A/N: Guys sorry kung may grammar errors o kaya typo ha? :))
Pagkatapos noon, hindi ko na matandaan ang mga susunod na nangyari. Para bang panaginip lang ang lahat. Parang hindi ito nangyari.Pero totoo eh.Kasi suot-suot ko ngayon ang Black Leather Jacket ni Chaos.. Nasa dorm niya ako ngayon. Hinihintay na lumabas siya para ma-klaro ang lahat.Hindi ko na talaga alam kung anong nangyayari sa School na 'to.Basta isa lang ang alam ko..
Someone's after my life.Wala akong panahon para makipaglaro sa kanina. I need to get this over with as soon as possible.Hindi lang ako ang madadamay kundi ang mga taong nasa paligid ko. Why is he after me again? Lumayo na nga ako diba? After all these years na tinantanan niya ako,bakit hindi pa niya nilubos-lubos diba? Kaya nga ako nag-abroad para makaligtas eh! Pinaglalaruan ba ako ng tadhana?Marami akong tanong sa isip ko ngayon.Unang una, bakit ako niligtas ng isang Chaos Stefano Francesco? Siya ba talaga yun? Oh baka naman may nanghiram lang ng jacket niya.Impossible! Hindi siya basta basta nagpapahiram ng gamit kahit kanino! Kahit nga sa kuya niyang si Chase eh.
- "Chaos." Tawag ko sa kanya.Lumingon naman siya pero hindi man lang ako sinagot. "Umm... Sa'yo ba 'to?" Tinuro ko yung Black Leather Jacket niya na may design na Dove sa likod. Nagbago naman ang expression niya sa mukha niya at napalitan ito ng pagtataka.
"Bakit nasa iyo yan?" Pagtataka niya.
"Kung ganon, hindi ikaw yung..." Napatingin ako sa kawalan.. Hindi siya?Bakit parang disappointed ako? Erase erase! Hindi ako disappointed.Ano kse, disappointed ako kasi hindi pala siya yung may-ari ng jacket na yan.
"Yung ano?" Pagtatanong niya.
"Umm.Wala wala.Kung ganoon, kanino ito?"
" Kay Chase yan." Ano bang tinatago nito sa akin? Kung hindi siya nagsisinungaling bakit hindi siya makatingin ng deretso sa akin?
"Ah. Pakisabi ano.." Nag-isip isip muna ako ng alibi. Kala niya siya lang magaling mag-sinungaling ah! "Na.. napulot ko 'to dun sa Fountain nung tumatambay ako dun." Then he smiled. Yung smile na parang alam niya nang barbero lang yung mga pinagsasasabi ko pero nakiki-ride lang siya sa pagsisinungaling ko. Nakaka-offend ah!
"Hehh. " Nilapit niya ang mukha niya sa akin at pinagmasdan ako.Hindi ako nagpatalo sa kanya at minasdan ko rin ang mukha niya. Gwapo talaga siya., Matangos ang ilong, walang pimples.Mas makinis pa ata mukha nito saakin eh! Unfair ah! Mahahaba ang mga pilikmata niya. Bumaba naman ang tingin ko sa mga labi niya.. Parang ang lambot..Mapula.. Edi siya na! Tumingin naman ako sa mga mata niya... Eto na naman ang mga mata niya. Napako na lang ako bigla sa kinatatayuan ko at nakikita ko na ganun din siya nung mga sandaling nagtama ang mga paningin namin sa isa't isa. Bigla namang nawala yung ngiti niya sa mga labi. For a few minutes ganon ang situation namin.
"Umm.Chaos...Huy. " Napa-pout ako ng di oras kasi iniisip ko kung bakit siya nakatulala hanggang ngayon.Nakatulala pa din siya sa kawalan.Ano kayang iniisip nitong lalaking ito? Mas lalo niya pang nilapit ang mukha niya sa akin at bumulong sa tenga ko.Yung totoo? Favorite part niya ata sa akin tenga ko eh!
"Let me tell you something,Aphrodite. You're a bad liar." Napakunot-noo naman ako doon sa sinabi niya.Nasa gilid niya kasi ako eh.Humarap naman ako sa kanya at nakalimutan ko nga palang his lips are still on my ear kaya naman aksidente ko siyang nahalikan sa cheeks! At muntik na sa lips.Nako pag nagkataon first kiss ko yun! Buti nalang..
"I-I-iKAW DIN NAMAN AH! Lumayo ka nga sa'ken! May war pa tayo ah. Di pa tayo bati! Pumunta lang ako dito para ipaalala sa'yo yan! " Iniwan ko na siya dun.Tumatawa pa din siya eh! Hindi ko sadya yun eh. GRABE LANG!
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
"Carra! Nakakainis na talaga!"
BINABASA MO ANG
Ace Academy: School Of The Elites
Teen FictionArquieyya is a peaceful, royal paradise. War, in any form, is strictly forbidden. Charesquea is the complete opposite of this. It is where triumphant warriors reside. War is normal for them.Enshantria, on the other hand is full of overconfident geni...