It wasn't love at first sight but she fell slowly, hard and deep. Who wouldn't? Ricci made her feel like she was the prettiest and most precious thing in this world. Will their love surpass it all?
This is my first ever Fan Fiction novel so yeah, pl...
Sorry for the inconvenience, charot! So yun nga, mejo nawala ako sa Ricci madness ko kaya heto natagalan ang update.
---------- Things happened so swiftly. Hindi pa rin maiwasang mapatanong kung totoo ba ang lahat ng nangyari. Kasalukuyan kaming naka-upo sa mataas na parte ng mga benches sa court. Isa-isa rin namang nagsialisan na ang ang mga team mates niya, even their coach and my sister. Hindi ko alam kung sino ang kasama niya but I know, Kuya Prince will take care of her.
"Is this even real? Us?"
I asked Ricci while looking at his glittering eyes. Malamlam ito at mababakas ang saya niya rito. Even his aura is telling me that his dmn happy. Ako naman, sobrang saya.
"Sino ba nagsabing hindi ito totoo? Totoo to Maddy, totoo 'tong nararamdaman ko para sayo."
He smiled, assuring me things that I still couldn't believe.
"Now, we have to deal with your fan girls, Cci."
Isang malakas na buntong hininga ang pinakawalan ko dahil hindi ko na naman maiwasang mag-isip sa mga maaaring mangyari ngayon na kami na ni Ricci.
"Don't worry about them, they'll understand me naman. I trust them."
Tinaas-baba pa niya ang kanyang mga kilay just to make me laugh. At sa huli, bumigay din ako. I just have to live this moment. This this time, spending with the main man of my life as of now.
"Gumagabi na, tara?"
Yaya niya sa akin, at inabot ko na ang kamay niyang nag-aabang sa paghawak ko. Akala ko nung una ay bibitawan na niya ito pagkatapos kong tumayo, but he didn't. Hawak hawak niya ito hanggang sa makasakay kami sa kanyang kotse.
Sinimulan na niyang buhayin ang makina at walang pang isang minuto ay binabaybay na namin ang daan tungo sa aming bahay.
"I'll call you when I get home, alright?"
Pagpapaalam niya para raw hindi ako mag-worry. Alam na niya ang iniisip ko, kahit hindi ko pa sabihin. Am I that visible to predict? Nangunot amg noo ko at siya naman ay tumawa lang.
"I know what you're thinking Dy! Don't worry too much, ligtas akong makakauwi."
Sa sinabi niyang iyon ay unti-unting napanatag ang loob ko. I unbuckled my seatbelt and kiss Ricci goodnight in his cheek.
Nagulat siya ngunit hindi pinahalata.
"Dy, I think I can't go home just yet."
Sinamaan ko siya ng tingin dahil sa kanyang sinabi. Anong ibig niyang sabihin don?
"Can we, uhhh, walk for a while?"
Ano ba ang dapat kong isagot sa ganitong sitwasyon? Sa paraan ng paninitig niya ay mukhang ayaw pa niya talagang umuwi, maski ako, ayoko pa. Gusto ko pa ng mas mahabang oras para sa amin.
I slowly nod at him and he immediately get off his car and went to me para ako naman ang makababa.
"Magkahawak ang ating kamay, at walang kamalay-malay, Na tinuruan mo ang puso ko na umibig na tunay Lalalala lala lala la la la~~~"
Now he's happily humming the song. He's not a good singer, pero nang marinig ko iyon, iyon na ang boses na gustong-gusto na marinig ng mga tenga ko. Para bang, hinahanap-hanap na niya ito. Jusko, hahang naglalakad kami ngayon ay mas lalong lumalakas ang kabog ng aking puso na sa sobrang lakas pa ay pakiramdam ko'y naririnig na ito ni Ricci.
As we silently watch the stars in their respective positions, hindi ko naman maiwasang titigan kung gaanong nakakamangha ang kasama ko.
Never had I imagine that someone like Ricci will come my way, and make me feel like I'm the most precious gem he ever got.
"I always look at the sky every night, don't you know that? Ito lang kasi yung oras kung kailan mas nararamdaman ko yung calmness ng gabi, na pakiramdam ko mas mahal ako ng gabi kaysa sa araw."
"Bakit naman?"
"Ito lang kasi yung moment na kasama kita ngayon, hawak ang kamay mo, tayong dalawa."
Hindi ako nakaimik sa huli niyang sinabi. Bakit ganito? Bakit sobra-sobrang kaba at saya ang bumabalot sa akin ngayon?
"Kahit naman umaga, mahal ka pa rin naman ng araw."
"You know what Cci, you are my sun and my star. You are the one who brighten up my day when the weather is gloomy. You are my star, you are my compass to life. Narealize ko lang iyon matapos mong sabihin sa akin na handa kang naghintay."
He then stopped and faced me right away. He just look at me and after seconds of staring, he tightly hugged me, telling me he'll never let me go.
"Ano ang gagawin ko kapag wala ka? Siguro ako pa rin yung Ricci na walang inisip kundi ang maglaro ng basketball, ang maging estudyante lang. Dy, you're my miracle now. Don't you ever let me go."
"I won't. Not now, not ever."
He hugged me even tighter and silently, he swayed me, humming Ed Sheeran's Tenerife Sea. Us, under the stars, the witness of our love.
----------- Holla! I know hindi ako yung tipong super kung mag fam girl kay Ricci kaya gusto kong tanungin kayo, as a fellow reader kung si Ricci pa ba ang character ko? Hindi ko kasi alam kung siya pa rin or nalilihis na pala ako sa mismong Ricci. I'm trying but hindi ko alam kung siya pa ba yun hehehe kaya naman, open po ako for suggestions. Salamat in advance!
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
