Hepimizin bir çizgisi var bu Hayat da kimimiz doğru yolda ilerleriz herşeye rağmen kimimiz zorluklara galip gelemediğimiz için pes edip o yoldan farklı yerlere gideriz ...
İnsan geçmişinden mi kaçar yoksa geleceğinden mi bir çok kez düşündüm, bana...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sevmeli mi, gitmeli mi, üzülmeli mi, Hayalleri bırakmalı mı... Aşk neydi, kimine Şerbet kimine Zehir, kimine Hasret, kimine Hüzün, kimine Hayallerin başlangıcı, kimine Hayatının sonu gibi, kimine güzel düşler kimine pişmanlıklar.. İnsan gerçek Aşkı yakalayabilir mi? Peki geldiğinde nasıl anlarız Hayatımızı değiştirecek o kişiyi ? Karakterine mi yoksa Dış görünüşüne mi Aşık oluruz? Gerçek Aşkı bulduğumuzda onu bırakmak doğru olur mu, böyle kolayca bitmesine izin vermek doğru olur mu, yoksa İnsan çabalamalı mı, Şairlerin de dediği gibi Aşkın peşinden gidin , belkide cazip olan İmkansız olandı, belkide Aşıklar İmkansız olanı daha çok seviyorlardır..
Ben Hayatımdaki o kişiyi belki yanlış bir zamanda yanlış yerde tanıdım ama onun için çok mücadele verdim, yanlışlarım oldu ama kim dosdoğru ki bu hayatda, hepimizin yanlışları var kimimizin küçük yanlışları kimimizin büyük yanlışları. Onu gördüğüm ilk anda ona karşı bir şey hissetmeye başladım ve onun sayesinde kendimi buldum Karanlığımdan çıktım, İnsanlara güvenmeyen, İnsanlardan nefret eden ben onun sayesinde herşeye inanmaya başladım. Hayata karanlık bir gözle bakan ben, onun sayesinde Hayata daha güzel bir kalple bakmaya başladım.
Benim onda sevdiğim, gözlerinin parlaması, gülümsemesi diğerleri gibi sahte değildi gerçekdi sıcacıktı, kendimi bulmuştum onda, bitmemiş bir yapbozdum onu bulunca tamamlandım.
İşte tek Evleneceğim Adam dedim, onda çünkü yabancı olmayan, Ev gibi kokan bir şey vardı adını ben bile koyamıyorum. Ummadığım anda gelen o Adam, Hayatda güzel şeylerin olabileceğine beni inandırdı, Sevmeyi öğretti Sevilmenin nasıl bir şey olduğunu, Kendimi ilk defa bir Kadın gibi hissettim kendimi ilk defa değerli hissettim. Çocukların Pamuk şekeri sevdiği gibi sevdim onu okadar saf okadar temiz duygularla. Herşeyim yanlışdı ama ona olan Aşkım tek gerçeğimdi. Gerçek Aşkı bulursanız sakın bırakmayın peşinden gidin, Hayat sevmek, sevilmek için çok kısa. Bir kere Pişmanlıklarımızın esiri olursak, ömür boyu oluruz. Hatalarınızında arkasına saklanmayın, onları düzeltiyim derken her şey çok geç olur bazen..
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Onu sevdiğimin, daha kendisi bile farkında değil. Herşeyiyle sevdim onu, o görmese de, beklentisiz karşılıksız sevdim, her haline ayrı Aşık oldum. Daha önce hiç Aşık olmayan ben, onu gördüğümde Aşk kelimesini tamamıyla anladım, onda kendimi buldum, onunla tamamlandım adeta. Gözlerinde kaybolduğum tek Kadındı, gerçek Işık gibi Hayatımı aydınlattı. Zorluklara göğüs geremediğim anda çıktı karşıma Umut verdi bana, bir Adam nasıl bir Kadını sever, onun sayesinde öğrendim. Bir Kadın gülüşüyle ne anlata bilir ki? O bana gülümsemeyle bir çok şey anlatıyordu, ben onun gülüşünde hüznü gördüm, güçlü bir Kadın gördüm direnmeye çalışan, İnsanlardan kaçan, kendi yanlızlığında kaybolan, kimseye güvenmeyen, acılı bir yandanda tatlı gülüşü gördüm. En çokta çaresizliğine aşık oldum, çaresiz ve umutsuzken bile bir İnsan nasıl güzel olabilir ben işte bu Kadında onu gördüm. Bir şeyler anlatmaya çalıştığında o panikli halini, sevimli telaşlarını sevdim. İlk gördüğümde onu, işte bu Kadın evlenceğim Kadın dedim, çektiği acılar bana yabancı gelmiyordu, ikimizde herşeyden vazgeçeceğimiz zaman birbirmizi bulduk , yanlış yerde ve yanlış zamanda bulduk birbirimizi ama Aşkımızın herşeyin üstesinden geldiğine Şahit olduk. Bu Kadın benim Ömrüm, Sol yanım, geçmişim, geleceğim, hüznüm, mutluluğum,Hayatımın anlamı.
