Badboy

Part 10

Nick
Ik word wakker en zie Lynn nog slapen. Wacht! Lynn slaapt nog? Ik denk aan gisteren. Onze Netflix marathon duurde tot 4:47 uur 's nachts. Ja Oke, ik snap wel waarom ze nog slaapt. Ik loop naar de keuken en hou mijn handen onder de kraan. Ik gooi het water in mijn gezicht. Gister vroeg Jack me of ik Lynn leuk vind. Als in verliefd leuk. Ik wist het niet. Lynn is echt een mooi meisje, maar ik weet gewoon dat ze mij als een vriend ziet. Of in ieder geval niet als meer dan dat. "Heyy" Ik schrik en draai me om. "Oh sorry ik wilde je niet laten schrikken" Lynn staat in de deuropening tegen de deurpost te leunen. "Maakt niet uit." Ik open de koelkast. "Waar dacht je aan?" Vraagt ze als ik een pak melk uit de koelkast pak. "Niets bijzonders!" Ik zet het pak aan mijn lippen en drink eruit. Lynn duwt me aan de kant en pakt de sinaasappelsap uit de koelkast. Ze zet die aan haar lippen en ik kijk ernaar met opgetrokken wenkbrauw. "Wat?! Jij drinkt hier toch niet uit én jij doet hetzelfde met de melk." Zegt ze als ze klaar is met drinken. "Ja weet ik, maar ik had gewoon niet gedacht dat je dat zou doen." "Leer er mee leven!" Lacht ze en ze loopt weg. Ik kan wel uren naar die lach kijken. Het is zo mooi.

Ik loop naar de woonkamer. Lynn zit op de bank met haar laptop. Gefrustreerd klapt ze het ding dicht. "What's wrong?" Ze kijkt me aan en haar gezichtsuitdrukking word al meteen wat beter. "Brandon heeft een foto van zichzelf en mij, van twee jaar geleden, geplaatst op Facebook. Met de tekst I'm so sorry eronder." Ze kijkt nadenkend voor zich uit. "En nu?" Vraag ik dan maar. "Ik heb mezelf beloofd niets te doen, als hij niets zou doen. En geloof me dit is het minst erge van wat hij kan doen." Ze klinkt heel serieus. Ik wil best weten wat hij heeft gedaan dat zo erg is dat ze hem zo erg haat én Jack klonk best wel bang toen ik vertelde over Brandon. Ik snap nog steeds niet wat ze nou bedoelde met 'je weet waar je moet zoeken' toen die keer tegen Jack.

"Ik ga naar Scar en Ali, Oke?" Zegt Lynn, waardoor ik uit mijn gedachten kom. "Ja, is goed!" Ik klink niet heel over tuigend, maar dat boeit niet. Als ze weg is kleed ik me snel om en ga naar Jack. Misschien kan hij wat meer uitleggen over Brandon.

"Hey gast!" "Hoi" Ik kan nauwelijks iets zeggen. "Eh wat is er?" Vraagt Jack als hij ook op de bank komt zitten. "Waarom is Lynn zo hatelijk tegen Brandon?" Hij schrik een beetje van mijn vraag, maar herstelt snel. "Nou ehum... Ik denk dat het beter is als Lynn dat zelf vertelt. Het is nogal gevoelig, weet je. En ik...ik ben niet de goede persoon om het te vertellen. Alhoewel ik had wel een grote rol in het verhaal! Maar Lynn moet het zelf vertellen." Oke hier heb ik dus niets aan. Dus ik moet of naar Lynn gaan, die het waarschijnlijk niet vertelt, of naar...Brandon!

Ik loop in de gangen. Moet ik wel naar Brandon? Misschien is het geen goed idee. Ik ga toch maar terug naar onze eigen kamer. Ik loop naar binnen en zie Lynn met Scarlett, Alison en Mackenzie op de bank zitten. "Hey meiden!" Zeg ik en loop naar de slaapkamer. Ik ga op mijn bed liggen en klooi wat met mijn mobiel.

Het is alweer avond en ik lig nog steeds op mijn bed. Scarlett, Alison en Mac zijn al weg. Ik kijk naar Lynn's bed. Ik zie een foto lijstje op haar nachtkastje staan. Die had ik nog niet eerder gezien. Ik loop er naartoe en pak hem op. Het is een man samen met een jongen en een meisje. De jongen en het meisje lijken op Jack en Lynn dus dat zullen ze wel zijn. En dan is de man vast- "dat is mijn vader" hoor ik een zachte stem achter me. Ik draai me om en zie Lynn. "Toen waren Jack en ik nog klein." glimlacht ze, maar haar lach is zo...zo zwak. Ze loopt naar me toe en gaat op het bed zitten. Ik volg haar voorbeeld en zie dat ze tranen in haar ogen krijgt. Ze knippert ze weg. "Het was de beste vader die je kon wensen!" Ze kijkt naar de foto. "Was?" Vraag ik. "Ja, 'was' ja. Hij ehe... is twee jaar geleden overleden." "Twee jaar geleden? Zou dit iets te maken hebben met Brandon?" Ze schrikt. Shit, zei ik dat hardop? "Dat was niet hardop bedoelt, of wel?" Ik schud mijn hoofd en krab ongemakkelijk achter mijn nek. Ze kijkt naar beneden. Ik til met twee vingers haar hoofd op. "Maar...heeft het iets met Brandon te maken?" Haar onderlip begint te trillen. "Er is zo veel, wat jij nog niet weet over Jack en mijn familie. Over mij!" Haar ogen vullen zich weer met tranen. "Het spijt me, maar ik kan het gewoon nog niet vertellen!" Zegt ze en rent de kamer uit, mij met allemaal vragen achterlatend.

~Volgende dag~

Lynn
Ik word wakker door een wekker. Ik druk mijn wekker uit, maar het geluid blijft doorgaan. Ik haal slaperig mijn hoofd uit mijn kussen en kijk naar mijn wekker. Hij staat uit. Het is de wekker van Nick. Nick's bed is leeg. "Nick!? Je wekker gaat af en ik word er gek van!" Geen antwoord. Ik stap uit bed en zet de wekker uit. Ik loop naar de woonkamer en hoor de douche. Oh hij is aan het douchen daarom kreeg ik geen antwoord. Ik loop de keuken in en maak snel ontbijt en eet het op. Vandaag moeten we weer naar school. Ugh ik haat maandag. "Good morning sunshine!" Nick komt de keuken in en maakt ook eten klaar. "Waarom ben jij zo vrolijk?" "Gewoon, ik weet het eigenlijk niet. Ik heb gewoon een goed gevoel over vandaag!" We zullen zien! Ik douche me snel en als we beide klaar zijn lopen we naar ons lokaal.

"Goedemorgen klas!" "Ugh, waarom is iedereen vrolijk vandaag?" Roep ik door de klas. Sommige kinderen schieten in de lach. Ik werp een blik op ze en ze zijn meteen stil. We beginnen met de les. "Doe rustig, na deze week hebben we vakantie dus nog even opletten!" Fluistert Scarlett. Ik glimlach naar haar en ze glimlacht terug. "Dat is beter!" Grinnikt ze.

Het is pauze. En Alison, Cam, Scarlett, Jack, Stef, Mac, Sam, Soof, Nick en ik zitten aan onze tafel. We hebben een vaste plek. "Oké wij hebben wat leuks te vertellen!" Allemaal kijken we naar Scarlett en Jack. Ik glimlach naar Jack, want ik weet het al. "Scarlett en ik zijn samen!" Zegt hij vrolijk. Iedereen feliciteert hen, behalve ik. "Ohwee als je haar via een berichtje hebt gevraagd!" Iedereen kijkt me aan en schiet in de lach. "Nee Lynn, ik heb rozen voor haar gekocht en chocola en ben toen naar haar kamer gegaan om het te vragen." "Wauw meen je die?" Iedereen geeft me een rare blik. "Wat?! Hij is mijn tweelingbroer en dàt zag ik niet aan komen!" Iedereen moet weer lachen.

"Ik ga even iets te drinken halen." Zegt Ali. "Ik loop met je mee!" We staan op en lopen naar de kantinejuffrouw. We bestellen onze drankjes en lopen weer terug. Nadat Ali en ik een slokje namen. Blijft Ali stil staan. Ze trilt als een gek. Opeens komt er allemaal bloed uit haar neus en mond. "Cam!" Schreeuw ik zo hard als ik kan. Alison valt op de grond en ze trilt nog meer. Cameron komt aan gerent en pakt Ali vast. "Bel een ambulance!" Ik sta verstijfd en laat mijn koffie vallen. Jack die er ook bij is komen staan, net als de andere, pakt zijn telefoon en belt een ambulance.

Ik kijk rond in de kantine en maak oogcontact met Brandon. Zo snel ik kan ren ik op hem af terwijl ik mijn tranen ruw weg veeg. "Lynn waar ga je heen?" Hoor ik Nick nog zeggen. Ik ren de kantine uit achter Brandon aan. Ik werp een snelle blik achter me en zie dat Jack en Nick achter me aan rennen. Ik ga nog harder rennen om Brandon in te halen en het lukt.

Ik duwt hem hard tegen de kluisjes. "WAT HEB JE IN HAAR DRINKEN GEDAAN?"

to be continued