Malec

~7~

-Alec aşık oldum lan.

Alec Jace'e gözlerini devirdi. Bardan ayrılmak için Jace'i aradıklarında onu bu halde bulmuşlardı. Ne diye bu kadar içmişti bilmiyordu.

-Bak bu sefer gerçekten aşığım.

-Tabi Jace tabi. İsabelle yardım et de şunu bir misafir odasına yatıralım. Akşamın köründe çektiğimiz şeye bak.

-Çok güzel kız ya

Jace kelimeri sarhoş olduğundan yuvarlayarak söylüyordu. Bir kolunun altına Alec diğer kolunun altına da İsabelle girmiş onu dengede tutmaya çalışıyorlardı. Jace başını yan tarafına çevirip Alec'e baktı.

-Çok güzelsin.

Jace'in sırıtarak söylediği şeyle
Alec şaşkınlıkla gözlerini yuvalarından fırlarcasına kocaman açtı. 

-Ne diyorsun oğlum sen.

İsabelle kocaman bir kahkaha attı.

-Clary

Diyerek Alec'in yüzüne elini uzattığında Alec başını geri çekti.
-İsabelle çabuk ya yatıralım şunu yoksa sonu iyi biten bir şey olmayacak. Bu gidişe bu gece kardeş katili olacağım.

İsabelle gülmekten sabit bile duramıyordu.

-Tamam tamam sakinim

Diyerek İsabelle derin bir nefes aldı ama kendini daha fazla tutamayıp gülmeye başladı. Yavaş yavaş bazen yalpalayarak odaya girdiklerinde Alec derin bir nefes aldı. İsabelle Jace'in kolunun altından çıkıp abisinin Jace'i yatağa yatırmasını bekledi. Bu sırada hâlâ gülüyordu. Alec Jace'i yatağa yatırdığında rahatladı. Tabi fazla uzun sürmedi. Jace Alec'in kolundan çekmiş onu bırakıp gitmesini engellemişti.

-Yeşil gözlerine bayılıyorum. Saçlarına, dudaklarına, sana ait olan her şeye.

-İsabelle gülme gel kurtar beni. İsabelle

İsabelle'se karnını tutarak gülmeye devam ediyordu.  Jace Alec'in dikkatini İsabelle'e verdiğinden ve kolunu çekmek için şuan uğraşmadığından faydalanarak Alec'i kendine doğru çekti. Alec şaşkınlıkla Jace'e doğru düştüğünde içinden hem Jace'e hemde İzzy'e sövüyordu.

-Gülmesene kurtar beni. İsabelle

-Seni çok seviyorum.

-Lan dengesiz daha bir kez gördün kızı beni Clary zannedecek kadar ne yaşadınız. Bırak beni.

-Sen beni sevmiyor musun?

-Kendine bir gel gösteririm ben sana sevmek ne demekmiş

Jace Alec'in yanağına dudaklarını bastırdığında Alec kendini geri çekmeye zorladı.

-İt bıraksana beni, bir de öpüyor.

-Abi bence ileri gitmediğine şükret. Dudağından öpebilirdi değil mi? Yada daha kötüsü.

-İsabelle hiç mi sevmiyorsun beni yardım etsene.

-Seviyorum canım abim ama bu görüntü çok komik.

Gülmekten yere yığılacak kıvama gelmişti. Alec gözlerini devirip Jace'in öptüğü yeri eliyle sildi.

-Bir kere de o güzel dudaklarından öpeyim.

-Yok daha neler bırak lan beni. İsabelle. Gülmesene yardım et abin elden gidecek. İsabelle.

İsabelle hâlâ gülmeye devam ediyordu. Alec sinirle kardeşine baktı. Sonra kendisine doğru dudaklarını uzatan Jace'in ağzına elini yapıştırdı. Bu daha önce neden aklına gelmemişti. İsabelle gülerek cebinden telefonu çıkardı.

-Bu anı ölümsüzleştirmeliyim.

Deyip telefonun kamerasını açıp video çekmeye başladı.

-İsabelle çekme diyorum. İsabelle. Yeter ya. İsabelle

Jace'in ağzını Alec kapattığından dedikleri anlaşılmıyordu ama Jace'in elleri de boş durmuyordu. Jace ellini Alec'in belinden tutmuş onu kendisine daha da çekmişti.

-Ağzını tutuyoruz eli rahat durmuyor. Bir ayıl sen göstericem sana. Bırak lan beni. İsabelle git su filan getir. Önce suya sokaydık şunu, ayılırdı da bana yavşamazdı. Bırak beni. Jace oğlum kendine gel. Ben Alec, Clary değil. Ben erkeğim, erkek. İsabelle gülmesene ya git su filan getir yapıştı belime bırakmıyor.

İsabelle daha da gülüyordu. Jace sonunda hareke etmeyip nefesi düzene girdiğinde Alec elini Jace'in ağzından çekti.

-Sonunda be, bir uyuyamadı. Ne çektim akşam akşam.

Belini Jace'in elinden kurtarıp doğruldu.

-Sabah bir olsun. Kapat sen de videotu İsabelle ya. Ben yatmaya gidiyorum sen de kalma burada ben erkek olduğum halde bana yavşayan kim bilir neler yapar. Yada düş önüme.

İsabelle ve Alec Jace'i yatırdıkları odadan çıkdılar. Alec derin bir nefes alıp bıraktı. Ne çekmişti akşam akşam. Kardeşini odasına geçirdiğinde kendisi de odasına girmişti.

♥♥♥♥♥♥♥

Bence komik bir bölüm oldu. Siz ne dersiniz. Benim gülerek yazdığım bir bölümdü. Size mutlu günler.