13
I was excited to see a shocked face yet a happy one from Lawrence pero oo nga naman he was very shocked when he found out I'm moving in, what I didn't expect was him to run back to his room.
Raphael was about to run after him, I sensed his angry mood so I stopped him. "I'll talk to him, don't worry." I assure him. I gave Sophie to him, I kissed her on her forehead before going up.
After I climbed to stairs, I was greeted by a long hallway. Kasi naman bakit ba kasi ako nagassume na alam ko kung saan ang room ni Rence. Masyado naman ata akong feel at home sa ginawa ko. Where are you brain? Please paramdam ka naman.
I was slowly walking trying to sense some sounds from the insides of each room. Ang ironic, there are only three of them here pero super laki ng house nila plus super daming rooms. May nakasalubong akong maid, according from her clothes, na nagreet sa akin.
"Good afternoon ma'am!"
Paalis na sana siya pero nagtanong ako kaya nahinto siya sa pagtake ng step.
"Ahm. Ate? Saan po yung room ni Lawrence?" Mukha siyang medyo matanda sa akin kaya ate nalang pinangtawag ko.
"Ma'am sa taas pa po. Puro guest rooms po dito sa second floor. Hali po kayo dadalhin ko nalang po kayo." Sabi ni ate na humawak pa sa kamay ko.
Napakagentle ng touch niya at hindi naman ako nairita. Hindi porke't katulong lang siya hindi na siya dapat makipagsalamuha sa mga amo niya, mga matapobre lang ang mga among naguutos ng ganun.
"Ate huwag na pong ma'am itawag niyo sa akin, Miss nalang po. Nakakatanda po kasi pakinggan yung ma'am."
"Sige po. Kayo po ba si Miss Sara Belle?" Pagtanong sa akin ni ate. Nasa second flight na kami ng stairs konti na lang nasa second floor na kami.
Before pa ako makapagsalita nagsalita ulit siya. "Kamukha niyo po kasi yung pinaglihian ni ma'am Liza. At kamukhang-kamukha niyo po si Baby Sophie. Siguro po kung bago lang ako iisipin ko na kayo ang nanay niya." So matagal na pala si ate dito, pero hindi halata sa pagkilos at sa itsura niya parang bata pa naman siya.
"Miss Sara dito na po yung kwarto ni Sir Lawrence, sige po una na po ako."
"Salamat po ate, kwentuhan pomtayo mamaya." Yun na lang ang na sabi ko kasi eto na pala kami sa kwarto ni Lawrence at saka isa pa mahilig ako makipagkwentuhan kaya talagang magkekwentuhan kami mamaya siguro or some other time.
*knock knock*
Pagkatok ko sa pinto. Kahit bata may-ari ng room dapat may respect pa rin. At saka manners na rin nuh?
*knock knock*
Kumatok ulit ako kasi wala naman sumasagot. "Lawrence, it's Auntie Sophie. Can I come in?" Pagtawag ko sa kanya.
*click*
Feeling ko lock yun. Ibig sabihin ba nun I'm allowed to come in? Hinila ko pababa yung door handle and it opened.
Spacious yung room ni Lawrence, completo rin ito. He has a veranda, miny sala, bookshelves, study table, flat screen tv, toys and of course a bed.
He was sitting on the edge of the bed his back to mine. "Sweetie won't you give Auntie a hug?" Tanong ko sa kanya. Kasi naman a hug is a form of greeting.
He went down his bed then lumapit sa akin. I lowered myself and opened my arms to receive his hug. We hugged each other tight, "Sweetie don't you want Auntie to stay here?" Tanong ko sa kanya.
Kasi if he doesn't want then I shouldn't stay here, kahit gusto pa ng Daddy and sister niya kung ayaw niya hindi pa rin magiging okay sa akin to move in.
YOU ARE READING
Second Chance by Fate
Teen FictionLahat tayo may kanya kanyang kinatatakutan. Lahat tayo nagkakamali. Lahat tayo tao lang na kailan man ay hindi magiging perpekto. Dahil sa kahinaan, na wala ang taong mahal mo na sobra mong pinagsisihan. Sa loob ng ilang taon na wala siya sa tabi m...