MF, wag ka na gumanti heto na bumawi na ko. HAHAHAH =)))))
-------------------------------
As expected, she was shocked as much as I was.
Inunahan ko na sya. "Ako si Jayson. Sorry kung nabunggo kita hindi talaga kita napansin. Ako na ang bahala sa bill. Sana hindi ka na magsampa ng kaso."
Hindi pa rin sya makapagsalita kaya sumabat si Miko.
"Don't worry Jayson mabait yang si Arianne and diba sabi naman ng doctor hindi ang pagkabunggo mo ang dahilan kaya sya nawalan ng malay. Dahil yun sa--"
"Hindi ako magsasampa ng kaso!" sigaw nito.
Kailangan talagang sumigaw?
"Ah.. ah.. ibig kong sabihin okay lang. Miko, okay lang ako. Hindi yun dahil dun. Tsaka okay lang talaga ako."
"Ha? Ah.. Sige maiwan ko muna kayo saglit. Bibili muna ako ng pagkain. Baka gutom ka na yhan?"
Tumango sya.
Umalis si Miko kaya naiwan kaming dalawa.
"Arianne."
"Baket? Okay lang sabe.. Okay lang.."
"Hindi yun."
Naglakad ako papalapit sa higaan nya. Nag-iwas lang sya ng tingin.
"Kumusta ka na?"
"Okay lang ako. Ikaw? Long time no see."
"Yeah. Long time no see. Muntik na nga kitang di nakilala eh. Sabagay ang tagal na nga pala nun no?" I didn't mean to said that with sarcasm. But it just went out.
Tinignan nya ko pero hindi sya nagsalita.
Ako naman ang nag-iwas ng tingin. Damn!
There's something about those eyes na hindi binibigkas ng bibig nya. Kung ano man yun wala na siguro akong pakealam.
Hinintay kong dumating si Miko para makaalis na 'ko. After 30 minutes ay dumating din sya.
"Pare sige mauna na 'ko. Kailangan ko ng umuwi eh. Arianne.."
She nodded.
Umalis na ko tapos binayaran ko yung bill nya.
Habang humahakbang ako palayo ay hindi ko mapigilan alalahanin ang nakaraan:
*Flashback*
"Jayson.. I'm sorry."
She was crying. I don't get it. Bakit nya binalik ang singsing at ngayon humihingi pa sya ng tawad habang umiiyak?
It can't be.
"Bakit ka nagso-sorry?" I wiped her tears away.
"I'm sorry. But I'm breaking this engagement."
I'm not hearing things right. I'm not.
"Anong sinasabe mo?" I faked a laugh.
"Jayson ano ba. I know na alam mo ang ibig kong sabihin. Walang kasalang magaganap dahil ayoko na."
Tears escaped through my eyes.
"Why?"
Andami kong gustong sabihin. Ang dami kong gustong itanong pero yun lang ang lumabas sa labi ko. Yun lang ang kinaya kong sabihin.
Hindi sya nagsalita.
There was silence for a moment.
She closed her eyes.
"I.. I.. just fell out of love.
Parang gumuho ang mundo ko. Sa isang pitik, sa isang iglap she fell out of love?! Alam kong bata pa lang kame pero sigurado ako sa nararamdaman ko.
"You're kidding. Yhan... Ano bang klasing joke yan?"
"Hindi ako nagbibiro Jayson.."
She paused.
"I'm inlove with somebody else."
"With whom?"
"You don't have to know!"
"With whom?!!!"
Nagulat sya sa ginawa kong pagsigaw. Nanginginig ako.
"With Miko.. You don't know him. Please... stay out of my life."
*End of flashback*
Bakit ba kabisadong kabisado ko ang mga nangyari 2 years ago? Tumawa ako ng mapakla.
Grabe of all people ang ex-fiance ko pa ang mabubunggo ko.
Akala ko okay na ko. Akala ko nakapagmove-on na ko.
Pero bakit ganun? May kirot pa rin eh. Ang sakit sakit pa rin.
I guess it's time to replace her place here.
I held my chest.
BINABASA MO ANG
Her 20:20 Vision (HIATUS)
Romance"You're my... Could've been. Should've been. But never was, and never will be.." What will happen if the past that you thought you already buried comes back and taps your back? A story that will open your eyes to something. Enjoy reading. =)) Love l...