«Έτοιμοι για το Σαββατοκύριακο;»λέει ο Σπύρος.
Καθόλου.
«Εγώ δεν θα έρθω»λέω
«Τι;Γιατί;»λέει ο Σταματης.
«Έχω την αδερφή μου.Θα την προσέχω»λέω.Ψέμματα το ξέρω αλλά δεν έχω όρεξη για κάμπινγκ.
«Γαμωτο!»λέει ο Σταματης.
Βλέπουμε την Φαιη να περπατάει γρήγορα προς το μέρος μας.Φενεται νευριασμενη.
«Πας καλά;Αυτό μόνο απαντά μου.Πας καλά;»λέει στον Σταμάτη.
Τι έκανε πάλι;
«Καταρχάς μην φωνάζεις!»λέει ο Σταματης
«Καταρχάς θα φωνάζω όσο θέλω!»λέει αυτή.Τι έχει γίνει;
«Πως τολμάς και ερχεσαι σπιτι μου;Με ποιο δικαίωμα;»λέει η Φαιη.
Πήγε στο σπιτι της;Από που και ως που;
«Τι έκανε λέει;Εσείς δεν χωρίσατε;»λέει η Έλενα.
«Ακριβώς.Αυτο λέω και εγώ.Χωρισαμε Σταμάτη.Το καταλαβαίνεις αυτό;»
«Το καταλαβαινώ»λέει αυτός.
«Δεν σε γνώρισα στον μπαμπά μου όταν ημασταν μαζί θα σε γνώριζα τώρα που χωρίσαμε;»λέει.
Νευρίασε πολύ.
«Απλά ένα γεια ήθελα να πω»λέει αυτός.Όχι και η καλύτερη απάντηση.
«Άσε τις βλακείες!Δεν θέλω να κανείς κάτι τέτοιο ποτέ ξανά!Οι οικογένεια μου είναι το παν για μένα και στο σπιτι μου γα μπαίνουν μόνο σημαντικά πρόσωπα.Καταλαβες;»λέει και με κοιτάει.Εννοει ότι είμαι εγώ ένα τέτοιο σημαντικό πρόσωπο;
«Γιατί θυμώνεις;»λέει αυτός.
«Γιατί τέτοια ύπουλα πραγματα τα κάνουν μόνο οι κατινες!»λέει και γελάμε όλοι.«Ξέρω τι προσπαθείς να κανείς.Δεν θα τα καταφέρεις!»λέει και μπαινει μέσα θυμωμένα.
«Είσαι μαλακας!»του λέω
«Κοφτω!»λέει
«Είσαι!Σορρυ αλλά είσαι!»λέω και μπαινω μέσα.Την βλέπω στα σκαλιά.
Μόνη της.Σαν να την έχω ξαναζήσει αυτήν την στιγμή.
Καθομαι διπλα της.
«Φυγε Χρήστο!»μου λέει.
«Εντάξει είσαι;»λέω
«Αν φύγεις θα γίνω»λέει και σηκώνομαι αλλά την βλέπω να κλαιει.Ξανακαθομαι.«Για τον Σταμάτη κλαις;»την ρωτάω.
Με κοιτάει.
«Σοβαρά τώρα;»λέει
«Τι;»λέω
«Είσαι βλάκας αν δεν εχεις καταλάβει ακόμα για ποιον κλαιω»λέει και φεύγει.Για μένα λοιπόν...
Κλαιει για μένα...

ВЫ ЧИТАЕТЕ
Μεταξύ Αγάπης και Μίσους
Любовные романы*5ο βιβλίο * Φαίη και Χρήστος. Λένε ότι υπάρχει μια πολύ μικρή γραμμή που διαχωριζει το μίσος και την αγαπη. Η μήπως το μίσος ποτέ δεν υπήρχε..; «Το καταλαβαίνεις ότι δεν μπορούμε να το κάνουμε αυτό πια έτσι;»λέω. Είναι λάθος. «Ξέρεις τι;Σε μισώ!!Ει...