HIS & HER: A Flipped Lover Story

Chapter 17: First Day of Being her Boyfriend~

<Tyler's POV>

"It's definitely yes!" Para sa plano, pumapayag ako. Alam kong mabilis pero ito lang ang paraan para matuloy ang nais kong mangyari. Sorry Arah kung ginagamit kita. Pag-aaralan naman kitang mahalin e. I know it takes time but I will do my best to teach myself to love a girl like you. Tatanawin kong utang na loob sayo lumayo lang ang babaeng kinaaayawan ko.

Hinawakan nya ang kamay ko na nasa ibabaw ng lamesa. Nginitian nya ako.

"From now on, you will be Tyler Gomez, my boyfriend and the whole campus will know about it. And no one can take you away from me." She smile and look into my eyes directly. Kinabahan ako sa sinabi nya. She's extremely possessive. Parang tinanggalan na nya ng karapatan ang ibang tao na lumapit sakin dahil sa kanya lang ako. O baka naman OA lang ako magbigay kahulugan sa mga sinabi nya. Maybe she really love me that she can't lose me.

I'm about to react on what she said pero dumating na yung foods na inorder namin. Nginitian ko na lang si Arah as a response. Hindi na kasi ako naka-imik dahil nadistract ako sa pagdating ng mga waiter na nagdala ng foods namin. And sa totoo lang hindi ko alam ang sasabihin ko.

"Enjoy your dinner sir/ma'am." Ang sabi ng isang waiter at naglakad na palayo samin.

"Let's eat." Ang sabi ko sa kay Arah. Sana hindi na nya tanungin ang reaction ko sa sinabi nya dahil hindi ko talaga alam ang sasabihin ko.

She just nod and we start eating. So awkward kasi walang nagsasalita samin at panay ngitian lang kami kapag nagkakatinginan kami. 

Totoo bang girlfriend ko na ang babaeng nasa harapan ko ngayon? Hay! Eto ang first relationship ko kaya naman hindi ko alam ang feeling ng may girlfriend. Isa pa hindi ko pa naman mahal ang babaeng 'to. Pero masasabi kong maswerte ako sa kanya. Dahil maganda sya. Matalino, sexy, mabaet at higit sa lahat, gusto ako, o siguro mahal na din. Kasi hindi naman sya magmamadali kung hindi pa nya ako mahal. At talagang inaangkin na din nya ako kaya masasabi kong mahal na nga ako nito. Hay Arah! Sana paibigin mo ako para hindi na kita masaktan. Dahil sa ginagamit lang kita, pag minahal kita, hindi na magiging ganun. Kung mahal na kita, balewala na ang plano ko. Mas maganda yun kasi nasakin na ang babaeng mahal ko, mawawala pa ang babaeng pinakaayaw ko. Di ba?

After ng dinner namin sa napakalayong restaurant na El Paraiso, inihatid ko na si Arah sa kanila.

"Thanks for this wonderful night, Tyler, or shall I say my boyfriend."  She smile and she kiss my cheeks. Hindi ko maintindihan kasi bigla na lang bumilis ang tibok ng puso ko. Kumaway na lang ako sa kanya and I say bye to her. Pumasok na sya sa gate ng house nya at ako naman natigilan sa sa harap ng gate nila. Dahan-dahan na lang akong pumasok sa loob ng kotse ko at nagdrive na pauwi sa amin.

Nang makarating na ako sa tapat ng bahay namin, hindi muna ako bumaba ng kotse. Naiisip ko kung ano ang nangyari. Ang bilis talaga. Oo. Ang bilis. Oo. Paulit-ulit ako. Pero ang bilis kasi talaga.  Pero hindi na ako pwede magback-out. Simula bukas, I need to be Arah's boyfriend. Pero sa halip na sumaya ako, hindi ko maintindihan ang nararamdaman ko. Nakokonsensya na ba ako agad e halos kauumpisa pa lang ng plano ko? Ah. Ewan. Lumabas na ako ng kotse ko at dumiretso sa kwarto ko at natulog.

---

5am.

*krrrriiinnngggg!!!!

Argh. Ano ba yan? 7am na ba? Inunat ko ang braso ko habang nakapikit pa din at pinatay ang alarm ng alarm clock ko. Pero leshe naman, nakailang pindot na ako pero ayaw pa ring mamatay. 

"Ano ba yan?!" Napilitan akong magmulat ng mata. Pagtingin ko sa alarm clock ko, 5am pa. Ano ba ung tumutunog na yun? Asar naman, natutulog pa ang tao e. Hinanap ko kung ano man yung bagay na tumutunog. Nakita ko yung cellphone ko na nasa sahig at katabi ng kama ko. Eto nga yung tumutunog. Tiningnan ko ang cellphone ko...