The better version of our love (Kisses and Tony)

23

Together

Bumukas ang pintuan ng aking opisina at dire diresto saakin ang isang pamilyar na babae. It's Ava.

"Let go of me!" inihampas niya ang kamay ni Fely.

"Ma'am Kirsten hindi mo siya maawat." paliwanag nito.

"I can handle it, Fely." lumabas ito at dumiretso saakin.

"I knew it, ahas ka!"

Nakatayo sa harap ng aking desk samantalang ako ay nakaupo lamang sa aking swevil chair. Alam ko nang mangyayari ito. I feel sorry for her, pero wala akong magagawa.

"I thought it was Donny, how come naging ang boyfriend ko na?" hinampas niya gamit ang kanyang kamay ang desk ko. "Hindi ko maintindihan! Ang buong akala ko ay ikakasal na kayo ni Donny, pero bakit ngayon si Tony na ang gusto mo?"

"Ava, i'm sorry. Donny is my fiancee before my accident. Pero tumanggi rin siya bago ako maaksidente, after we broke up way in college nakilala ko na si Anthony but my mom doesn't like him. And when they found me after the accident ay nagkaroon ako ng amnesia, and for the second time around I chose Tony over Donny because I love him so much. Pero pinakawalan ko ulit si Tony, at doon ka niya nakilala. Hindi nawala ang pagmamahal ko sakanya Ava.. I am really sorry, dahil nasira ko ang relasyon niyo. Hindi ko sinasadya."

"Pinakawalan mo na siya diba? Why the hell did you come back to his life again?! We have plans, we made plans Kirsten. Maayos na ang lahat, maayos na siya hindi na siya miserable because of me, at ngayon okay na siya babalik ka nanaman for what? To destroy him again?! Ganyan ka ba kaselfish!!"

"Pinakawalan ko siya because I love him so much, I want him be sucessful in his life at hinding-hindi niya iyon magagawa kung nasa tabi niya ako. I  chose to hurt him dahil ayokong maging mesirable siya saakin. And if you think I am selfish because of what I did, wala na akong magagawa."

"Wag mo na siyang kunin saakin please."

"I'm sorry....pero hindi ko na siya kayang pakawalan pa."

Hindi umimik sa isang iglap ay nawala nalang siya sa aking harapan. Alam kung masakit, alam kung sobra siyang nasasaktan. Kung kaya ko lang pakawalan si Tony gagawin para sakanya. Pero hindi. Hinding-hindi ko kakayanin kung mawawala siya saakin. I love him so much.

Hinawakan niya nang mahigpit ang aking kamay at sabay kaming pumasok sa isang fine dine na malapit sa aking opisina. Hindi ko magawang sabihin sakanya ang nangyari kanina, I know he deserves to know pero ayokong magalit siya kay Ava. I know Ava is a good women.

Pinagtitingnan kami ng halos lahat ng tao sa loob ng dine maybe because some of them is into business kagaya namin. Ang ilan ay pamilyar ngunit pinili kung wag nalang silang pansinin.

Umorder din agad si Tony ng aming kakaanin ngunit hindi pa rin naputol ang pag-iisip sa mga nangyayari.

"What are you thinking?" he suddenly asked.

"Wala." umiwas ako ng tingin. "Actually, I talked to my mom last night about situation. Pero hindi pa rin nagbabago ang desisyon niya Tony, and I am afraid na baka hindi na iyon mangyari pa. Baka hindi na niya talaga tayo matanggap."

"Are you afraid?" inabot niya ang aking kamay at hinawakan muli ito ng mahigpit. "Natatakot ka bang hindi niya tayo matatanggap?"

"I am Tony. She's my family, siya lang ang meron ako dahil wala na siya. Kaya oo, i'm scared."

"Then...do you want to stop this?"

Parang tinusok ng karayom ang puso ko. "Hindi." mas lalong lumiit ang tinig ko. "Ayoko, hindi natin ititigil ito."

Ngumiti siya. " i won't do that either Kisses, hinding-hindi ko iyan gagawin."

"I will talk to your Mom, sasabihin ko sakanya kung gaano kita kamahal at handa akong ipaglaban ka."

Pag ginawa niya ba iyon, mababago ba nito ang desisyon ni Mommy? Hahayaan niya na ba akong mahalin si Tony?

Knowing my mom alam kung sobrang liit ng posibilidad, pero aasa parin ako na baka., na baka dumating yung araw na hindi na namin kailangan pang lumaban ni Tony. Aasa pa rin ako na dumating yung araw na magiging masaya nalang saamin si Mommy at buong puso niya kaming tatanggapin.

Magkahawak kamay kaming pumasok ni Tony sa loob ng aming bahay. Bukas pa ang mga ilaw at sinalubong kami agad ng aming katulong.

"Where's mom?"

"Nasa garden mo may bisita po kasing dumating."

Bisita? Nilingon ko si Tony na mukhang napaisip rin sa sinabi ng aming katulong. Agad ko siya hinila at tinungo namin ang garden.

There she is, pero sino yung kausap niya? Isang lalaking nakatalikod. Napunta ang tingin ni Mommy sa gawi namin at agad napawi ang ngiti niya ng bumaling siya kay Tony na siyang kasama ko.

Nagpatuloy lamang kami sa paglakad hanggang sa mapalapit na kami sakanya at sa bisita.

"Hindi ako nasabihang pupunta ka rito." bakas sa boses ni Mommy ang gitgit. "I didn't know na sabay kayong magkapatid na pupunta rito."

Nanlaki ang mata ko ng makita ko si Donny nanakaupo at nakangiti saakin.

Dammit!

"Mrs. Delavin, kaya po ako pumunta rito para po sana makausap kayo."

Ngumisi si Mommy sa sinabi ni Tony. Nilingon ko rin si Donny na tahimik n nakikinig.

"I'm still talking to Donny and I don't think I have time to talk to you, so if hindi mo mamasamain maari ka ng umalis."

That's too much Mom, i looked at Tony at bakas sa mukha niya ang hiya dahil sa narinig pero nagawa niya paring ngumiti.

"If that's what you want Mrs. Delavin, some other time. Kapag nakahanap na kayo ng oras para saakin."

Parang tinutusok ang puso ko sa nangyayari.

"Stay here Kisses!" utos ni Mommy.

Tiningnan ko mo na siya ng matagal bago ako nagpakawala ng mga salita.

"My boyfriend is leaving mom."

Bakas sa mukha niya ang gulat dahil sa sinabi ko.

"But your fiancee is here..."

"My ex-fiancee, and from now on i'll decide on my own."

Hinagit ko ang kamay ni Tony at naglakad palayo sakanya.

"Kirsten Danielle Tan Delavin, stay here!"

Hindi ko iyon pinakinggan, tumigil sa paglalakad si Tony at nilingon ako.

"Are you sure 'bout this?"

Ngumiti ako sakanya. "Let's fight for this Tony, together."