Felix

4.Bölüm

Yazardan Not

Öncelikle hikayemi beğenenlere çok teşekkür ederim. Vee.. uzun cümleler kurmaya çalışıcam, söz veriyorum. Oylarınızı bekliyorum.

* *

Lolita'dan

Bugün Hayley'in Kris'in üzerine kola dökmesine hiç şaşırmadım. Onun savaşçı bir ruhu vardı.Bunu onu görür görmez anlamıştım.

Bugün öğle arasında Hayley ve Josh gittikten sonra Kris yemekhanede daha fazla kalamadı. Basketbol maçı bahanesiyle dışarı çıktı. Beni kandırabileceğine sandığına inanamıyorum. Benim zihin okuduğumu nasıl bu kadar çabuk unutmuştu. Yemekhaneden çıkarken onu takip ettim. Koku alma gücü gelişmiş olduğu için Hayley'i bulması zor olmadı.Kütüphanedelerdi. Hayley ve Josh birbirlerine çok yakın duruyorlardı ve Kris öfkeden kudurmak üzereydi. Hızla kütüphaneyi terk etti. Bende dersin anonsunu duyar duymaz sınıfa gittim.

Peter amca Hayley'in Felix olduğunu anlamıştı ama Hayley'in güçleri daha ortaya çıkmamiştı ve felix olduğunu bilmiyordu. Bu nedenle çıkışta bu konuyu konuşmayı kararlaştırdık.

" Peter amca o bir felix inanabiliyor musun?"

Bay Freund: " Lolita biraz sakin olur musun? Felix olduğu gerçeğini bilmediğini değiştirmiyor. "

" Ona neden söylemeyi denemiyoruz."

Kris: " Saçmalama Lolita. Ona söylersek inanmaz ve başkalarına söyler. O zaman da bizim için hiç iyi olmaz."

"Ben sadece yardımcı olmaya çalışıyordum. Eee.. peki ne yapiyoruz?"

Bay Freund: "Ben bu konuyu kapsamlı bir şekilde düşüneceğim. Şimdi evinize gidin. "

Sonra sınıftan çıkıp eve doğru ilerlemeye başladık.

"Heyy Kris Hayley'den hoşlanıyor musun?"

"Bugün beni neden takip ettin?"

"Konuyu değiştirmeye çalışma. Hayley'den hoşlanıyor musun hoşlanmıyor musun?"

Sessiz kaldı, konuşmak istemediğini biliyordum.

"Neden zihnimi okuyup beni bu dertten kurtarmıyorsun?"

"Ondan hoşlanıyorsun.Hemde çok."

Yol boyunca konuşmadan eve gittik.

Hayley'den

Eve gittiğimde akşam yemeği yapmaya karar verdim. İnternetten leziz bir yemek tarifi ve kolay olan bir tarif seçtim. Yapmaya başladım. Sonra üzerimi değiştirmediğimi farkettim. Hemen odama gidip her gün evde giydiğim kıyafetlerden birini giydim. Mutfağa yöneldiğimde burnuma yanık kokusu geldi. Daha ilk denemeden yemeği yakmıştım harikaa!!! Yemeği çöpe attım. Tam o sırada babaannem gelmişti.

"Büyükanne!!" diye öyle bir çığlık attım ki resmen üzerine atlamıştım. Vee.. yemekte getirmişti .

"Kurtarıcımsın büyükannecim." diyerek tekrar sarıldım. Bu arada büyükannem babaanne denmesini sevmezdi. Bu yüzden ona büyükanne derdim.

"Yavaş ol kızım ben senin gibi genç değilim." diyerek güldü.

"Olurmu büyükannecim, sen daha on sekizliksin." dediğim an kahkaha patlattı.

Elindeki yemeği alıp mutfağa yöneldik. Tam o sırada tekrar zil çaldı. Babam gelmiş olmalıydı. Koşarak kapıyı açtım ama babam gelmemişti ve ben onun gelceğini tahmin etmemiştim.