Ik moest weer persè smoorverlieft worden op mijn beste vriendin!
Dit verhaal gaat over de gevoelens en gedachtes van een meisje, dat aan het uitzoeken is wie ze is en wie ze wil zijn. ondertussen gebeuren er dingen in haar leven dat ze nooit zou dur...
Die gedachte om het haar te vertellen, spoken al in me hoofd sinds Zina zei dat ik het moest vertellen. Ik ben nog steeds aan het zoeken naar de juiste worden. "GEVONDEN!" Schreeuw ik door het huis heen. "WAT!" Roept me moeder. "NIKS, LAAT MAAR!" Zei ik snel terug, gelukkig vraagt mijn moeder niet door. Ze is wel nieuwsgierig, maar ze weet dat ze toch geen antwoord van mij krijgt. Ik heb mijn ouders nog niet gezegd dat ik panseksueel ben, en dat ben ik ook nog niet van plan.
I'm afraid that i"m falling in love with my bes friend.
I'm afraid because we are of the same gender.
I'm afraid because if it turns out love, i have to hide it from her.
I'm afraid that my love not will be accepted by her.
I'm afraid that oure friendship not will be the same.
I'm afraid of telling you.
Ja dit is het! Nu alleen nog in een mooie achtergrond bewerken en klaar.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Ohh, ik ben zo zenuwachtig. Mijn hart gaat tekeer en mijn maag doet zo een pijn. Dit heb ik niet meer gevoeld sinds ik voor het eerst naar het Vmbo ging. Mijn vinger gaat langzaam naar de zend button, en zend. Hoe zal ze reageren? Wat zal ze doen? Is het enige wat door mijn hoofd gaat.
"HANNAH KOM JE ETEN?" roept mijn vader. "IK KOM ER AAN" roep ik tegen mijn vader en ik laat mijn telefoon in mijn kamer liggen in de hoop dat ik een beetje kan eten. Maar ik ben te zenuwachtig om wat te eten of iets te doen. "Gaat het wel Hannah, je ziet een beetje bleek en hebt nog niks gegeten?" vraagt mijn moeder met een bezorgende blik op haar gezicht. "Ja hoor, ik heb gewoon erge buikpijn en ik krijg nu even niks weg." Gelukkig geloven ze alles wat ik zeg, anders had ik nu alles mogen uitleggen, en daar heb ik echt geen zin in. "Is goed schat, ga maar op bed liggen, je moet morgen weer werken." "Is goed" Zeg ik tegen mijn moeder en loop van de tafel af naar me kamer toe. Ik durf niet op me telefoon te kijken. Ja hoor een berichtje terug van Zoey. Mijn hart lijkt uit mijn borst te komen van het bonken, toch open ik WhatsApp.
Zoey: ??
Hannah: Precies zoals de tekst het zegt dit is al zo moeilijk voor mij om te zeggen probeer het te Begrijpen, please.
Zoey: Ik begrijp wat je bedoelt, het spijt me maar ik voel niet het zelfde voor jou.
Heel even werd het zwart voor me ogen, ik voelde me hart in duizend stukjes breken. Me wereld stortte letterlijk in elkaar. Ook al wist ik wel dat het niks zou worden, was er toch nog altijd die misschien. Ik voelde me hele wereld instorten. Toch moest ik terug reageren.
Hannah: Ik had toch niks verwacht maar moest het even kwijt.
Zoey: Dan moet ik ook wat kwijt aan jou.
Wat zou ze aan mij kwijt moeten, dat ze een relatie heeft? Hoe ga ik dat voor ogen zien.
Hannah: Zeg maar!
Zoey: Ik ben biseksueel.
WOW! Die zag ik zelf niet aankomen. Ik ben echt geschokt. We zijn nooit zo open tegen elkaar, nou ik probeer ik het wel te zijn maar ik krijg nooit een echt antwoord terug, met wat er door haar hooft heen gaat. Dan is er nog een kans. NEE! Hannah dat kan niet ze houd niet van je accepteer het. wel beter dan dat ze een vriendje heeft.
Hannah: Die zag ik niet aankomen.
Zo praten we nog een beetje vaag door. Het is meer van sorry van Zoey en ik probeer er over te praten maar krijg niks uit haar hierover. Dan maar proberen te slapen.
alweer het tweede hoofdstuk, laat me weten wat jullie ervan vinden. Als iemand dit überhaupt leest ; )
