Adopted by 5sos?!

23.

Pov Lee

Vandaag is het zover: we gaan naar Nickelback. De jongens zijn super enthousiast en zijn al de hele ochtend hun nummers aan het zingen. 'Lee is de beste vriendin ooit!' Zingt Calum. 'En ze is van mij dus blijf met je poten van haar af.' Ik grinnik en doe mijn pet goed op. 'Je bent zo hot.' Ik voel twee handen op mijn heupen en een kusje in mijn nek. 'Weet ik toch.' 'En daar is haar eigendunk weer!' 'Oh shut up Luke.' Hij grinnikt even en ik zet de broodjes op tafel. 'Hebben jullie er zin in?' Gilt Ashton. 'Ja!' Ik grinnik en schud mijn hoofd, het zijn net een stel kleine kinderen. Ik eet zwijgend mijn brood op terwijl ik probeer de jongens rustig te houden, wat lastig gaat. Ze zijn zo enthousiast. 'Het is vanavond pas, dat weten jullie he?' 'Ja, jammer genoeg wel. Ik kan niet meer wachten.' 'Nou dan moeten we voor afleiding maar gaan lasergamen.' 'Gaan we lasergamen?!' 'Ja, anders zeg ik het toch niet Ash.' 'O mijn God, Lee je bent de beste.' 'Ik weet het Cal. Nou, we moeten gaan.'

Eenmaal bij de arcade rennen de jongens enthousiast naar binnen. Dit vinden ze het leukst, van die spontane acties. Ze zijn altijd zo blij met de kleinste dingen, zoals Calum met Snicker en Michael met Donut. Ik vind dat zo leuk om te zien, dat mensen die nooit problemen hebben met geld toch zo blij zijn met de kleinste dingen en niet graag praten over hun geld. Ze zijn zo bescheiden, terwijl je dat totaal niet van ze verwacht. 'Lee?' Ik schrik uit mijn gedachtes en pak het harnas ding over van Luke. 'Bedankt.' We zitten in een team met nog wat anderen, maar gelukkig zit ik bij Ashton, dan kan ik Michael afschieten. Oké nu voel ik mij duivels maar ik wil Michael zijn reactie gewoon zien als ik op hem schiet. De deuren gaan open en gelijk rennen Ashton en ik naar boven, waar je overzicht op iedereen hebt. Michael rent met Luke en ik schiet ze beide af. 'Hey! Wie was dat?' Ik grinnik en als ze weer mogen schieten, schiet ik ze weer af. Ashton staat aan de overkant en steekt beide duimen op. Ik ren snel naar hem toe en schiet onderweg Calum af, die verbaasd om zich heen kijkt. 'We zijn een goed team Lee.' 'Team Ashlee.' Ik geef hem een high-five en dan schiet ik Muke weer af. 'Hey! Wie doet dat steeds?' Ik schiet Calum ook nog af, ik ben nog geen een keer beschoten vandaag. Weer schiet ik Calum, Luke en Michael af en daarna is het spel afgelopen.

'Wie schoot elke keer op mij?' 'Ja, en op Michael en mij.' 'Ik weet het niet, ik was alleen.' 'Ik was ook alleen, het was vast iemand van het andere team.' Ze knikken en we krijgen een kaartje met de score, en als de jongens het hebben doorgelezen kijken ze mij nijdig aan. 'Jij hebt ons vijf keer afgeschoten?' 'Ja. Samen met Ash.' 'Ik krijg je nog wel.' Ik grinnik en samen stappen we in de auto, snel rijden we naar huis. Het is alweer vijf uur, naar het concert is het een half uurtje rijden en we moeten er om zeven uur zijn. 'Maar langs de McDonalds gaan dan?' De jongens knikken en we rijden naar de McDonalds, waar we ons eten bestellen.

Als we het eten ophebben gaan we weer in de auto zitten en besluiten om nog even naar huis te gaan, ons om te kleden en daarna naar het concert te rijden. Eenmaal thuis kleed ik mij om in een, hoe kan het ook anders, een Nickelback shirt, zwarte jeans en doe wat armbandjes om. Ik doe mijn snapback op en mijn witte wenkbrauwpiercing in. Ik pak nog wat spullen in voor het concert en loop daarna naar beneden, waar de jongens zitten te wachten. 'We kunnen gaan.' De jongens juichen en ik ga voorin naast Michael zitten, die rijdt. We rijden snel naar het concertgebouw en als we daar eenmaal zijn stappen we uit en doen we onze keycoards om.

We lopen naar de VIP-ruimte en gaan daar staan in het VIP-vak, zoals gepland zijn we alleen. 'Lee! Ik kan het nog steeds niet geloven. Ik hou zoveel van je.' 'Ik hou ook van jou.' Ik druk een kus op zijn lippen en dan hoor ik gejoel. Nickelback is inmiddels opgekomen en we gaan tegen de hekken aanstaan. Nickelback komt op en ik begin hard te joelen, samen met de anderen. Deze jongens zijn al zo lang van Nickelback, dit gunt iedereen ze gewoon.

Na het concert lopen we snel backstage en Michael is hartstikke zenuwachtig, net zoals de andere jongens. 'Kom op, ze bijten niet.' We lopen verder en ik zie ze op een bank zitten, als ze ons zien staan ze gelijk op. 'Hey jongens, en meisje.' Ze geven elkaar een bro-hug en ik omhels ze normaal. 'En hoe ging de tour bij jullie?' 'Het ging goed, Lee is nu lid van 5sos en mijn vriendin.' 'Oh! Gefeliciteerd! Hoe is het om bij de jongens te wonen?' 'Het is heel gezellig, ze zijn wel echt heel druk en zeggen al de hele tijd dat ze blij zijn met een vrouw in huis.' 'Snap ik wel.' 'Maar het is net alsof we een vijfde jongen in huis hebben, ze vind alles geweldig wat wij ook leuk vinden. Dat is gewoon fijn, het is niet een meisje meisje.'

Na de meet and greet gaan we weer naar huis, de jongens zitten vol adrenaline. 'Het was geweldig. Ik kan echt nu niet rijden.' 'Iemand moet rijden, ik heb geen rijbewijs.' 'Jammer dan, rijlessen gehad?' 'Nee! Ga gewoon rijden of zo.' Grinnikend stapt Luke achter het stuur en ik ga naast hem zitten. 'Shotgun!' De jongens zuchten en gaan achterin zitten. Al snel zijn we thuis en plof ik op de bank, zet een film aan en ga tegen Michael aan liggen. Al snel val ik in slaap.