2.Bölüm

310 73 2
                                    


Babamın bana seslenmesiyle uyandım. Seattle'a gelmiştik. Çantamı alıp arabadan indim. İşte yeni evim karşımdaydı. Eski evimiz gibi iki katlı değildi. Bir apartmandı dairesiydi. Annem şehir hayatından nefret ederdi. Eve girdiğimde annemin evin dekorasyonunu beğenmiceği aklıma geldi. Evin sıkıcı bir dekorasyonu vardı. Krem rengi duvarlar ve bej renginde koltuklar... Sonra odaları gezmeye başladım. Babam çoktan kitaplarını yerleştirmeye başlamıştı.

Babam mimardı. Annemle üniversitede tanışmışlardı. Annem o sıralarda edebiyat bölümündeydi. Annem çok iyi bir yazardı. Babamsa anneme aslında çok zıttı. Babam basketbol tutkunuydu. Daha çok sporla ilgilenirdi. Ama işte üniversitede birbirlerine aşık olmuş, evlenmişlerdi.

Odamın önüne gelince kapıda durdum. İçeriye göz gezdirdim. Odam güzeldi ama önceki odam kadar güzel olamazdı. Önceki odamın duvarlarını annemle birlikte boyamıştık. O günleri çok özlüyorum. Gözyaşlarımın aktığını hissettim. Hemen gözyaşlarımı silip kıyafetlerimi yerleştirmeye başladım.

Eşyalarımı yerleştirmem bitmişti. Ama akşam olmuştu ve bende açıkmıştım. O yüzden mutfakta kendime tost hazırladım. Tostumu yedikten sonra babamın yanına gittim. Her zamanki gibi sıkıcı basketbol maçlarını izliyordu. Ben spordan nefret ederim. Yanına koltuğa oturdum.

"Babaa "

"Evet tatlım. "

"Ben hangi liseye gidiyorum?"

"West Seattle Lisesi . "

Cevap vermeyip basketbol maçını izlemeye başladım. Basketbol maçı çok sıkıcıydı. Hepsi uzun boylu pöhh.. ben uzun boylu erkeklerden nefret ederim. Uykum gelmeye başlamıştı ve yarın okulum vardı.

"Ben uyumaya gidiyorum."

"İyi geceler yarın okulda başarılar."

Odama gittim ve saatimi kurdum. Yarın okulun ilk günüydü. Benim için çok önemli bir gündü. Bunları düşünürken uykuya daldım.

FelixHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin