Izaya, arkasından gelen öksürük sesiyle arkasını dönmüş ve müstakbel eşiyle resmen tanışmıştı...
Uzun boylu ve oldukça iri adamın simsiyah gözleri ve aynı renkte kısa parlak saçları vardı. Izaya adama bakarak bile ne kadar güçlü olduğunu hissetmişti.
"Bu nasıl bir enerji, hareket bile edemiyorum. Saf bir alfa kadar güçlü olamamalı bu çok yanlış Shizuo da bile bu kadar güç yok. Neyle beslemişler bu adamı neyseki benim müstakbel eşim değil"
diye içinden söylenen Izaya, adamın gözlerine bakmamaya özen gösteriyordu ama adamın uzattığı elini geri çeviremedi ve sıktı. Adamın sert bakışları yumuşamıştı. Izaya'nın elini sıkıca kavrayıp dudaklarına götürmüştü.
O sırada annesinin yanına geldiğini gören Izaya ona gülümsemişti. "Beni bu heriften kurtar" bakışlarını annesine atıyordu. Annesi onun hep zayıf halkası olmuş çoğu görüşmesinin olumsuz sonuçlanmasında etkili olmuştu. Kadın Izaya'nın bakışlarındaki masum ifadeye kanmayarak alfa adamın elini sıkmıştı.
-"Oğlumla tanışman, ne hoş, hemen de iyi anlaşmışsınız. Daichi oğlumu beğendin mi ?"
D-"Tahmin ettiğimden çok daha güzel."
Izaya kendisi hakkında konuşulduğunu farkedip anlamadığı konuşmaları dinlemeye başlamıştı. Kendisi için güzel diyen adamın surtına bakıp
I-"Güzel dediğin kişinin ben olduğuma emin misin ?"
Izaya'nın annesi oğlunu susturup konuyu açmıştı.
-"Benim oğlum içinde sorun yok, müstakbel eşini çok beğendi. Değil mi Izaya ?"
Izaya'nın annesi oğluna Daichi'yi gösterirken Izaya kanının çekildiğini hissediyordu.
D-"Solgun görünüyorsun Izaya."
I-"Yok yani ben öyle güzel değilim hem çok dağınığımdır."
D-"Toplatırım."
I-"İyi de geçinemem, gıcıklık yaparım."
D-"İyi geçiniriz."
I-"Ha bide çabuk sıkılırım."
D-"Sıkılmamanı sağlarım."
Izaya yutkunup "Keşke Shizu-chan olsaydı, gıcık, salak ama en azından kendimi yenecek gibi hissetmiyordum. Bu adam benim hayatımı karartır. Bakışları bile tüylerimi ürpertiyor. Omega olmak çok zor" düşüncelerini yüzüne yansıtan Izaya istemeden dudaklarını bükmüştü.
Izaya'nın annesi onları yalnız bırakarak misafirlerinin yanına dönmüştü.
Izaya'nın görüntüsüne dayanamayan adam Izaya ile arasındaki mesafeyi kapatmıştı.
-"Müstakbel eşimin bu kadar güzel olacağını tahmin etmezdim."
Izaya sinirle nefes alıp verirken adamdan kurtulabileceği yöntemleri düşünüyordu. Birkaç dakika önündeki adamı görmezden gelerek düşünmeye çalışmıştı. "Annem de beni bu adamla yalnız bıraktı. Bunca zaman görüştüklerimi bir şekilde atlattım ama bu sefer zor olacak. Şimdi de kendince bana yürümeye çalışıyor."
Izaya beline dolanan kolları hissettiğinde kendini geri çekmeyi denemişti. Başarılı olamayınca alfa adamın kulağına fısıldamıştı.
I-"Benim acil lavaboya gitmem gerek."
D-"İstersen gelebilirim."
I-"Kendi başına lavaboya gidebileceğimi düşünüyorum yani bunca zaman..."
D-"O zaman seni burada bekliyorum."
Izaya koşarcasına kendisini lavaboya attığında arkasından gelmediğinden emin olmak için lavabonun kapısını üç kere kilitlemişti. Derin bir nefes almış ve cebindeki ilaçları çıkarmıştı, ilaçlarından içmesi gereken ilacını içtikten sonra bir süre düşünmeye başlamıştı.
"NE YAPACAĞIM ?!"
Aklına gelen fikirle gülümseyip ailesinden intikamını almak ayrıca onları bu evlilikten vazgeçirmek amacıyla küçük planını oluşturmuştu. Onların dikkatini dağıtacak ardından kolayca sıvışacaktı. Kaçış yolunu kafasında kurgularken güvenlik odasına girip ışıkları kesmişti. Aniden kesilen ışıklarla şaşıran insanların yanından geçen siyah adam duvara siyah spreyle"ASLA" yazmış ve imzasını atmıştı. Ailesinin ve Daichi'nin onun ne demek istediğini anlayacağını biliyordu.
Izaya tek tek yanmaya başlayan lambaları görünce görülmeyeceği köşelerden birine çökmüştü. Yanındaki masanın altına girmiş masum masum beklerken davetlilerin aralarında konuşmalarını dinliyordu. Onları pis pis sırıtmış izliyordu.
Daichi'nin, annesiyle konuşmasını duyunca dikkat kesilmişti.
-"Oğlum böyle bir rezillik çıkardığı için gerçekten özür dilerim."
D-"Önemi yok ama belli ki beni müstakbel eşi olarak istemiyor."
-"Izaya böyledir. Ondan vazgeçmeyin lütfen. "
D-"Izaya'dan vazgeçmeye niyetim yok. Tam istediğim gibi davranıyor. Bu görüşmeyi olumlu buldum hemen evleneceğiz."
Izaya'nın annesi gülümseyip Daichi'ye onay verdiğini belirtmişti. Masanın altına saklanan Izaya onlara görünmeden masanın altından çıkmış ve en yakın camdan dışarıya atmıştı kendini, Ayağa kalkıp arabasına koşmuştu.
Evden uzaklaşırken sinirle söylenmeye başlamıştı.
"Bu adamdan kurtulmam gerekiyor. Tam bir sapık çıktı.😒 Beni bu adamla tanıştıran anneme ve çok sevgili dünya düzeninize ben... Ikebukuro'ya kaçıyorum hadi yakalayın da göreyim."
Genç adam arabasıyla son hızla Ikebukuro'ya gidiyordu. Ailesi Ikebukuro'daki evini biliyordu, arkadaşı Shinra'yı tanıyordu. Otele gitse otel kayıtlarını ellerine geçecekti. Kendi kasası dışında harcayacak parası yoktu. Bu meydan okumadan çok bir kaçma kovalama durumuna dönüşmüştü.
Izaya tanıdığı şehre geldiğinde gece yarısını geçmişti. Yol sırasında onu defalarca arayan annesinin ismini bir kez daha ekranda görünce telefonunu camdan dışarıya atmıştı.
-"Şimdi bu şehirde beni istediğiniz kadar arayın, saklandığım sığınağımı ve koca yürekli sarışın Shizu-chan'ı bulmayacaksınız."
Izaya daha önce gizlice girdiği canavarın evinin yoluna sapmıştı.
Kısa yolculuğu bitmiş ve kendini düşmanının evinin önünde beklerken bulmuştu. Kapıya yaklaşmış tam çalacakken kapıyı denemiş ve açık olduğunu anlamıştı.
"Bu adam cidden mankafalı hadi kapının açık olduğunu farkeden biri içeriye girerse..."
Izaya kahkahalarını bastırıp karanlık evin tanıdığı salonunda yürürken üst kata çıkıp
Shizu-chan'a küçük bir sürpriz yapmaya karar vermişti.
Merdivenleri tek tek çıkmış ve sarışın adamın odasının önüne kadar gelmişti.
