Badboy

Part 11

Jack
Ik ren achter Lynn aan samen met Nick. "WAT HEB JE IN HAAR DRINKEN GEDAAN?" Horen we en we rennen de hoek om. Lynn heeft Brandon dicht tegen de kluisjes aangedrukt. Ze kijkt met een ruk om naar ons. Ik zie heel veel haat en woede in haar ogen. Ze vlammen bijna. "Ik krijg geen lucht" zegt Brandon en ze kijkt hem weer aan. "Dat is ook de bedoeling!" Sist ze. Nick wil naar hun toelopen, maar ik hou hem tegen. Na alles wat Brandon ons en vooral Lynn heeft aangedaan, verdient hij dit. Lynn drukt hem nog harder tegen de kluisjes. Ze gaat met haar hand naar haar bh-bandje. "LYNN STOP! Het is genoeg zo!" Ze laat Brandon los en hij valt met een klap op de grond. "Dit, liefje, was nog maar het begin!" Ze geeft een flinke trap tegen zijn hoofd en hij is K.O. Ze loopt naar ons toe. "Kom we gaan!" Zegt ze.

"Lynn waarom heb je dat ding bij je?" Sis ik tussen mijn tanden door. Ze draait zich om. En Nick snapt er nog steeds niet van. "Voor momenten zoals deze. Of erger." Ze draait zichzelf weer om en rent weg.

Lynn
"Voor momenten zoals deze. Of erger." Zeg ik en draai me om. Ik ren weg, naar Alison. Als ik in de kantine kom is iedereen rustig aan het eten. Ik loop naar onze tafel, waar Scarlett, Mackenzie en Soof aan het huilen zijn. "Naar welk ziekenhuis is ze?" Vraag ik aan Sam en Stef. "LUMC, maar je kan-" de rest kan ik niet horen, want ik ben al weg gerent.

Ik kom bij het ziekenhuis aan en parkeer mijn auto. Ik loop naar de ingang en stop even. Zonder te kijken wat waar is loop ik een gang in naar de lift. Ik druk op 7 en de deuren gaan dicht. Ik loop de gang door en zie Cameron zitten. "Cam!" Hij kijkt op en ik loop naar hem toe. Hij heeft tranen in zijn ogen. Hij staat op en ik trek hem in een omhelzing. Zijn schouders schokken, dat betekent dat hij huilt. "Wie doet nou zoiets?" Zegt hij huilend. "Het komt wel goed, Cam. Ze is een sterke meid." Zeg ik. Ik heb geen zin om te vertellen wie dit op zijn geweten heeft. Dan word hij bang en dat wil ik niet.

Er komt een dokter uit Alison's kamer en ik laat Cameron los. "Heeft u nieuws?" Vraag ik meteen. "Ja, we vermoeden dat er iets in haar drinken zat. Harddrugs!" Ik kijk naar Cam die weer in elkaar zakt. "Mogen we bij haar? Is ze wakker? Kunnen we iets doen?" Ik ben wanhopig, ik wil iets kunnen doen voor haar. "Ze is wakker en jullie mogen bij haar, MAAR... doe rustig!" We knikken en lopen de kamer in. Alison ligt in een ziekenhuisbed (duuhhh)  en glimlacht als ze ons ziet. Cameron vliegt haar om de hals. "Cameron, rustig!" Hij laat haar voorzichtig weer los. "Sorry, ik ben gewoon blij dat ze weer wakker is." Hij gaat op de stoel naast het bed zitten en pakt haar hand vast. Ik ga aan de andere kant zitten. "Ali?" Ze kijkt me aan. "Weet je nog wat er gebeurde?" Ze knikt langzaam haar hoofd.

We zitten al een uur bij Ali op de kamer. "Ik zal jullie wel even alleen laten. En ik vraag meteen waarnemer je weer naar huis mag." "Oke, Dankje!" Ik loop de kamer uit en er komt precies op dat moment een dokter langs lopen. "Oh dokter..." ik kijk op zijn naam kaartje. "...lecroy, wanneer mag Alison weer naar huis?" Hij kijkt even in de papieren die hij vast heeft en zegt dan "als het goed gaat met haar, morgen." Ik knik en open de deur weer. Ik zie dat Alison en Cameron aan het zoenen zijn. "Ehum sorry dat ik stoor, maar ik wilde even zeggen dat als het goed gaat met Alison ze morgen weer naar huis mag." Ze schrikken, maar bedanken me daarna voor het vragen. Ik sluit de deur en loop naar mijn auto.

Als ik terug ben op school, loop ik naar het lokaal waar ik les heb. Ik doe de deur open en ik krijg allemaal gezichten naar me toe geworpen. "Mevrouw Stevens, waar komt u zo laat vandaan?" Vraagt de docent. "Mevrouw Stevens is er niet. Maar waar ík vandaan kom? Ik kom van het ziekenhuis. Want weet u, mijn vriendin, Alison, heeft een ongeluk gehad in de pauze. En ik ga dan echt niet daarna gewoon naar de les." Ik ga op mijn plek zitten. "Oh en Cameron is nog in het ziekenhuis, dus die komt niet." Zeg ik erachteraan. "Degenen die Alison dit aan heeft gedaan, gaat veel spijt krijgen. Heel veel spijt!" Zeg ik hard genoeg zodat Brandon het ook kan horen.

Ik zit op de bank. Ik denk aan Brandon. Hij heeft zoveel gedaan, wat ik hem niet kan vergeven. Nick loopt de woonkamer in. "Lynn, wat vertel jij me niet?" Ik trek een wenkbrauw op. "Wat bedoel je?" Hij gaat naast me zitten. "Hoe wist je dat Brandon iets in het drankje van Ali had gedaan? En wat heeft hij gedaan bij je vader? Waarom is Jack zo bang voor hem? Waarom haat je hem?" Mijn ogen worden groot. "Waarom ik hem haat? OMDAT HIJ MIJN LEVEN HEEFT VERPEST! ALSOF IK NIETS WAS GOOIDE HIJ ALLES EN IEDEREEN UIT MIJN LEVEN!" Ik ben woest. Ik bal mijn handen tot vuisten. Ik trek mijn vuist op en ram tegen de muur. Ik kijk naar de muur. Er zit een beuk in en er loopt bloed langs. Ik haal mijn vuist uit de muur en zie mijn knokkels bloede. Ik hoor Nick opstaan en weg rennen. Niet veel later staat hij voor me met een natte theedoek. Hij wikkelt de doek om mijn hand. "Lynn, adem diep in en weer uit." Ik doe wat hij zegt en adem in en uit. "Dankje!"

De muur is weer schoon en we hebben een foto voor de beuk gehangen. Nick heeft mijn knokkels in het verband gelegt. We zitten nu bij Jack en Cam op de kamer, het verhaal van zonet te vertellen. Of nou ja Nick vertelt het. Jack kreeg tranen in zijn ogen toen Nick begon over papa. Ik trek hem in een omhelzing. Hij vindt het nog altijd moeilijk.

"Kom we gaan er een leuke middag van maken!" Zeg ik om de stilte te doven. "Zullen we anders never have i ever doen? Dan vraag ik of de andere ook komen." Ze knikken allemaal instemmend. Ik app in de groepsapp of ze komen en binnen 5 minuten is iedereen hier. Nick en Cam hebben ondertussen al honderden shotjes gemaakt en op tafel gezet.

"Oke ik begin..." zegt Scarlett. "Never have I ever iets gestolen" Ik ben de enige die een shotje pakt. Iedereen kijkt me vragend aan. "Wat?! Ik was 7 jaar en dan kan je echt geen snoepje laten liggen als je in de kruidvat komt hoor!" Zeg ik en iedereen moet lachen.

"Never have I ever gezoend met tong" zegt Jack. Iedereen behalve Scarlett en Stef pakt een shotje. Ik kijk Sam verbaast aan. "Ja kan ik niets aan doen." Zegt hij. Grinnikend schud ik mijn hoofd.

"Never have I ever seks gehad" zegt Cam. Ik, Nick, Cam, Sam, Soof en Mac pakken een shotje. "Heb jij seks gehad?" Vraagt Nick aan mij. Ik grijns. "Meerdere keren zelfs. Verbaast?" Langzaam schud hij zijn hoofd. Het zal wel! Lach ik in mezelf.

"Never have I ever gezoend met hetzelfde geslacht" niemand pakt een shotje.

"Never have I ever in de gevangenis gezetten" Heb ik wel, maar ik besluit om geen shotje te pakken. Ik kijk naar Jack en hij kijkt moeilijk. Ik zie dat hij het niet weet, hij weet niet of hij nu wel of niet moet pakken. "Jack, waarom kijk je zo? Je... je hebt toch niet..." Scarlett klinkt bang. Hij zucht. "Ja heb ik wel." "Jack!" "Lynn ik moet wel, we kunnen niet alles altijd maar geheim houden. Bovendien dit zijn onze vrienden. Vrienden moet je kunnen vertrouwen." Ik zucht. En samen pakken we beide een shotje. Nick kijkt me verbaast aan. "Sorry, maar ik ga niet zeggen waarom ik daar zat."

We gaan verder. "Never have I ever... ehum... oh, never have I ever een vuurwapen vast gehouden." Ik schrik en slik, hoorbaar helaas. "Lynn, wat is er?" Vraagt Mackenzie. Ik zit verstijfd, ik kan niets meer bewegen. Ik staar met grote ogen voor me uit. "Lynn?" Mijn rechter hand begint te trillen. Heel erg te trillen. Ik kijk ernaar en mijn onderlip begint ook te trillen. "Wat gebeurt er? Waarom trilt de tweeling helemaal?" Ik kijk naar Jack, die ook trilt. Alles gaat draaien en word wazig.

En dan is alles zwart. Het laatste wat ik voel is de grond. En ik hoor twee knallen.