Μεταξύ Αγάπης και Μίσους

38-Πως θα ξέρεις όταν αγαπάς κάποιον;

«Γιατί δεν τρως;»λέει ο μπαμπας μου.
«Δεν έχω όρεξη»λέω.
«Να και κάτι καινούργιο...»λέει ο αδερφός μου.
«Μην αρχίζεις»του λέω
«Μην αρχίσω τι;»λέει και γελάει.

Το άρχισε ήδη!Τελεια!

«Τι έχεις παιδί μου;Τώρα τελευταία σε βλέπω κάπως...»λέει ο μπαμπάς μου.

Και τι δεν έχω Καλυτερα...
Χώρισα με το αγορι μου επειδή μαρεσει ο κολλητός του.Σε ποιον να το πω και να με πειστεψει.

«Τίποτα μπαμπά...»λέω.

Χτυπάει το κουδούνι.
«Πάω εγώ»λέει ο Κώστας.

«Έχει γίνει κάτι;»λέει.
«Θέλω να σε ρωτήσω κάτι μπαμπά...»λέω
«Τι;»λέει.

«Αν κάνω κάτι που είναι κακό γίνομαι κακός άνθρωπος;»λέω και έρχεται πιο κοντά.
«Όχι βέβαια αστέρι μου.Οι ανθρωποι κανουν συνέχεια κακά πραγματα.Αυτο δεν τους κάνει κακούς.Αυτο τους κάνει ανθρώπους»λέει.

Όχι ότι νιώθω λιγότερες τύψεις...

«Κακά πραγματα συμβαίνουν συνέχεια.
Ε και;Το θέμα είναι τι κάνουμε μετά»λέει.

Μετά...

«Και ξέρεις τι πειστευω;»
«Τι;»λέω
«Τα κακά πραγματα πρέπει να συμβαίνουν έτσι ώστε να δούμε τα καλά που θα μας έρθουν με άλλο ματι.Καταλαβες;»λέει.
«Κατάλαβα...»

«Είναι ο Σταματης εδώ...»λέει ο Κώστας.

Τι;
Γυρνάω και βλέπω πίσω του τον Σταμάτη.
«Τι κανείς εδώ ;»λέω
«Γεια.Ηρθα να πω ένα γεια»λέει.

Θα τον σκοτώσω!
Δεν το πειστευω!

«Αυτό είναι το αγορι σου;»μου λέει ο μπαμπάς μου.
«Όχι...»λέω
«Ναι!»λέει αυτός.

Τι λέει;
Πάει καλά;

«Γεια σας.Χαρηκα επιτελους που σας γνωρίζω»λέει και δίνει το χέρι μου στον μπαμπά μου.

Τι κάνει;
Θα κάνω φόνο σήμερα....
Δεν θα γλιτώσει...

«Είπες γεια τώρα να φεύγεις!»λέω
«Φαιη;Πως μιλάς έτσι;»λέει ο μπαμπάς μου.
«Μην της δίνεται σημασία.Ντρεπεται..»λέει ο Σταματης.

Ντρέπομαι;;

«Τι κάνεις εδώ Σταμάτη;»λέω
«Ήρθα να σε δω»λέει
Αααααααα

«Πας καλά;Τι λες;»
«Φαιη...»
«Χωρίσαμε!Το καταλαβαίνεις αυτό;
ΧΩ-ΡΙ-ΣΑ-ΜΕ!!!Και δεν θέλω να ερχεσαι εδω!Τελειωσαμε!»λέω
«Μα μωρό μου...»
«Μην με λες έτσι!Φυγε!»λέω
«Μα...»
«Καλυτερα να πηγαίνεις νεαρέ»λέει ο μπαμπάς μου.
«Εγώ....»λέει πάλι.
«Δεν άκουσες την αδερφή μου;Εξαφανίσου!»λέει ο Κώστας.

Όταν φεύγει τρεχω στο δωμάτιο μου.

Δεν καταλαβαίνω τι κάνει...
Τι προσπαθεί να κερδίσει;

Ανοίγει η πόρτα και μπαινει ο μπαμπάς μου.
«Αστέρι μου...»λέει
«Συγνώμη μπαμπά.Δεν ξέρω Γαιτι ήρθε»λέω
«Ώστε χωρίσατε.Για αυτό είσαι έτσι;»λέει
«Όχι ακριβώς...»λέω

Τι να του πω και αυτού τωρα...

«Σου έκανε κάτι;»
«Όχι μπαμπά.Οχι.Δεν φταίει αυτός»λέω
«Τότε;»
«Δεν ξέρω πως να στο εξηγήσω...»λέω
«Προσπάθησε»
«Να...Το να είμαι μαζί του και με το να μην είμαι μαζί του είναι το ίδιο πλέον...Καταλαβαίνεις;»

Ξεφυσαει.
«Καταλαβαίνω απόλυτα»λέει.
«Γιατί πρέπει να είναι έτσι τα πραγματα;Έπρεπε να είναι απλά.Γνωριζεις κάποιον,είστε μαζί,παντρεύεστε κάνετε παιδιά και είστε για πάντα μαζί»λέω

«Το λες για μένα και την μαμά σου αυτό;»με ρωτάει.
«Το λέω για όλα»λέω και με αγκαλιάζει.

«Μπαμπά;»λέω
«Ναι;»
«Πως θα ξέρεις όταν αγαπάς κάποιον;»λέω

«Θα ξέρεις.Απλα θα το ξέρεις.Χωρις δικαιολογίες χωρίς τίποτα.Απλα θα το ξέρεις»λέει.

Το ξέρω.Αυτο με φοβίζει.Οτι το ξέρω.