I'M THE GANGSTER OF HIS LIFE [COMPLETED]~ Slowly Editing

Chapter 39

Chapter 39

Sean’s POV

Everything seems like a fairytale, kahapon lang ang saya saya naming lahat, may isang batang mabibigyan ng pagkakataon masilayan ang buhay, may taong binigyan ng panibagong pag asa. Lahat ng bagay masaya, maganda ang kinalabasan, pero tama nga pala sila ano? Hindi makukumpleto ang buhay kung walang kalungkutan, hindi naman kasi pwedeng lagi kang masaya diba? Nasan ang balance kung puro magaganda ang nangyayari? Paano ka matututo sa buhay kung wala kang mga problemang dapat pagdaanan? All the things are meant to end, and all those end are the beginning of a new life, beginning of the new chapter in your life, a chapter  wherein peoples in your past life are gone and vanished so fast  like bubbles. That day is the doomsday of my life, my life is taken away from me, the woman I love so much, the childidren I loved  even if I don’t get the chanceto see them.

“Sir, may naghahanap po sa inyo kapatid nyo daw po!”napatingin ako sa bumukas  na pintuan ng opisina ko. Ang secretary ko, may kasamang babaeng matangkad at sopistikada.

“Ate Keisha..”sambit ko sa pangalan ng kapatid kong panganay

“Sean..hindi kaba sasama samin nina Neish? Pupuntahan namin si Angelo pati narin si Dar—“

“Ate please, yan lang ba ang sasabihin mo? I’m sorry pero busy ako next time na lang siguro”putol ko agad sa sasabihin nya, ayoko ng marinig pa ang anupamang sasabihin nya, nandun parin kasi ang sakit pag naririnig ko yun.

Napabuntonghininga na lang si ate Keisha. “Hanggang kelan kaba magkakaganyan? Hanggang kelan mo sisisihin ang sarili mo sa nangyari sa kanila? Hindi ka naman sinisisi ng lahat, kahit si Dar-“

“Walang sumisisi sakin? Meron ako! Galit na galit ako sa sarili ko, alam mo kung bakit? Dahil wala man lang akong nagawa para protektahan sila, wala akong kaalam alam na may banta na pala sa buhay ko at sya ang nagawa ng paraan para protektahan ako. Oo, hindi ko pa kayang tanggapin na wala na silang lahat, na iniwan na nila ako. Sira na ang buhay ko ate, nawala na yung dahilan kung bakit ako nabubuhay wala na sila so ano pang silbi ko dito? Para akong robot nabubuhay nalang ako kasi nangako ako sa kanya na mabubuhay ako na hindi ko sasayangin ang buhay ko. Pero may buhay paba ako? Wala na ate wala na..”napayuko na lang ako kasabay ng pagtulo ng mga luha ko. Hindi naman kasi madaling tanggapin na wala na sayo ang mga taong iniingatan at minamahal mo. Nawala sila ng hindi mo alam hindi mo man lang nalaman kung anong nangyari sa kanila. Kung buhay o patay naba. Ansakit lang kasi ikaw ang dahilan ng lahat. LLL

“Meron pa Sean, madami pang dahilan para mabuhay, nandito pa kami, kaming pamilya mo. Hindi ba kami sapat na dahilan para mabuhay ka, para magkaroon ng silbi ang buhay mo? Sean hindi lang ikaw ang nawalan, kami nawala samin ang mga pamangkin namin, pati ba naman ikaw mawawala din samin? Ayaw mong makita ang mga pamangkin mo dahil ano? Dahil naiinggit ka sakin? Samin? C’mon Sean wag mong idamaay ang mga bata, isipin mo na lang ang ginawa ni Darean para sayo,kung hindi dahil sa kanya baka wala ka na ngayon kung hindi dahil sa kanya baka-“

“Baka namatay na ako? Mas mabuti pa ngang ako nalang yung nawala yung namatay kasi hindi ako masasaktan ng ganito, hindi ko sana nararanasan ang ganito na para bang pinagkaitan Nya ako ng karapatang makasama ang mag iina ko”sigaw ko sa kanya na ikinagulat nya.

“At kung ikaw ang nawala, sa tingin mo hindi nila mararanasan ang pinagdadaanan mo ngayon? At kung mangyari yun sa tingin mo kakayanin ni Darean yun? Satingin mo kakayanin ng magiina mo yun? Hindi, araw araw sisisihin ni Darean ang sarili nya gaya ng ginagawa mo Sean isipin mo na lang ang mga isinakripisyo para sayo ni Darean.”ganting sigaw nya sakin na ikinagulat ko. Tumalikod sya sakin at naglakad paalis pero bago nya isara ang pinto”Kung lumalabas ka lang dyan sa lungga mo, hindi ka sana nagkakaganyan, malalaman mong may saysay pa ang buhay mo at kung iniintindi mo ng ayos ang mga nangyari hindi ka magkakaganyan”napaisip ako sa sinabi nyang yun para kasing may ibang ibig sabihin,pero maya maya napakibit balikat nalang ako, wala naman sigurong ibang ibig sabihin yung sinabi nya. Malinaw pa sakin ang lahat kung paano nawala sakin ang pamilya ko. Masaya pa kami ni Louisse noon nagkukulitan..nag aasaran