Off limits? (In progress)

2.

De geur van alcohol en de luide muziek die door de boxen dreunde overwelmde me. Ik moest even wennen, maar ging dan naar de bar. Ik bestelde een shotje en wilde net betalen, toen ik een maar al te bekende stem hoorde. "En wat precies ga jij daarmee doen, zus?" zei Ryan terwijl hij nog wat drankjes bestelde en daarna alles betaalde. "Opdrinken, wat anders?" vroeg ik sarcastisch.
"Dat had je gedacht, zusje van me. Ben je onze afspraak al vergeten misschien?", zei hij terwijl hij het shotje in zijn hand nam en ad fundum opdronk.
"Nee, maar ik ben 16 en ik mag dus wel al een glaasje of heel misschien zelf twee, dus pleaaaaase Ry?" Met smekende ogen keek ik hem aan, normaal werkt dit, dus dat zal nu ook wel het geval zijn, dacht ik bij mezelf. "Nee, Louisa, doe alsjeblieft niet zo. Ik doe dit voor jou. Je zal me dankbaar zijn als je morgenvroeg wakker wordt zonder kater." Ryan greep mijn pols strak beet en sleurde me mee naar een tafel waar de rest zat mét hun drankjes.
Daar zat ik dan. Zonder drankje. Typisch. Net op het moment dat ik het nodig heb, werkt het weer niet. Ik draaide me om toen ik gejuich hoorde en zag dat het meiden waren die Ryan hadden gezien. Ja, Ryan was wereldberoemd... Ik had er niet echt veel last van, afgezien van het feit dat je nooit met Ryan over straat kon lopen, werd ik op straat en op school als een normaal persoon behandeld. De meesten wisten zelf niet dat ik de zus was van dé Ryan Johnson... Ik schrok op uit mijn gedachten toen Brian me meesleurde naar de dansvloer, waar hij een beker in mijn handen duwde. "Wat is het?", schreeuwde ik boven de muziek uit.
"Rum-cola" antwoordde hij terwijl hij iets te voorschijn haalde. Ik kon het eerst niet goed zien, maar toen zag ik het, het was xtc! Yes, eindelijk iemand die mij lol liet hebben! Ik knikte naar Brian, nam één in en spoelde het door met mijn drankje. Al snel werd ik lichter in mijn hoofd en ik trok Brian mee, verder de dansvloer op. We dansten zowat een uur, nu ja, het voelde als een uur. Telkens weer kreeg ik drankjes van Brian en hoopte dat Ryan ons nu niet zou vinden. Ik had het naar mijn zin. Ik danste met een leuke jongen en ik kreeg ook nog eens drankjes van hem. Zijn handen op mijn heupen voelden zo goed. Ik drukte mijn lichaam tegen het zijne en danste zo verder tot Ryan weer de spelbreker moest uithangen en bij ons kwam staan. 'Ryaaaan,' giechelde ik terwijl ik hem een schouderklopje gaf, 'alles goed allerliefste broertje van mij?' Ik kon haast niet meer rechtop staan van de alcohol, maar de xtc was zeker nog niet uitgewerkt dus stond ik daar zowat half strompelend te "dansen"... Ik probeerde zo normaal mogelijk te doen, maar tevergeefs... Ryan vloog naar Brian en riep boven de muziek uit: 'Wat heb je haar gegeven?' Het laatste wat ik me herinner is dat ik nog tegen Ryan zei: 'Ik voel me niet zo goed... Draait alles ook zo bij jou?' en toen werd het zwart voor mijn ogen...