Μεταξύ Αγάπης και Μίσους

7-Επειδή είμαι καλός άνθρωπος τον βοήθησα.

«Να σε πάω σπιτι;»με ρωτάει ο Σταματης.
«Όχι.Εχω περιβαλλοντική»λέω.
«Σωστά»λέει.
«Φεύγω.Μιλαμε μετά»λέω και τον φιλάω.

Είμαι στην περιβαλλοντική ομάδα του σχολειο.Καθε εβδομάδα έχουμε συγκέντρωση και κάνουμε διαφορά πραγματα και ενημερώνουμε τον κόσμο.

Είναι Ωραια.
Μαρεσει.
Χερομαι που είμαι σε μια ομάδα που κάνει κάτι καλό για την γη και για το περιβάλλον.

Μπαινω στην αίθουσα και τους βλέπω ολους εκει.Εγω πάλι έλειπα.

Γιατί πάντα πρέπει να είμαι η πιο αργοπορημένη;

«Γεια»λέω στα παιδιά και πάω να κάτσω στην θέση μου.

Δεν τον πειστευω!
Θα τον σκοτώσω!

«Αυτή είναι η θέση μου!»του λέω
«Δεν έιχε όνομα αρα....»λέει χωρίς να βγάλει τα μάτια του από το κινητό.

Με γράφει και ολας!
Μου παιρνει την θέση και μετά με γράφει και ολας.

«Σήκω Χρήστο»λέω
«Έχει και άλλες»λέει
«Εγώ θέλω αυτη»
«Και εγώ.Τι κρίμα...»λέει.
«Σοβαρολογώ!»λέω και ανοίγει την πόρτα και μπαινει η Κυρία μέσα.

Γαμωτο!
Καθομαι διπλα του γρήγορα σε μια άλλη θέση.

«Καλησπέρα παιδιά.Θα σας πω δυο πραγματα και θα φύγετε.Δεν θέλω να σας καθυστερώ γιατί θα σας χρειαστώ το Σάββατο.»λέει και όλοι παραπονιούνται.

«Να θυμίσω ότι είναι έξτρα βαθμοί στην βιολογία;»λέει και σταμάτησαν όλοι.

Μας κάνει και βιολογία η ίδια.
Έξτρα βαθμοί;
Αυτό είναι καλό.
Τους χρειάζομαι γιατί τώρα τελευταία το μυαλό μου μόνο στα μαθήματα δεν το ειχα.Με ολά αυτά που έγιναν με την μαμά μου.

«Ωραια.Λοιπον.Θελω κάποιους να φτιάξουν της αφίσες για την ανακύκλωση,κάποιου να της κολλήσουνε και κάποιοι να καθαρίσουν τις παραλίες και να κολλήσουν τις αφίσες που έφτιαξα για την καθαριότητα σε θάλασσες.»

Όλοι κοιταζανε ο ένας τον άλλον.
Πάντα αυτό γίνεται.

«Κατάλαβα.Εγω θα πω πάλι.Λοιπον.Αντρεα και Ειρήνη φτιάξτε τις αφίσες.Ελεανα και Δημήτρη θα της κολλησουνε και η Φαιη με τον Χρήστο θα αναλάβουν την παραλία»λέει.

Τιιιιιι;
Δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση!!!

Γελάει.Γιατι γελάει;

«Σου φανηκε αστειο;»λέω
«Πολύ»λέει και σηκώνεται και πέρνει την αφίσες.

Όλοι φεύγουν σιγά σιγά και εγώ τρεχω μπας και προλάβω τον Σταμάτη.Αν το ήξερα θα του είχα πει να με περιμένει.Νομιζα ότι θα αργήσουμε.

Άδικα έτρεχα.
Έχει φύγει.

Τώρα θα περπατήσω.
Τέλεια.

Βλέπω τον Χρήστο.
«Μπες μέσα.Θα σε πάω εγώ»λέει.Δεν βλέπω το πρόσωπο του από τις αφίσες.

«Να μου λείπει»
«Μην είσαι ξέροκεφαλή»λέει.
«Όχι Χρήστο»
«Καλά αν θες να περπατήσεις.Πηγαινε μόνη σου»λέει και προσπαθούσε να ανοίξει πίσω να βάλει της αφίσες.

Δεν μπορούσε.
Επειδή είμαι καλός άνθρωπος τον βοήθησα.

Τα βάλαμε μέσα.
«Ευχαριστώ»λέει και μπαινει μέσα.

Δεν θέλω να περπατήσω....

Κάνει όπισθεν και έρχεται διπλα μου.Ανοιγει το παραθυρο.

«Έχω Coldplay πάντως αν ενδιαφέρεσαι»λέει.

Πολύ πιθανόν να το μετανιώσω.
Ανοίγω την πόρτα του συνοδηγού και μπαινω μέσα.

Γέλαγε.
«Μην γελάς!»λέω
«Μάλιστα Μεγαλειοτατη»λέει.

Ξεκινήσαμε...

Όταν έβαλε μπρος πήγε από την άλλη μεριά.
Τι κάνει;

«Που πας;Το σπιτι μου είναι από την άλλη»λέω
«Έχω μια δουλειά πρώτα και μετά θα σε πάω σπιτι σου»λέει.

Το μετάνιωσα ήδη που μπηκα.

«Δεν θέλω να έρχομαι στις γκόμενοδουλιες σου Χρήστο»λέω και γυρνάει να με κοιτάξει.Σοβαρα.

Τι είπα;
«Εχεις δίκιο.Εχω και πολλές...»λέει και σταματάει.

Τώρα που το σκέφτομαι δεν έχει και πολλές.Βασικα δεν θυμάμαι και καμία.

«Γιατί σταματήσαμε;»λέω και ανοίγει η πόρτα πίσω και μπαινει μια μικρή.

«Χρήστο μου!»λέει και τον αγκαλιάζει.
«Δεν έχω φιλί πριγκιπεσσα;»λέει ο Χρήστος και αυτή έσκυψε το κεφάλι της και την φίλησε στο μέτωπο.

Τι γίνεται;

Με κοιτάει η μικρή.
Α ναι...
Μάλλον είναι η αδερφή του.Ναι ναι τώρα που το θυμηθηκα ναι αυτή είναι.Δεν την έχω δει ποτέ αλλά την έχει αναφέρει ο Χρήστος στον Σταματη.

«Ποια είναι αυτή;Η κοπέλα σου;»λέει η μικρή.

Γελάω.
Άκου η κοπέλα του.

«Όχι.Αυτη είναι η Φαιη.Η κοπέλα του Σταμάτη»λέει.
«Χάρηκα.Ευτυχια»λέει και μου δίνει το χέρι της.Της δινω και το δικό μου.

«Η αδερφή μου»λέει ο Χρήστος.
«Ξέρω.Δεν μοιάζουμε.Εγω λέω ότι είναι υιοθετημένος αλλά η μαμά λέει όχι»λέει η μικρή και γελάω.

Πως το είχα ξεχάσει τελείως ότι έχει αδερφη;

Γυρνάει το κεφάλι της στον Χρήστο.
«Είναι όμορφη όμως έτσι;»του λέει.

«Ναι είναι»λέει σιγά ο Χρήστος και γυρνάω το κεφάλι μου από την άλλη μεριά.

Ντράπηκα;
Εγώ ποτέ δεν ντρέπομαι...