MY WOMANIZER

NEVER FORGET, NEVER FORGIVE

Amanda's

I am nervous but excited, this night finally came, I'm going to see him again. The child I abandoned and hurt, the child I missed for twenty long years.

I am pretty sure he loathes me a lot, but i have to do this for him and for my self. And if he will give me the chance to be his mother again I would be so happy. Sana ay maging maayos ang muli naming pagkikita.

I in haled then exhale. I gave my self a final look in the mirror before going out to our room. Andrew is waiting for me outside.

"Ready?" He ask me as I come near him.

"Yes mahal." I answered and gave him a smile.

"Then let's go. I want to meet them already."

"Mahal, kinakabahan ako, what if he loathes me so much that he doesn't want to forgive me?"

"Don't think too much, mahal. Just pray that he'll find the forgiveness in his heart. At least you came back for him."

Magaling talaga sya sa pagpapalakas ng loob ko. Magkahawak kamay kaming lumabas patungo sa sasakyan.

Wala ng atrasan ito, we need to meet again. Me and my son.

Maye's

Kasalukuyan kong pinapasadahan ang itsura ko sa body mirror namin, habang si Rylei ay naliligo pa.

Nakasuot ako ngayon ng dark blue off shoulder dress na tinernuhan ko ng stilettos.I curl my hair too then as usual put a light make up.

Mula't salul naman ay ayaw ko sa makapal na make up. Minsan nga ay lumalabas aki na hndi na nag me-make up.

Mukhang presentable na ako, kaya inayos ko na ang pouch ko na nasa ibabaw ng kama namin.

I check my things, my phone, hankie, powder, lipstick and my key for our house. I close my pouch at sakto sa paglabas ng asawa ko sa banyo.

Nakatapis lang sya ng twlya sa may bewang at ang isang towel naman ay pinupunas nya sa ulo nya. He's a Goddess!!

"Hey, staring too much is bad." Biro nya sa akin, napakurap naman ako.

Gosh tulo laway pa yata ako!!

Inirapan ko sya para maitago ang namumula kong mukha.

"Just joking sweetie , you can stare me all day and all night if you want."

Natatawang sabi nya at tinabihan ako sa kama, saka niyakap ng mahigpit.

"Eeii.. ano kaba basa ka kaya, bihis ka na bilis!!"

Reklamo ko sa kanya sabay tulak ng bahagya para mahiwalay sa pagkakayakap sa kanya.

Pero imbis na humiwalay ay lalo nyang hinigpitan ang yakap nya at hinila nya ako pahiga. Napahagikgik kami dahil sa kakulitan nya.

"Dito na lang kaya tayo. Hmmmn?!" Nang-aakit na saad nya.

"Ano kaba? Dad and mom are expecting us to come." kontra ko sa kanya.

"You make me hot e."

"Rylei...!!!!"

Tili ko ng bigla nyang kunin ang kamay ko at idakot sa sumsaludo nyang kaibigan. Tawa sya ng tawa saka na sya tumayo at iniwan akong pulang-pula ang mukha.

"Looks like we have another visitor?"

Saad ni Rylei habang ipinapark ang kotse, dahil may isang bagong Pagani na naka park doon.

"Or a new collection of dad?" Dugtong nya.

"Siguro, let's go I'm excited to see mommy Rio."

Kaagad na akong bumaba pagka park ng kotse namin. Kaagad naman syang nakasunod sa akin kaya magkapanabay din kaming nakapasok sa mansyon.

"Good evening po sir Rylei at ma'am Maye."

Bati ni aling Minda sa amin ang kanilang mayordoma, nakangiti din  nmn kming bumati rin sa kanya.

Tumuloy na din kami sa dining room, nadatnan namin na nag kukwentuhan ang mga naroon.

Apat silang naroon, si Daddy Ric na nakaupo sa upuan na nasa sentro ng mesa. Si mommy Rio na nasa kaliwang bahagi naman ang pwesto.

May dalawang tao pa na nakaupo pero nakatalikod ang pwesto nila mula sa kinatatayuan namin.

"Hey son, and my beautiful daughter in-law finally you're here. Come and join us."

Napansin nilang narito na kami, tumayo si mommy Rio at sinalubong kami, nagbeso kami sa kanya.

"We have visitors. Where is the bratt?" Tanong ni Rylei dahil napansin nyang wala si Ritche.

"She's out of the town anak. Next week pa ang balik nya." nakangiting sagot nito. "tara na at lumalamig ang pagkain, sakto lang ang dating nyo."

At niyagak nya kami palapit sa mesa, bago umupo ay nag beso ako kay Daddy Ric at tinanguan ko ang mga bisita.

Mataman akong tinitigan ng babaeng bisita na para bang kay saya nya na nakita ako. Nginitian ko sya at umupo na ako sa tabi ni Rylei.

"So what is it all about? And who do we have here? " Seryosong tanong ni Rylei.

Before answering Daddy Ric clear his throat. "You don't remember her son?"

Saka palang tumingin si Rylei sa babaeng bisita na siguro ay kasing edad ni mommy Rio pero mas sopistikada itong manamit.

Nagulat ako ng biglang tumayo ng marahas si Rylei natumba ang upuan. Hinawakan ko ang kamay nya na ngayon ay nakakuyom na.

"Son please calm down." Mahinahong saad ni Daddy Ric.

Naguguluhan naman akong napatingin sa kanila, kay Rylei na napakadilim ng mukha dahil sa galit at sa babaeng bisita na lumuha na nakatingin sa asawa ko.

"Son, I came here to----" naputol ang sasabihin nya.

"Don't dare to call me your son!!! You lost your right to be my mother the moment you walk out of this house and left us, me!!!"

Dumagundong ang boses nya sa bahaging iyon ng kabahayan, ngayon ko lang sya nakitang galit na galit.

"Anak please, hayaan mo muna magsalita ang Mommy Amanda mo."

Pakiusap ni mommy R at lumapit pa sya kay Ry pra pakalmahin ito.

"You are my only mother. And I don't need that woman in my life anymore." Galit paring saad nya pero hindi nya sinigawan ang ginang.

Lalong naiyak naman ang babeng bisita namin na sa pagkakadinig kong pangalan ay Amanda. Pinakalma naman sya ng kasama nitong lalaki.

"I'm  sorry son." humahagulgol na ito.

"Those words can't bring back those days I've been through." Malamig nyang saad.

"Rylei why don't you calm down and listen to your mother." Si Daddy Ric ulit iyon.

"Yeah you sounds like she never hurt us."

"That was a long time ago anak, I already moved on, you should too."

"I can't believe you Dad." pagak syang tumawa. "Lets go Maye." walang paalam sa mga magulang na nag walk out sya.

"Mauna na po kami mom, dad pasensya na po."

Paalam ko sa kanila at humingi din ako ng paumanhin sa mga bisita, nakakaunawa naman silang tinanguan ako. Mabilis akong lumabas para habulin si Rylei.

Mula kanina sa daan pauwi ay hindi nagsasalita si Rylei, kahit na dumaan din kami sa isang restaurant pra kumain ay hindi kami nagkibuan.

Hanggang dito sa aming kwarto ay tahimik kaming pumasok at naghanda para sa pagtulog. Gusto ko sana magtanong pero baka galit pa rin sya.

Siguro ay palalamigin ko muna ang ulo nya saka na ako mag uusisa. At hintayin ko din na kusa syang magsabi sa akin.