" မိုးစက္ပုံျပင္ "

အပုိင္း(၁၈)

“ မိုးစက္ပုံျပင္ ”                    .. အပုိင္း(၁၈) ...

••••••••••••••••••••°••••••••••••••••••••°••••••



          မနက္ျဖန္ဆို တစ္ပတ္ျပည္႔၍ ေက်ာင္းျပန္တက္သင္႔ေနၿပီဆိုတာကို သိ၍ ႏွစ္ေယာက္စလံုး မနက္ျဖန္ေရာက္လာမွာကို စိုးရိမ္ေနၾကသည္။ ရင္ထဲမွာ.. မခြဲခြာခ်င္စိတ္.. အတူေနခဲ႔ေသာရက္မ်ားကို ႏွေမ်ာတသစိတ္ႏွင္႔ ပူေလာင္ေနမိၾကသည္။ ေက်ာင္းေရာက္ရင္ေကာ.. ဒီလိုတရင္းတႏွီးေနျဖစ္ပါ႔မလား..။
ငါကိုယ္တိုင္ေရာ တရင္းတႏွီးေနရဲပါ႔မလား။
ငါတို႔.. ႏွစ္ေယာက္ထဲမဟုတ္ေတာ႔မယ္႔ အျပင္ကမၻာမွာ ထာဝရ အဆင္ေျပႏိုင္ပါ႔မလား……..
ႏွစ္ေယာက္သား စကားမေျပာမိၾက… အေတြးကိုယ္စီႏွင္႔ ဝရန္တာမွ အျပင္ကိုေငးလွ်က္ သက္ျပင္းမ်ားခ်ေနမိၾကသည္။
တစ္ခါတစ္ခါေတာ႔ စည္သူက ဝရန္တာေပၚလက္တင္၍ ေကာင္းကင္ကိုေမာ႔ၾကည္႔ေနေသာ မိုးစက္ကို ေငးမိသလို..။
မိုးစက္ကလည္း ဝရန္တာေဘာင္ေပၚထိုင္ေနေသာ စည္သူ႔မ်က္ႏွာေလးကို မခြဲခြာခ်င္စြာ.. ေငးၾကည္႔မိသည္။ ႏွစ္ေယာက္သား မ်က္လံုးခ်င္းဆံုမိတာႏွင္႔ မ်က္လႊာခ်၍ သက္ျပင္းမ်ားခ်လိုက္မိသည္မွာ မၾကာခဏပင္…။
ခဏၾကာမွ မိုးစက္က ဧည္႔ခန္းထဲဝင္ကာ ဆိုဖာေပၚတြင္ ဂစ္တာထိုင္တီးေနလိုက္သည္….။
မိုးစက္တီးေနေသာ သီခ်င္းက Air Supply ရဲ႕ Goodbye ဆိုေသာသီခ်င္းျဖစ္သည္။

“I can see the pain living in your eyes….
And I know how hard you try
You deserve to have much more….
I can feel your heart and I simpathize….
And I'll never criticize
All you've ever meant to my life………”

စည္သူက ဝရန္တာ လက္ရန္းေပၚထိုင္ေနရာမွ…. မိုးစက္နားသို႔လာထိုင္လွ်က္.. မိုးစက္မ်က္ႏွာကို ရူးမူးစြာေငးၾကည္႔ေနသည္။
မိုးစက္လည္း.. သီခ်င္းဆိုေနရာကေန မ်က္လံုးမွ မ်က္ရည္မ်ား အလိုလိုဝဲလာမိသည္…

“You…. would never ask me why………
My heart is so disguised
I just can't live a lie anymore……..
I would rather hurt myself
Than to ever make you cry…
There's nothing left to say but goodbye………………..”

သီခ်င္းဆိုေနရင္း.. ဘာေၾကာင္႔မွန္းမသိ.. မိုးစက္ငိုမိပါသည္။
စည္သူက မိုးစက္ေရွ႕ကို ဒူးေထာက္ထိုင္ခ်လိုက္ရင္း.. ပါးျပင္ေပၚက်ဆင္းလာေသာ မ်က္ရည္မ်ားကို ႏွဳတ္ခမ္းေလးႏွင္႔ ခပ္ဖြဖြဖိသုတ္ေပးလိုက္ေလသည္။