Memories (completed)

Part 5

သူဟာ သူမရဲ႕ မွတ္ဥာဏ္ေတြကို အသက္႐ွစ္ႏွစ္ကတည္းက ဆံုး႐ႈံးခဲ့ရသူတစ္ေယာက္။

ေလွကားေပၚကျပဳတ္က်ၿပီး သူမရဲ႕ အတိတ္ေတြဟာ ေပ်ာက္ကြယ္ခဲ့ရတယ္။

"It's funny right?

A girl without her memories of her youth...

I tried to find them back but whenever I try, headache always comes to me.

I believe that I had a beautiful childhood though. "

သူမမ်က္ႏွာရဲ႕ ရႊင္လန္းမႈမ်ားက ေပ်ာက္ကြယ္ သြားခဲ့တယ္။

ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ အထင္မ်ား လြဲမွားခဲ့ရတယ္။

သူမရဲ႕ဘဝဟာလည္း ပန္းခင္းလမ္းတစ္သြယ္မဟုတ္။ အရာရာျပည့္စံုေပမဲ့ သူမရဲ႕ ေပ်ာက္ဆံုးေနေသာ မွတ္ဥာဏ္က ထိုျပည့္စံုမႈမ်ားၾကားက ကြက္လပ္တစ္ကြက္ျဖစ္ေနခဲ့တယ္။

သူမရဲ႕ အတိတ္ကိုအဲ့ေလာက္ေတာင္ျပန္႐ွာခ်င္ေနတာလား?

အတိတ္ဆိုတာ သူမအတြက္ ေပ်ာ္ရြွင္မႈတစ္ခု ျဖစ္ခဲ့တာလား?

ကံၾကမၼာႀကီးဟာ လွည့္စားလြန္းပါတယ္ဗ်ာ...

မွတ္ဥာဏ္ေတြကို ေဖ်ာက္ဖ်က္ခ်င္ေနတဲ့သူကိုက်ေတာ့ မွတ္ဥာဏ္ေတြနဲ႔ နာက်င္ေစၿပီး အတိတ္ကို ႐ွာေဖြေနသူကိုက်ေတာ့ သူ့ရဲ့မွတ္ဥာဏ္ေတြကို ဝွက္ထားခဲ့တယ္။

သူမနာရီကို တစ္ခ်က္လွမ္းၾကည့္လိုက္တယ္...

"What! It's already 8:55. We have to get there in ten minutes!"

သူမ လြယ္အိတ္ကိုေကာက္ဆြဲပီး တံခါးဝကို ထြက္သြားလိုက္တယ္။

ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ ဘာလုပ္လို႔ဘာကိုင္ရမလဲမသိ။ ကြၽန္ေတာ္ wheelchair ေထာက္တိုင္ကိုျဖဳတ္လိုက္တယ္။

အဲ့ဒီ အခ်ိန္မွာပဲ သူမက ျပန္ေျပးဝင္လာၿပီး

"I'm sorry...I forgot about you"

ဆိုၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ wheelchair ကို တြန္းၿပီးေက်ာင္းသို႔ေျပးပါေလရဲ႕။

Taxi နဲ႔ အျမဲ သြားေနေသာကြၽန္ေတာ္ အခုေတာ့ ပတ္ဝန္းက်င္နဲ႔ ထိေတြ႔ခြင့္ရခဲ့ၿပီ။

ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္ ပတ္ဝန္းက်င္ရဲ႕ အလွကို မ႐ႈစားရဲ။

ေလအဟုန္က ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ဆံပင္ေတြကို တစ္လွပ္လွပ္ပ်ံသန္းေစတယ္။