Badboy

Part 7

Lynn
We komen de kapsalon in en Nick kan meteen zitten. Ik ga daarna. Als Nick klaar is komt hij naar me toe. "En? Lijkt het een beetje hetzelfde?" "Ja hoor!" "Ik vind het toch jammer dat je je rode haar niet hebt gehouden. Het stond je echt goed!" Ik glimlach naar hem. Als de kapster weer terug komt om mijn haar uit te spoelen, begint ze opeens als een gek te knipperen. Ik zucht, want ze probeert te flirten met Nick. WoW je bent echt wanhopig als je zo doet. Nick merkt het ook en zegt "is 'mijn vriendin' al bijna klaar?" Boos loopt ze met mij naar de wastafels. Ik draai me om en lach geluidloos, dan draai ik terug en ga zitten.

Als ik klaar ben lopen we naar buiten. Nick heeft zijn arm om mijn schouder. Als we de kapsalon uit zijn, schieten we in de lach. "Haha je had haar gezicht moeten zien toen ik zei dat je mijn vriendin was! Goud waard!" Lachend lopen we naar de auto. "Hier!" Ik gooi de sleutels naar Nick. "Ik weet dat je wilt rijden!" Hij glimlacht en stapt dan in.

Als we weer op school zijn lopen we naar de kamer. Ik wil naar de bank lopen, maar dan word ik op de grond geduwd. Ik draai me om en zie Nick boven op mij zitten. "Zo waar waren we gebleven?" "Ten eerst we waren nergens mee bezig. En ten tweede... ik lag op jou!" "Nou ik vind dit veel leuker!" Hij grijnst en zet zijn hand aan beide kanten van mijn hoofd. Ik zet mijn handen tegen zijn borst en probeer hem weg te duwen, maar zoals ik al had verwacht is hij te zwaar. Ja inderdaad, hij is niet te sterk maar te zwaar. Zijn gezicht is heel dicht bij het mijne, tè dichtbij als je het mij vraagt. Ik kijk in zijn ogen, zijn mooie, hazelnoot bruine ogen. Hij kijkt naar iets anders, volgens mij mijn lippen. Wilt hij me kussen?! Nee dat mag niet. Dat mag absoluut niet. "Nick ga van me af" fluister ik. Ik klink rustig, maar dat ben ik niet. Ik wil dat hij meteen van me af gaat, NU! "Waarom? Ik lig wel goed hier!" Fluistert hij terug. "Je zit op mijn buik in kan geen adem meer halen" lieg ik. Hij draait zich van me af en nu liggen we allebei op de grond. Daar liggen we een tijdje. Ik kijk naar het plafond, terwijl ik Nick, in mijn ooghoek, naar me zie kijken. "Ik weet wel dat je niet wilde dat ik je zou zoenen." Ik slik. Hij staat op en loopt naar de keuken. Ik ga rechtop zitten en sluit mijn ogen. Waarom deed ik dat nou? Ik hoorde gewoon de teleurstelling in zijn stem. Ik sta op en ga op mijn bed liggen. Ik voel me opeens zo schuldig. Waarom?

Ik lig al een tijdje op mijn bed als Nick me roept. "Lynn ik heb taco's gemaakt. Kom je eten?" Ik sta op en loop naar de keuken. Nick zit al aan tafel. Ik ga zitten en glimlach zwak naar hem. "Je moet je niet schuldig of iets voelen. Ik had gewoon van je af moeten blijven." "Dat is het niet. Het is gewoon...laat maar. Laten we gaan eten." Het is gewoon dat ik wel wil dat hij me kust, alleen weet ik dat het niets voorstelt voor hem. En voor mij zou dat juist wel zo zijn.

Na het eten is Nick weg gegaan. Ik zit nu op de bank tv te kijken. Ik kijk op insta en zie dat Nick net een nieuwe foto heeft geplaatst. Dat zijn wij, met ons geverfde haar. We make funny moments together! 😋😘💋 staat eronder. Ik refresh en zie dat er meteen al 87 reacties onder staan. De meeste jongens vinden mij 'hot'. En de meeste meiden vinden me een slet. Fijn, zeg! Ik ga naar de slaapkamer en trek mijn pyjama aan. Ik heb even nergens zin in! Ik ga naar de badkamer om mijn make-up eraf te halen en daarna ga ik nog even Netflix kijken.

Ik zit met mijn laptop op mijn bed als ik de voordeur open hoor gaan. Even later hoor ik iets, of ik denk eerder iemand, vallen. Ik loop langzaam naar de woonkamer en mijn ogen worden groot als ik zie wat er op de grond ligt. *kuch* "kan dat misschien ergens anders?" Nick ligt boven op een meisje op de grond. Nick kijkt me boos aan, terwijl hij opstaat. Het meisje daarentegen word knal rood. Nu ze is opgestaan zie ik wie het is. "Carmen?" "Ehum...sorry Lynn ik wist niet dat Nick een kamergenoot had." "Rustig maar, het boeit me niet wat Nick doet en met wie hij dat doet. Zolang hij zijn privé zaken, maar niet doet in het bijzijn van mij. Je kan gerust verder gaan met wat jullie ook aan het doen waren, als ik er maar niets van zie of merk. Dankjewel!" En ik loop naar de keuken. Ik pak een appel en ga dan terug naar de slaapkamer. Ergens diep in mijn hart, echt heel heel diep. Nee serieus echt héééél diep, vond ik het wel jammer dat Nick iets doet met een ander meisje dan ik. Maar dat zal ik nooit toegeven, nooit. Ik open mijn laptop en zie dat mijn moeder wilt Facetimen. Ja daaag, dat gaat niet gebeuren. Ik klap mijn laptop weer dicht en zucht heel diep als ik mezelf naar achter laat vallen op mijn kussen. Nick staat in de deuropening. "Zwaar bericht gekregen?" "Nee, mijn moeder wilde Facetimen. Maar goed, dat heb ik dus geweigerd." Ik ga weer rechtop zitten en verberg mijn gezicht in mijn handen. "Is Carmen weg?" "Ja, ze vond het zielig voor jou als wij je weet wel aan het doen waren." "Zielig? Ze vond het zielig? Waarom zou het zielig zijn. Ik bedoel ik voel toch niets voor jou!" Ik ga weer liggen en staar naar het plafond. Ik kan ook even niet denken aan Carmen, ik zit bij mam en pap met mijn gedachten. Ik leg mijn laptop in het nachtkastje en loop dan naar de keuken. Ik pak een glas en sta even stil. Er rolt een traan over mijn wang, als ik denk aan pap. Ik voel twee sterke armen om me heen. Snel veeg ik de traan weg. En schenk ik het glas in met water. Ik loop snel weg naar de slaapkamer. Ik heb even geen zin om te moeten janken om pap en mam waar Nick bij is. Huilen laat zien dat je zwak bent en dat ben ik niet. Nick loopt de kamer in en gaat in zijn bed liggen. Ik sta nog voor mijn bed met gesloten ogen. Het enige waar ik aan kan denken is niet in tranen uitbarsten dat laat zwakkte zien. Doe het niet! Je bent niet zwak! Opeens hoor ik glas breken en voelt mijn hand nat. Ik open mijn ogen en zie dat mijn glas water is gebroken en mijn hand nat is en onder het bloed zit. Nick staat meteen op en zegt iets maar ik hoor het niet. Hij rent weg en komt terug met een stoffer-en-blik en een natte theedoek. Hij slaat de theedoek om mijn hand en ruimt de glas scherven op. Ik blijf stil staan en kijk nog steeds naar mijn hand. Nick draait me om en schreeuwt iets naar me maar ik hoor het niet. Dan voel ik me misselijk en voelen mijn benen als pudding. Ik zak erdoor heen en voel de klap op de grond, terwijl alles wazig word en dan is alles zwart.

Nick
Ze legt haar laptop in het nachtkastje en loopt de keuken in. Ik volg haar en zie dat ze een glas pakt. Ze wil de kraan aan zetten maar ze stopt. Er rolt een traan over haar wang en ik moet haar gewoon vast pakken. Ze schenkt het glas in en loopt dan van me weg. Ik loop naar mijn bed en ga erin liggen. Lynn staat voor haar bed. Opeens breekt ze het glas. "Lynn! Niet bewegen ik ga een doek halen." Ik ren naar de keuken en maak de theedoek helemaal nat, vervolgens pak ik de stoffer-en-blik en ren weer terug naar Lynn. Ik bind de doek om haar hand en ruim de glas scherven op de grond en op haar bed op. Ik draai haar om en schreeuw "Wat bezielt jou om dat glas te breken. Ben je wel helemaal lekker?" Ze zakt door haar benen en komt met een knal op de grond terecht. Haar ogen sluiten. "Lynn! Wat gebeurt er? Lynn!" Ik til haar op bed en bel meteen naar Jack.

"Met Jack?"

"Ja gast kom naar mijn kamer je zusje is net... nou ja ik weet niet wat er gebeurde, maar je moet hier heen komen en neem een docent of iemand mee. NU!"

"Ik kom eraan."

Met die woorden hangt hij op. "Oh Lynn word wakker" zeg ik wanhopig.

*

Alles is zo snel gegaan. Het is 3:00 uur 's nachts en ik zit samen met Jack en Cam in het ziekenhuis. "Oke vertel nog 1 keer wat er er is gebeurt" vraagt Jack. "Gast, doe rustig. Nick heeft nu al zeven keer vertelt wat er gebeurt is. Ze red het wel. Lynn is een sterk meisje. Fysiek en mentaal." geeft Cameron antwoord. Cam is boos op Jack, omdat hij zo overbezorgd is om Lynn. Cam kijkt boos voor zich uit, Jack loopt ijsberend heen en weer en ik? Ik voel me schuldig tegenover Lynn. Het is allemaal mijn schuld. Ik had niet naar Carmen moeten gaan om vervolgens met haar naar onze kamer te gaan terwijl Lynn daar was. Wat voor sukkel doet zo iets. Deze sukkel dus.

We zijn nu al een hele tijd aan het wachten en eindelijk komt er een dokter uit de kamer van Lynn. "We hebben goed nieuws en slecht nieuws. Wie van jullie is familie?" "Dat ben ik" zegt Jack. "Oke je kunt even naar haar toe, dan zal ik het uitleggen." Hij knikt. Samen lopen ze naar binnen. Uhg ik wil ook naar binnen. Boos sla ik tegen de muur. "Nick doe eens rustig, je mag straks echt wel naar haar toe, hoor" Cameron heeft gelijk. Maar ik wil nu naar binnen. Je moet wachten. Maar... . Geen gemaar. Ik zucht en ga dan naast Cam zitten.

10 minuten later komen Lynn en Jack naar buiten. "Lynn ben je Oke?" Ik ren naar haar toe en geef haar een knuffel, maar ze duwt me weer weg. "Wie ben jij?" Ik schrik van haar reactie. Ze... ze kent me niet meer. "Lynn, ik moet even met deze twee jongens praten, ik kom zo terug." Zegt Jack en neemt ons dan mee iets verder van Lynn. "Luister, Lynn...door de klap leid ze aan geheugen verlies. Ze kent waarschijnlijk niemand meer op school en we mogen haar niets vertellen anders raakt ze door de war en krijgt ze misschien weer een hartaanval" hartaanval? "Had ze een hartaanval?" "Ja, Cam wil jij Alison inlichten en vragen of ze het de andere ook wilt vertellen? Ik doe hetzelfde bij Scarlett." Ze had een hartaanval... door mij!

Jack
"Luister Nick, je moet haar spullen inpakken en een kleine koffer in onze kamer zetten, wil je? En dan moeten we haar eerste ontmoeting na spelen. Zou je dat alsjeblieft willen doen?" Hij knikt. Ik weet dat het moeilijk is voor hem. Ik geef hem een schouderklopje en loopt naar Lynn toe. "Hey wie waren dat nou?" "Dat wie je straks wel." "Oke, maar ik vind het nog steeds raar dat die jongen me knuffelde. Ik bedoel hij kent me niet eens!" Lynn, je moet eens weten. We lopen naar een restaurantje in het ziekenhuis om iets te drinken. In de tussentijd gaan Nick en Cameron terug naar North high om alles klaar te zetten, zodat we alles kunnen naspelen. Na een tijdje stuurt Cam dat alles klaar staat. "Kom Lynn, we gaan naar het internaat."

Nick
Ik zit op de bank, in niets meer dan een joggingbroek. Ik doe mijn best om te kijken alsof het me niets kan schelen. De deur gaat open en daar staat ze, Lynn! Ik sta op en loop naar haar toe. "En jij bent?" Alsof ik niet weet wie zij is. Goed! Alles zodat ze haar geheugen terug krijgt. "Lynn, ook leuk jou te ontmoeten! Ik ben, blijkbaar, je nieuwe kamerge...noot?" Ze kijkt me nadenkend aan. Opeens worden haar ogen groot. "Oh sorry, het leek wel of ik een deja vu had! Maar goed, ga je me nog rond leiden?" Ik wil het zo graag, maar ik moet weglopen en dat doe ik dus ook. " Oke dan kijk ik zelf waar alles is." Ze loopt naar de keuken, dan de badkamer en vervolgens naar de slaapkamer. "Ik neem aan dat ik rechts slaap?" Ik knik, terwijl ik naar de tv kijk en die staat uit.