Off limits? (In progress)

11.

De show was goed verlopen. We liepen samen terug naar de kleedkamers om daar te gaan douchen en iets anders aan te trekken. Ik was net mijn schoenen aan het aantrekken, toen mijn mobiel trilde in mijn achterzak. Een berichtje van Ryan verscheen op het scherm.

"Kun je even naar mijn kleedkamer komen als je klaar bent?"

"Ik kom", antwoordde ik kort. Ik nam mijn spullen en ging naar de kleedkamer waar ik op de deur klopte. De deur werd voor me opengedaan door Ryan die alleen een handdoek om zijn middel had geslagen.

"Moest dat echt?" grinnikte ik.

"Tuurlijk moest dat! Hoe kan ik je anders laten zie wat je mist? Maar goed kom binnen."

Ik gaf hem een speelse duw tegen zijn borst, die trouwens wel echt goed gespierd was, en liep langs hem naar binnen. Hij sloot de deur en draaide zich naar me toe.

"Voor we een gesprek beginnen zou ik het fijn vinden als je wat kleren aantrekt", zei ik.

"Waarom? Word je afgeleid zo?" grijnsde hij.

"Trek nu gewoon kleren aan!"

"Oké dan, maar draai je om. Of niet als je niet wil..."

"Ryan!" schreeuwde ik terwijl ik me omdraaide.

"Ja ja het is al goed."

Toen hij zei dat hij klaar was draaide ik me terug naar hem toe. Gelukkig, hij had een shirt en joggingbroek aangetrokken. Opgelucht zuchtte ik.

"Dus, waar wou je over praten?" vroeg ik. Hij liep op me af en nam mijn handen in de zijne.

"Ik bedacht me dat we nog niet over deze middag gepraat hebben, dus dacht ik dat dit wel een goed moment was", hoorde ik zijn kalme, hese stem zeggen. De geur van zijn douchegel vulde mijn neus en ik legde mijn hoofd in zijn nek. Genietend sloot ik mijn ogen. Mijn handen lieten de zijne los en ik sloeg ze om zijn nek. Ik voelde hoe ik van de grond werd getild en sloeg mijn benen om zijn middel. Ryan wandelde naar de bank, die in zijn kleedkamer stond, toe en ging daar op zitten terwijl ik nog steeds aan hem hing.

"We kunnen ook later praten als je moe bent?" stelde hij voor.

"Nee, het is oké. Ik zat gewoon even in het moment. Dus, over vanmiddag," begon ik. "Ik weet niet zo goed hoe ik dit moet uitleggen."

"Prinsesje, er is maar één ding dat ik wil en dat is dat jij gelukkig bent. Met of zonder mij. Het maakt me niet uit. Het zal me pijn doen om te zien hoe je gelukkig bent zonder mij, maar als dat is wat jij wilt dan wil ik dat ook", vertelde Ryan. Mijn ogen schoten open en ik ging meteen rechtop zitten.

"Nee, Ryan, dat is niet wat ik wou zeggen. Ik wil met je zijn, maar ik weet gewoon niet of dit het juiste is om te doen. Ik snap soms zelf niet eens meer hoe onze levens in elkaar zitten, hoe moeten anderen dat dan doen? Jouw vrienden, jouw fans, mam en pap... Hoe leggen we dat uit?" Zijn gezicht klaarde op en zijn hand liet hij over mijn wang glijden. Een klein glimlachje sierde zijn gezicht.

"Zolang dit is wat wij willen, hoeft niemand zich daarmee te moeien. En als ze het niet snappen, dan doen ze dat lekker niet", probeerde Ryan me gerust te stellen.

"Ik weet het wel, maar toch... Misschien is het beter als we het voor nu nog een tijdje stilhouden?" stelde ik voor.

"Alles voor jou, Prinsesje, maar wil je me alsjeblieft nooit meer alleen achterlaten met een groep hysterische fans zoals vanmiddag?" vroeg Ryan grinnikend.

"Was je bang dan? Zo zonder mij?" vroeg ik.

"Een klein beetje wel ja, dus nu heb ik een kusje nodig om er overheen te komen", liet hij weten.

"Oei, dat zal niet lukken, want ik denk dat de rest op ons aan het wachten is zodat we naar de bus kunnen", zei ik terwijl ik met een grijns recht ging staan en richting de deur liep.

"Louisa", gromde Ryan.

"Uhu?" Mompelde ik terwijl ik me in het midden van de kamer omdraaide. Toen ik me omdraaide botste ik bijna tegen hem op. Onmiddellijk zette ik een stap achteruit. Ik werd er nerveus van om zo dicht bij hem te zijn. Ryan zette weer een stap vooruit en ik dan telkens achteruit, tot dat ik met mijn rug tegen de muur terechtkwam en Ryan binnen armlengte stond. Zijn warme handen gleden langs mijn middel naar mijn onderrug en bleven daar rusten. Mijn blik liet ik hangen bij de zijne. Met zijn ogen probeerde hij mijn gevoelens en gedachtes te achterhalen en vroeg hij om toestemming. Ik drukte mijn lippen op zijn lippen en sloot mijn ogen. Mijn handen hingen om zijn nek en ik stond op de tippen van mijn tenen. Ik hoorde geklop op de deur en liet zijn lippen los. Mijn wangen werden rood en mijn blik richtte ik op de grond. Ryan deed ondertussen de deur open en ik hoorde Brians stem vragen of we klaar waren. Ik liep naar de deur, keek even kort naar Brian en dan terug naar Ryan en liep er dan langs, door de deur naar buiten.