မွာဘာအလုပ္မွမရွိပဲ...အားလပ္လြန္လြန္းလို႕ ... တသက္တာမွာအအားလပ္ဆံုးရက္ျဖစ္ေနရင္ေတာင္သူဒီကိုလာမွာမဟုတ္ပါဘူး...''
'' အဲ့လို မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ...''
ေယာင္ဝါးဝါးနဲ႕ျငင္းဖို႕ႀကိဳးစားၿပီးမွ...Phil ကမတတ္ႏိုင္ေတာ့တဲ့ပံုစံနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္နဲ႕အတူလိုက္ရယ္တယ္...
'' ခင္ဗ်ားတို႕ရဲ႕ Yifan က ကၽြန္ေတာ့္ကိုစိတ္နာေနတယ္ဗ်... ပထမအႀကိမ္ သူလက္ထပ္ခြင့္ေတာင္းတုန္းက ကၽြန္ေတာ္ျငင္းမိလို႕တဲ့ေလ ''
'' အဲ့ဒါကၽြန္ေတာ္တို႕သိတယ္...အျငင္းခံလာရတဲ့ေန႕က Fan ေသာင္းက်န္းတာဗ်ာ ဘယ္သူမွမေနရဘူး...အိမ္ကလူေတြေကာ သူ႕အလုပ္ထဲကလူေတြေကာအဲ့ဒီရက္ပိုင္းေတြတုန္းကအေတာ္ကုသိုလ္ရသြားတယ္ဗ် ေန႕တိုင္းသူအနားေရာက္လာၿပီဆိုတာနဲ႕ ဘုရားစာရြတ္ၿပီးေနရလို႕ ...''
ကၽြန္ေတာ္ကားထိုင္ခံုေနာက္မွီမွာ ခပ္ျဖည္းျဖည္းသက္ေတာင့္သက္သာေလးမွီထိုင္လိုက္မိတယ္...
ဟိုးခပ္ေဝးေဝးေကာင္းကင္မွာ တိမ္မ်ွင္ေလးတစ္စ...မ်က္စိတဆံုးျပာလြင္ေနတဲ့ ေကာင္းကင္မွာ တိမ္မ်ွင္ေလးကပ္ညိေနပံုကအားကိုးတႀကီး...သူလြင့္စင္သြားရမွာစိုးရြံ႕ေနပံုနဲ႕...
