19.

20 1 0
                                    

Ik boog voorover. Onze gezichten waren nu zo dicht bij elkaar dat onze lippen bijna raakten. Even bleef ik zo zitten. Een beetje pesten kon geen kwaad toch? In een snelle beweging trok ik het kussen onder hem weg en riep net iets te luid om in een tourbus te zitten: "Kussengevecht!" Ik sloeg hem meerdere malen met het kussen, maar gaf me over toen ik zijn vingers in mijn zij voelde kietelen. Ik gierde het uit. Hij duwde me met mijn rug op bed en hing over mij. Tranen van het lachen liepen over mijn gezicht. "Stop, alsjeblieft! Ik geef me over! Niet de kieteldood alsjeblieft!" Het kwam er nogal in stukjes uit doordat ik zo moest lachen. Brian grinnikte en fluisterde toen in mijn oor: "Oke dan, maar dan mag ik de volgende keer eerst douchen zodat ik warm water heb." Ik moest lachen om zijn tegenprestatie en kruiste snel mijn vingers achter mijn rug.
"Oké, beloofd", zei ik plechtig. Ik ging rechtop zitten, nog steeds met mijn vingers gekruist.
"Pinky swear?" Ik lachte en deed een pinky swear met hem. Ik ging naast het bed staan.
"Hé Bri, weet je nog dat een belofte niet geldt als een van de twee zijn vingers kruist?" vroeg ik zo onschuldig mogelijk. "Ja?" vroeg hij argwanend. Ik zette het op een rennen en riep nog: "Sukkel!" Alleen kan je in een tourbus niet echt goed weglopen en werd ik al snel gevangen door de bekende armen. Soms gedragen we ons echt al twee kleuters, maar dat moet kunnen toch? Hoe vreemd het ook klinkt, ik hou ervan om stomme films te kijken en te ravotten met hem. Ik keek opzij waar Ryan ons geïrriteerd en chagrijnig zat aan te kijken.
"We zijn er!" kondigde de chauffeur aan. Mijn redder in nood. "Wacht maar", waarschuwde Brian me. We namen onze spullen en liepen het hotel waar we zouden verblijven in. Nadat we hadden ingecheckt mochten we naar onze kamers. Ik ging bij Brian op de kamer. Hij begreep het wel dat ik nu eventjes geen behoefte had aan Ryan. De sleutel werd aan ons overhandigd en we gingen op zoek naar de juiste kamer. Toen we die eenmaal vonden dumpte ik mijn koffer naast het bed en ging er uitbundig op springen. Ik werd onderuit gehaald door Bri die aan mijn voet trok. Gelukkig landde ik op mijn kont en keek Brian aan. Hij stond tussen mijn benen terwijl ik nog op het bed zat. "Dus, ik moest je nog terugnemen voor het verpesten van onze belofte?" brak hij de aangename stilte.
"Ik weet van niks, hoor", ontkende ik onschuldig en keek hem met puppy-ogen aan. Hij grijnsde en fluisterde in mijn oor: "Ik weet wel een gepaste straf." Zijn adem raakte mijn oor en ik kreeg er kippenvel van. Ik grinnikte en schudde mijn hoofd zachtjes.
"Jij bent echt ongelofelijk, Brian."
Ik gaf hem een keiharde duw op zijn stevige borst en ondanks dat hij niet bewoog ging ik toch rechtop staan. Zijn handen hielden mijn heupen gevangen en hij kuste mijn wang zachtjes. Mijn adem versnelde. Ik liet me even meeslepen, maar kwam al snel weer tot besef. Fluisterend zei ik: "Brian, dit is geen goed idee."
"Dat weet ik, maar we zijn alleen en jij moet nodig je gedachten verzetten en ik duidelijk ook want anders komt Ryan hier niet goed meer uit." Het klonk even alsof hij me alleen maar wou gebruiken, maar even later kwam ik tot het besef dat hij eigenlijk wel gelijk had. We hadden elkaar nodig. Het rare was dat, ondanks dat we geen gevoelens voor elkaar hadden, we toch aangetrokken waren tot elkaar. Hij bestudeerde mijn gezicht. "Hé, ik wil je niet forceren, maa-" Ik onderbrak hem.
"Nee, je hebt gelijk. Ryan en ik hebben niets en het voelt zo goed als ik bij jou ben en i-" Nu was hij degene die mij onderbrak want hij crashte zijn lippen op de mijne. Het was ruig en verlangend. Hij tilde me op en ik sloeg mijn benen rond hem. Zijn tong speelde ondertussen een ruw spelletje met de mijne. In mijn buik vond er een explosie plaats. Enkele momenten later trok ik terug uit ademnood. Zachtjes kuste Brian mijn nek terwijl hij mij neerlegde in het midden van het bed en boven me kwam hangen. Hij ging verder met kusjes geven en schoof weer een stukje verder naar mijn hals. Ik had enkel een topje aan en dat zorgde ervoor dat hij toegang had tot een deel van mijn borstkas. Kippenvel kwam op toen ik voelde dat hij aan een stukje huid in mijn hals begon te zuigen. Ik moest op mijn lip bijten om een kreun binnen te houden. Hij zag het en zei tussen de kusjes door:
"Babe, hou je niet in. Laat het me horen als je ervan geniet."
"Bri, we zitten in een hotel."
"Dus? We zijn morgen toch weer weg..." Ik grinnikte zachtjes om zijn reactie. Typisch Brian. Hij heeft altijd al zo'n idfc-attitude gehad. Als je hem niet zou kennen zou je denken dat het zo'n typische badboy is, maar ik weet dat diep vanbinnen een klein hartje in zijn gespierde borstkas zit. Luid hapte naar adem toen ik voelde hoe zijn koude handen een weg vonden onder mijn shirt. Abrupt stopte hij en haalde zijn handen weg.
"Sorry, sorry, sorry! Te snel, ik weet het. Ik had dat niet mogen doen." Onzeker zette hij een stap achteruit. Ik keek hem met een frons aan en zei dan:
"Wat bedoel je? Je handen zijn gewoon koud en ik schrok ervan." Opgelucht zuchtte hij en sloeg zijn armen terug om me heen. Nu was ik degene die mijn lippen op de zijne drukte. Een luid geklop op deur stoorde ons. Ik liet een afkeurend geluidje horen toen Brian me losliet om de deur te openen.

Heyhoi, hier ben ik weer met een hoofdstukje. Hopelijk hebben jullie ervan genoten! Vergeet niet op de sterretje linksonder te drukken, dat zou ik oprecht waarderen en tot volgend hoofdstuk ❤️

Je hebt het einde van de gepubliceerde delen bereikt.

⏰ Laatst bijgewerkt: Dec 16, 2018 ⏰

Voeg dit verhaal toe aan je bibliotheek om op de hoogte gebracht te worden van nieuwe delen!

Off limits? (In progress)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu