Second Chance by Fate

A Piece of her Past

4.

"Sophie put that down." Maawtoridad kong sinabi. Pero hindi niya ginawa, "You don't love me, you don't care, you won't mind of I kill myself." Yan lang ang binigkas niya. Para sa isang 3 years old nakamamangha pero at this situation NO!

"Crystal Sophie you put that down or else you'll kill Mommy. Do you want for Mommy to die, ha baby? Do you want me to die?" From stern to medyo napipiyok na boses ang voice ko. Sino ba naman kasi ang hindi matatakot haber?

"Mommy... Die... Mommy will die... Mommy will leave me... No... No... I don't want to..." Ayon ang mga  sinabi niya before niya nabitawan yung knife, na agad na kinuha ng isang stewardess, at naupo siya sa floor at doon na tumulo ang luha niya habang nakatingin nanaman sa malayo kahit sa akin siya nakaharap. Shocks! Natrauma ata etong bata na 'to.

Lumapit ako sa kanya ng dahan-dahan. Hindi ko kasi lubos maisip na pwede matrauma ang isang 3-year-old na bata. Habang papalapit ako sa kanya, sobrang na awa ako sa itsura niya. I never saw someone this broken and what hurt the most is that I saw this emotion to someone so young, someone who is dear to me.

Napaupo ako sa floor katulad niya at niyakap ko siya ng mahigpit pero tuloy lang siya sa pagiyak. "I didn't told you I didn't love you Sophie, I didn't said I didn't care baby and most especially I didn't said I won't mind you killing herself in front of me, because you know why baby? Because I love you, I care and most especially I would mind if you get hurt lalo na if you do something bad to yourself.

Hindi porke't I didn't promise to not leave you it means na-- ayaw kita. Pero kasi baby in the eyes of the law, the court, I don't have any right over you. Alam mo ba I can be put to jail because of this? If you're dad charged me with kidnapping I will be jailed kasi I don't have any right on you.

Now hush up then we'll find your dad then we'll discuss what you want to happen. Is that okay baby?" I asked her and she just nodded. Haba ng paliwanag ko nuh hindi ko nga alam kung naintindihan niya yun eh? Pero sana oo.

"Calm down na okay? Mommy will be sad sige ka? You want me sad ba?" Medyo tumigil naman siya, pinunasan niya yung tears niya pero medyo sinisinok na siya.

"Of course no Mommy! I love you kaya. Do you love me too?" Tanong niya sa akin. "Of course I love you baby." Sagot ko sa kanya at dinumog nanaman niya ng kiss yung face ko at hinug ako ng mahigpit. Syempre kiniss ko din siya sa cheeks niya.

Ang sarap lang maging anak ito, napakasweet at cute. Hindi ko talaga lubos maisip na may trauma ang batang 'to.

Nasa upuan na ulit kami ngayon, siya nasa kandungan ko at nakadungaw sa may bintana. Inabutan ako ni Marge ng glass of water at sinabing malapit na kami maglanding.

"Baby drink some water first. Para makapagcalm down kana. Malapit na rin kasi tayo maglanding." Agad naman niya kinuha yung glass at uminom. Nakalahati niya ito bago binalik sa akin, napakamasunurin pala nito eh?

"Mommy where are we going?" Tanong niya habang nakasandal sa akin at nakaintertwine ang hand naming dalawa.

"To Subic baby. Is it okay for you? And baby can you tell me your whole name?" Tanong ko sa kanya.

"As long as I'm with you Mommy, anywhere is okay. My name is Crystal Sophie Mercedes, mommy." Pagkatapos niya sabihin yun humikab siya, napagod siguro 'to sa kaiiyak niya kanina.

Hanggang sa eto nasa car na kami. Driver at body guard nasa harap at likod sa gitna naman kami ni Marge si Sophie eto tulog sa balikat ko habang nakakandong sa akin.

From airport mga ilang minutes pa bago kami makadating doon sa hotel namin so while on the road pinatawagn ko kay Marge yung executive manager ng airport namin siguro kasi by the now nagfile na yung daddy ni Sophie sa human resources na nawawala siya so maybe nagkakagulomna doon.