The better version of our love (Kisses and Tony)

15

White roses

Pagpasok ko ng bahay ay sinalubong ako ni Manang Rosie ng isang bouquet of white roses.

"Kanino raw po galing?" tanong ko.

"Iniwan lang sa guard ma'am"

Kinuha ko agad ang note na naroon upang malaman kung sinong nagbigay

Kirsten,

  Seeing how happy you are right now makes me love you even more.

Walang pangalan ng nagbigay kanino kaya ito galing? Kung sabagay ay madalas akong nakakatanggap laging walang pangalan ang notes or kung sino man ang nagbigay.

"Kanino galing?" tanong ni Mommy habang pababa ng hagdan. "That's your favorite flower, white roses."

"Walang naka lagay eh."

"For sure galing iyan kay Donny." lumapit ito at pinagmasdang maigi ang bulaklak na aking hawak. "Donato is such a sweet guy, sayang lang at hindi natuloy ang inyong kasal."

"Stop it Mom! Donny have his own life now."

Naglakad ito at umupo sa aming sofa. "Kung sana ay pumayag ko noon edi masaya kana ngayon, you have your own life.., your own family."

"Kung pumayag ako baka hindi kami naging masaya, at baka hindi ako masaya."

"You will be happy with him, kayo ay para sa isa't isa."

"Stop it! Masaya na siya ngayon with his girlfriend, at masaya na ako ngayon because of the business, so please Mommy stop making my life complicated!"

"There is a big chance for the both of you believe me,."

"Let's stop this conversation!"

"Don't tell me you're still in love with that boy?"

"May pangalan siya Mommy, and please wag mo na siyang idamay dito nananahimik na ang tao."

Umiling siya sa aking sinabi.

"Anong akala niya because he has everything now, sikat siya sa world of business pero hindi yun dahilan para matanggap ko siya for you."

Parang gusto ko nalang sumabog anytime. My mom is already being unreasonable.

"Damn!" malakas kung sigaw. "Pinakawalan ko na siya, I even told him how much I hate him! Tinaboy ko na siya dahil sayo! Ano pa bang gusto mo? For the past 2 years lagi mong sinasabi na kahit ano pang maabot niya hinding hindi mo siya magugustuhan. And, mom you what I've realize na kaya hindi ako sumasaya dahil lagi ko nalang kayong sinusunod. Baka nga this time I need to trust my own, without your opinion!"

Sa halos dalawang taong lumipas kahit kailan hindi ako naging masaya. Yes, i have the money, I have my business, lahat na sa akin na lahat lahat ng pinapangarap ng mga kagaya ko. Pero kahit nasa akin ang lahat ng iyon hindi ako naging masaya. First, dahil ang gusto ko ay simpleng buhay lamang, I want simple yet happy family. Kasi all my life lumaki akong mayroon ang lahat pero nakaplano ang buhay. Lumaki akong alam ko na kung anong mangyayari dahil laging sinasabi saakin ito ni Mommy. Lumaki akong walang kaibigan dahil ang akala ng iba ay isa akong matapobre, lumaki akong hindi kilala ang aking sarili. And all my life ang gusto ko lang ay magkaroon ng simpleng buhay.

Pangalawa, my biggest regret in life ay noong pinakawalan ko siya, noong tinaboy ko siya at sinabing hindi kailangan. Pero ang totoo gusto ko siyang habulin at yakapin at sabihin na wag na siyang umalis sa aking tabi because he is my life, he is my happiness. Pero pinakawalan ko pa rin siya, natakot akong baka kapag nagstay pa siya saakin ay tuluyan lang siyang madamay sa planado kung buhay, sa komplikado at magulo kung mundo. I can't afford to him miserable dahil lang pinaglaban niya ako at minahal.

Noong maalala ko ang lahat isa lang gusto ko, iyon ay ang ipangako saakin ni Tony na hinding-hindi niya ako iiwan, na hinding-hindi siya niya ako susukuan. But I was wrong, hindi ako naging malakas, handa niya akong ipaglaban pero ako? I'm not yet ready, hindi ako ready hindi dahil ko siya mahal. I'm not yet ready coz I love him so much and I'm so much afraid na dalhin siya sa mundo ko, na baka kapag nakita niya ang planong mundo ko ay iwan niya ako. And i can't afford to see walking out with me. Ayokong sirain siya dahil lang mahal na mahal ko siya. And now he's sucessful and I am really happy for him, natupad na niya ang pangarap niya maipakilala sa lahat bilang panganay na anak ni Federico Pangilinan., at hindi lang iyon ang naabot niya kilalang-kilala na siya sa business world bilang isa sa pinakamagaling na business man sa buong mundo. I am beyond proud for him, he made it on the top because he works hard for this and that's he deserves all of that.

Binaling ko ang aking atensyon sa isang picture frame na nasa aking side table sa tabi ang aking kama. It was our picture way way back, this so special to me hindi dahil dalawa kami sa litrato kundi masaya kami at kitang kita iyon sa aming mata.

Hindi ako nagsisising pinakawalan ko siya dahil hindi niya siguro maabot ito kung nasa tabi ko siya ngayon. For the past two years ni minsan ay hindi pa kami nagkita maliban nalang kung napapanood ko siya sa TV, dahil tuwing may okasyon na alam kung dadating siya ay hindi ako pumupunta. Maybe because until now I'm still guilty, na baka hindi pa rin ako nakakamove on...pero paano nga? I won't even try. Dahil kahit ilang babae pa ang nasasabing karelasyon niya ay hindi pa rin ako naniniwalang mahal niya at seryoso talaga siya rito siguro dahil hanggang ngayon kahit paulit ulit kung sabihin sa aking sarili na i'm okay na, na it's okay kahit may iba na siyang mahay ay hindi., ang hirap lokohin ng sarili. At alam kung kahit kailan ay hinding hindi ko madadaya ang sinasabi ng aking puso. Because until now I still love him at hindi iyon nawala kahit minsan dahil kahit kailan hindi ko nakita ang aking sarili na magmamahal ng iba bukod sakanya. It was always been him.

Anthony Labrusca mahal na mahal pa rin kita. At hinding-hindi magbabago ang pagmamahal kung iyon sayo.