Off limits? (In progress)

16.

Helemaal buitenadem van de discussie met Ryan kwam ik aan in de kleedkamer. Om tot rust te komen ging ik neerzitten op de bank en haalde even diep adem. Mijn hand gleed door mijn haar en ik zuchtte luid. Langzaam en met mijn hoofd helemaal ergens anders begon ik me om te kleden. Was ik te grof geweest? Nee, natuurlijk niet. Of misschien toch wel? Ik snapte echt wel dat hij jaloers was, maar hij kon zulke dingen echt niet maken. Zulke dingen hoorde je, als koppel, toch samen te beslissen in een relatie? Ik hield van Ryan, maar ik wou gewoon dat hij mij begreep en trots op mij zou zijn. Net zoals hij dat vroeger deed...

Ca. 12 jaar eerder
Mijn vriendinnetjes en ik zaten backstage te wachten op ons moment om te schitteren. We waren er helemaal klaar voor. We hadden onze matchende outfitjes al aangetrokken en de juf had ervoor gezorgd dat iedereen zijn lipjes glinsterde door ons allemaal dezelfde lipgloss op te doen. Iedereen was zenuwachtig, wat ook normaal is want het was de eerste keer dat ook wij, de jonkies, mochten optreden tijdens het toonmoment. Mam, pap en Ryan zouden er ook zijn. Ze wouden dit moment voor geen goud missen. Ryan had me deze ochtend nog een zilveren ketting met een klavertje vier gegeven als geluksbrenger. Ik vond het prachtig en was er dan ook ongelofelijk blij mee. Meteen had ik het rond mijn nek gehangen. Na eventjes kwam de juf ons halen en bracht ons naar de zijkant van het podium, waar ze ons nog snel wat moed insprak en ons dan het podium op stuurde.

Hijgend en buitenadem stond ik in mijn eindpose. Na enkele seconden liep ik, net als mijn vriendinnetjes, het podium af. De adrenaline stroomde door mijn lijf. Ik had er zo hard van genoten. Het stond vast dat ik dit wel vaker wou doen. Iedere dag bijvoorbeeld. Eenmaal bij de kleedkamer stonden mam, pap en Ry me al op te wachten. 7-jarige Ryan lachte al zijn tanden bloot toen hij me zag en zei: "Lou, ik ben zo trots op jou! Je was de ster!"

Ik kon bij wijze van spreken net stappen toen ik verliefd werd op dansen en mijn liefde ervoor groeide alleen maar toen mijn ouders besloten om me op dansen te laten gaan. Het fascineerde de 4-jarige mij hoe je je lichaam kon laten overnemen door de muziek. Hoe de dansers hun voeten op de een of andere manier altijd het juiste ritme konden laten volgen. Hoe het kon dat je je lichaam helemaal gewichtloos kon laten lijken door enkel en alleen een melodie. Ik zat er met open mond naar te kijken als iemand danste. Al vanaf de eerste keer dat ik iemand zag dansen wist ik dat ik van danseres mijn beroep wou maken. Het was waarschijnlijk de droom van de meeste meisjes rond die leeftijd, alleen zijn er maar enkelen waarvan die uitkomt. Ik was zo dichtbij. Nu kon ik het Ryan niet laten verpesten. Dit was wat ik wou en ik zou het krijgen ook. Wat er ook zou gebeuren.

Hi babes! Even een zeer kort hoofdstukje, maar ik wou gewoon laten weten dat ik nog leef. Werk heeft me deze vakantie echt ontzettend bezig gehouden. Dussss geniet ervan en dan zie ik jullie bij het volgende hoofdstukje weer! En vergeet niet te stemmen door op het sterretje te drukken, thanksss! ❤️