Off limits? (In progress)

13.

Langzaam opende ik mijn ogen. De zon scheen door de ramen en had me gewekt. Ik dacht terug aan gisterenavond, aan hoe ik er van had genoten. Na ons gesprek zijn we samen in bed gekropen en hebben we geknuffeld tot we in slaap vielen.

"Goedemorgen schoonheid, lekker geslapen?" Ryans schorre stem bracht me terug naar de realiteit.

"Uhu, dit bed is werkelijk waar hemels."

"En mijn armen rond jou? Heb je daar ook van genoten?"

"Hmm, niks van gemerkt om eerlijk te zijn," zeg ik uitdagend.

"Jij vraagt om de kieteldood." Nog voor ik kon reageren voelde ik zijn vingers in mijn zij kietelen.

"Neeheeeeeee!" bracht ik schaterend uit terwijl ik lag te kronkelen in een poging om te ontsnappen.

"Er is maar één iets dat me zal laten stoppen..."

"Waahahahaat?"

"Een kus." De grijns op zijn gezicht was letterlijk van oor tot oor. Even dacht ik na. Ik had een plan.

"Oké, maar dan moet je wel eerst stoppen met kietelen want op deze manier gaat dat niet lukken." Hij onderzocht mijn gezicht en blik enkele seconden.

"Vooruit dan." Ik duwde hem voorover en leunde met mijn bovenlichaam op zijn borst. Langzaam en zacht drukte ik een kus op zijn lippen en gaf dan allemaal kleine kusjes langs zijn lippen naar zijn nek. Eenmaal daar zoog ik enkele seconden zacht aan zijn huid waardoor een grote zuigzoen ontstond. Met een grijns keek ik er naar. Ryan kreunde zachtjes.

"Fuck, Lou, jij hebt echt een doodswens." Ik grijnsde en beet op mijn lip.

"Mevrouwtje vindt dit nog grappig ook? Misschien moeten we daar iets aan doen." Voor ik me kon realiseren wat hij gezegd had had hij ons al omgerold en lag ik onder hem. Mijn handen had hij boven mijn hoofd gepind en zijn mond zat gevaarlijk dicht bij mijn nek. Ik huiverde van zijn adem die ik in mijn nek voelde. Zachtjes grinnikte hij en begon allemaal kusjes te zetten in mijn nek. Toen hij op een bepaald plekje kwam ontsnapte een kreun uit mijn mond en gooide ik mijn hoofd naar achter om zo mijn nek beter beter bereikbaar te maken. Hij zoog aan het stukje vel en ik kreunde luider. Toen hij losliet fluisterde hij in mijn oor: "Hopelijk heb je nu je lesje wel geleerd?"

"Ik denk het eerlijk gezegd niet, maar wat ga je er aan doen dan?" Om het hem nog wat lastiger te maken beet ik op mijn lip en liet mijn handen door zijn haar glijden om deze vervolgens over zijn gespierde bovenlijf te laten gaan en dan uiteindelijk mijn wijsvingers rondjes te laten draaien op zijn buikspieren. Ik zag dat hij het moeilijk had om zich in te houden.

"Waarom hou je je in, Ry?"

"Maak het niet nog moeilijker voor me alsjeblieft."

"Vertel het nu maar gewoon." Luid hoorde ik hem zuchten en ik zag hoe hij van me af ging en zich recht stelde.

"Sorry, Lou."

"Serieus, Johnson?" vroeg ik met opgetrokken wenkbrauwen. Dit kon hij niet menen. Ik wil hem mijn maagdelijkheid geven en hij komt met zo een slap excuus... Zonder erover na te denken verliet een luide zucht mijn mond. Weet je wat? Ik ging hem echt niet smeken om seks met me te hebben. Ik greep mijn kleren van de grond en liep naar badkamer. Met het slot op de deur stapte ik in de douche.

Nadat ik mijn haren gewassen had en ik mijn ondergoed aangetrokken had haalde ik het slot van de deur en liep de kamer weer in. Ik opende mijn koffer, nam er een jurkje uit en trok het aan. Ryans ogen brandden op mijn rug.

"Is er iets?" vroeg ik nogal geïrriteerd zonder me om te draaien. Het geluid van zijn voetstappen galmde door de grote, mooie kamer. Mijn middel werd gevangen door zijn armen.

"Ik ben bang, Louisa."

"Waarvoor?"

"Ik wil niets verkeerd doen. Stel je voor dat ik je pijn doe of dat ik iets doe waar je je niet goed bij voelt, d-" Middenin zijn zin kapte ik hem af.

"Daar is een oplossing voor en dat heet communiceren." Ik draaide me om en liet mijn handen rusten op zijn wangen.

"Je raakt me heus niet kwijt hoor, ik ben best hardnekkig!" zei ik met een knipoog. Hij zuchtte opgelucht. Je zag aan hem dat er een last van zijn schouders viel.

"Je bent geweldig, weet je dat?" fluisterde Ryan terwijl hij zijn voorhoofd tegen het mijne liet rusten. Glimlachend knikte ik naar hem. Zijn grote, mooie ogen ontmoetten de mijne.

"Mhm" Dat was alles wat ik zei. Ik was betoverd door zijn ogen. Zachtjes raakten onze lippen elkaar aan. Hij liet los en zei: "Ik laat je nooit meer gaan."

Laten jullie in de reactie's de foutjes achter? Ik heb het niet gecontroleerd en zelfs als ik dat wel gedaan heb sluipen er soms foutjes in ☺️ Trouwens weten jullie iemand die leuke covers maakt?

Ik heb ook een paar vraagjes! Ik weet dat de lengte van de hoofdstukken heel erg kan verschillen. Ik schrijf gewoon tot het moment waarop ik denk dat het wel goed is zo en het past, maar ik hou me daarbij niet aan een vast aantal woorden of iets. Vinden jullie het zo oké of willen jullie het graag anders zien?

PS: Ik hou van jullie, jullie maken me blij!

PPS: Ik wil niet schooien want ik haat het zelf ook, maar willen jullie missn eens op dat leuke sterretjesknopje duwen voor me? Alsjealsjeblieft?

Bye Babes
Liefs,
Lau ❤️