" မိုးစက္ပုံျပင္ "

အပုိင္း(၂၅)

“ မိုးစက္ပုံျပင္ ”                 .. အပုိင္း(၂၅) ...

••••••••••••••••••••°••••••••••••••••••••°••••••



          ေက်ာင္းေရာက္ေတာ႔ စည္သူ ေတာ္ေတာ္ပင္ ေနာက္က်ေနသည္။ ဒီေန႔အတန္းက စည္သူလိုက္ႏိုင္ေသာ အတန္း။ ဒီအတန္းကို မတက္ျဖစ္တာ ၾကာၿပီးျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင္႔ ေက်ာင္းကို အျမန္ေျပးခဲ႔ျခင္းျဖစ္သည္။ ကိုယ္လိုက္ႏိုင္ေသာ ဘာသာရပ္ကိုေတာ႔ ေသခ်ာလုိုက္လုပ္ထားခ်င္သည္။
          အတန္းထဲဝင္ေတာ႔ ၿဖိဳးက ၿပံဳးစိၿပံဳးစိျဖင္႔ ၾကည္႔ေနသည္။ မင္းထက္ကိုေတာ႔ မေတြ႕ပါ။ ေက်ာင္းမလာဘူးထင္သည္။ ထိုင္ခံုမွာ ထိုင္ေတာ႔ ၿဖိဳးက စာအုပ္ေနာက္ဖံုးမွာ စာေရး၍ စည္သူ႔ကို ေပးသည္။ ‘အဆင္ေျပၾကလား…. မိုးစက္ေရာ မပါဘူးလား’ တဲ႔….။ စည္သူက ေခါင္းကို တက္ခ်က္ညိမ္႔ တစ္ခ်က္ခါလိုက္သည္။ ၿဖိဳးက လြယ္အိတ္ထဲက ပါကင္လွလွေလးထုတ္ထားေသာ ဘူးတစ္ခုကို ေပးသည္။ စည္သူက ဘူးေလးကိုလွမ္းယူရင္း ေလသံျဖင္႔ေမးလိုက္သည္….

          “လက္ဖြဲ႔ထပ္ေပးျပန္ၿပီလား….”

          “ငါေပးတာ မဟုတ္ဘူး။ canteen ထိုင္ေနတုန္း စားပြဲထိုးေလးတစ္ေယာက္က ေပးခုိင္းလိုက္တာ။ စည္သူ႔ကို ေပးေပးပါတဲ႔။ ဘယ္သူေပးခိုင္းလဲဆိုတာေမးေတာ႔ ေျပာလို႔မရဘူးတဲ႔..။ အဲဒါနဲငါ ယူလာတာ….”

          “ေအးေအး ထားလိုက္ပါေတာ႔ အတန္းခ်ိန္ၿပီးမွ canteen ထိုင္ရင္း ေျပာၾကတာေပါ႔….”

          စည္သူ white board ကိုၾကည္႔ၿပီး စာကိုလိုက္နားေထာင္ေနလိုက္ေတာ႔သည္….
          အတန္းခ်ိန္ၿပီးလို႔ canteen ေရာက္ေတာ႔ စည္သူက ဘူးေလးကို ထုတ္၍ အေပၚက ထုတ္ပိုးထားေသာ အလွစာရြက္ေလးကို ခြာလိုက္သည္။ အထဲတြင္ စကၠဴဘူးတစ္ဘူးႏွင္႔ post card ေလးတစ္ခု။ ၿဖိဳးက post card ေလးကို အျမန္ယူကာ ဖတ္ၾကည္႔လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ ခ်က္ျခင္းပင္ မ်က္ႏွာပ်က္သြားေလသည္။

          “စည္သူ ဖတ္ၾကည္႔စမ္း.. အျမန္ဖတ္ၾကည္႔…..”

          ၿဖိဳးေပးေသာ card ေလးကို စည္သူက ယူ၍ ဖတ္လိုက္ရာ….

          “ ေမာင္မွိဳင္းညိဳ႕မိုးစက္ႏွင္႔ ေမာင္စည္သူတို႔အတြက္ မဂၤလာလက္ဖြဲ႔….
             ေစာ ေမ လင္း”
          ဟုေရးထားသည္။ စာေလးက တိုတိုေလးေပမယ္႔ စည္သူ႔ရင္ထဲတြင္ ဝုန္းဒိုင္းၾကဲသြားေလသည္။
စည္သူ စကၠဴဘူးကို အျမန္ဖြင္႔ၾကည္႔ေတာ႔ ဘူးထဲတြင္ ေက်ာက္စလစ္ခဲ အစအနမ်ား၊ အုတ္နီခဲ အစအနမ်ားကို ေတြ႔ရေလသည္။ ေမလင္း.. ဒီကိစၥကို ဘယ္လိုဘယ္လို သိသြားတာလည္း။ ဒီေက်ာက္စလစ္ခဲေတြကေရာ စိန္ေခၚမွဳစတင္တယ္ ဆိုတဲ႔ သေဘာလား….။ ငါတို႔ႏွစ္ေယာက္ နာက်င္ေစရမယ္ဆိုတဲ႔ သေဘာလား…..
          စည္သူ႔ရင္ထဲတြင္ ေမးခြန္းေပါင္းမ်ားစြာႏွင္႔ ေယာက္ယက္ခတ္ကာ၊ စိတ္ရွဳပ္ေထြးလာေလသည္။ ၿဖိဳးက စည္သူ႔မ်က္ႏွာကို ၾကည္႔ရင္း စိုးရိမ္ေသာ ေလသံျဖင္႔ေျပာသည္….