ျမန္မာနိုင္ငံက ေလေျပေတြက
ကြၽန္ေတာ့္ကို ေျပးဖက္ ႏွုတ္ဆက္ေနၾကလ်က္။
ျမန္မာတို႔ရဲ႕ စကားသံက နားထဲကို ပ်ံ့လြင့္လာလ်က္။
္ေတာ္ေတာ္ေလးေျပာင္းလဲသြားပါလား။
အျပင္အဆင္ေတြကအစ
အရင္ကနဲ႔ မတူေတာ့ဘူး။
ဒါေပမဲ့ ဒီႏိုင္ငံရဲ႕
အနံ့အသက္က ကြၽန္ေတာ္ကို
ဝမ္းနည္းမႈေတြ လြမ္းဆြတ္မႈေတြနဲ႔
ႀကိဳဆိုေနေလရဲ႕။
မနက္ခင္း ေနေရာင္ျခည္ေႏြးေႏြးကလည္း
ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ wheelchair ကို
တလက္လက္ အေရာင္ေတြျပန္ေနေစတယ္။
လြမ္းဆြတ္မႈေတြက ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕
အေငြ႔အသက္နဲ႔အတူ ပတ္ေႏွာင္ထားေပမဲ့
ေပ်ာ္ျမဴးေနသူကေတာ့ windy...
"ဂ်က္ေလး?"
ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ေက်ာျပင္ေနာက္မွ
ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ နာမည္ကို
ေခၚလိုက္တဲ့ အသံတစ္ခု...
ကြၽန္ေတာ္ အေနာက္သို႔
လွည့္ၾကည့္လိုက္တယ္။
"ဦးေက်ာ္?"
မ်က္ရည္စေတြနဲ႔ ျပည့္ႏွက္ေနတဲ့ ဦးေက်ာ္...
ေဖေဖ့ရဲ႕ လူယံုတစ္ဦး။
"သခင္ေလး အေတာ္ႀကီးလာၿပီပဲ။
ဒီအေတာအတြင္း သခင္ေလးကို
မေစာင့္ေ႐ွာက္ေပးႏိုင္တာ ခြင့္လႊတ္ပါ။"
ကြၽန္ေတာ္ ကိုယ္တိုင္ေတာင္ မသိပဲ
ကြၽန္ေတာ့္ပါးျပင္ေတြဆီသို႔ က်ဆင္းလာတာက
မ်က္ရည္စမ်ား...
ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ Windy တို႔
ကားေပၚကို တက္ခဲ့ၾကတယ္...
Windy ကေတာ့ ဦးေက်ာ္ကို
မစၥတာေက်ာ္ မစၥတာေက်ာ္နဲ႔ ေခၚၿပီး
ျမန္မာႏိုင္ငံအေၾကာင္း ေမးေနတာ
ႏွံ႕ေနပါေလေရာ။
ဦးေက်ာ္ခမ်ာ သနားပါတယ္။
ဟုတ္တာေတြေရာ မဟုတ္တာေတြေရာ
ေခါင္းထဲက ျဖစ္ညႇစ္ၿပီးေျဖေနရတဲ့ ဘဝ...
ျမန္မာျပည္ကို ေရာက္ေရာက္ခ်င္း
ကြၽန္ေတာ္ေတြ႔ခ်င္ေနခဲ့တာက
ေဖေဖနဲ႔ ေမေမ...
ေရာက္ပါၿပီေလ...
ေဖေဖနဲ႔ ေမေမတို႔႐ွိရာေနရာ...
သူတို႔ရဲ႕ အ႐ိုးျပာအိုး ျမႇဳပ္ႏွံရာေနရာ။
ဦးေက်ာ္ကေတာ့ ေနရာကို
လိုက္ျပၿပီး ကားေပၚမွာ ေစာင့္ေနလ်က္။
ESTÁS LEYENDO
Memories (completed)
Romanceေလာကႀကီးရဲ႕ ႐ုပ္ေသး႐ုပ္တစ္႐ုပ္ျဖစ္တဲ့ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ ကံၾကမၼာရဲ႕ ႀကိဳးဆြဲရာကိုကရင္းက ေမွာင္မိုက္တဲ့ေနရာေတြနဲ႔အတူ အလင္းတန္းေတြနက္ျပည့္ႏွက္ေနတဲ့ ေနရာကိုလည္း ျဖတ္သန္းခဲ့ရတယ္.........သူကေတာ့ နာၾကည္းမႈေတြနဲ႔ ျပည့္ႏွက္ေနတဲ့ jackson ပထမဆံုးေရးတာျဖစ္တဲ့အတြ...
