NANG muling magmulat ako ng mga mata ay nakahiga na ako sa aking kama. I found Lee sitting on the edge of my bed and holding a piece of absorbent cotton in front of my nose. Ang ammonia ang nagpagising sa akin. Pero parang gusto ko uling himatayin nang mapansin kong mataman ang pagkakatitig niya sa akin.
"'Buti at nagkamalay ka na, Kat," wika ng katulong naming si Ditas na nakita kong nakatayo sa paanan ng kama ko.
"Ditas, pakiligpit ang kalat ni Kat doon sa labas," utos ni Lee rito na nakapagpaalarma sa akin. Iiwan kami ni Ditas? No!
Pero hindi ko naisatinig iyon.
Nang lumabas si Ditas ay tumagilid ako ng higa upang hindi ko makita si Lee. Pagkatapos ng nangyari, hindi ko alam kung paano siya pakikiharapan.
"Damn it, Kat! I'm sure as hell I don't have bad breath. Why the hell did you faint?" mariing tanong niya.
Napapikit ako nang mariin. Of course, you don't have bad breath. In fact, you smelled and tasted so good. Damn you for bringing me to heaven a few minutes ago! Damn you for kissing me like that I literally lost my senses! And now, damn you also for confronting me like this as if I have the nerve and strength to speak after what we just did! Damn you, Lee Ryan!
"Okay. Then don't speak," narinig kong sabi niya nang hindi ako sumagot at humarap sa kanya. "Just consider this an accident, Kat. Ayokong masira ang pagkakaibigan natin nang dahil lang sa kalasingan mo. Goodnight." Iyon lang at naramdaman ko na ang pagtayo niya mula sa kama at ang paghakbang niya palabas ng aking kuwarto. I was left with a heavy heart. So it was just an accident. Fine. I reminded myself to put that in my diary.
That day, my diary read:
REALIZATION FOR TODAY: I think I'm in love with my best friend.
BINABASA MO ANG
A Diary Of A Hopeless Romantic Booboo COMPLETED (Published by PHR)
RomansaA Diary Of A Hopeless Romantic Booboo By Heart Yngrid
